الماس

الماس دانه تبلور کربن است و جزو سنگ های قیمتی به شمار می آید.
دانه های تبلور کربن تشکیل نمی شود مگر آنکه کربن سخت فشرده و در همان حال بسیار گرم شود. دانه های تبلور کربن معمولاً در عمق زمین یافت می شود. شاید جاهایی که الماس در آن ها یافت شده گلوگاه آتشفشان های خاموش باشند. اگر چنین باشد، قله این آتشفشان های قدیمی توسط باد و آب ساییده شده است. [ ۱]
قسمت عمدهٔ الماس های درشت تا چند قرن از هندوستان به دست می آمد، ولی اکنون بزرگ ترین معدن های الماس در آفریقا است. الماس های آفریقا در یک نوع تخته سنگ به نام «زمین آبی» یافت می شود. تخته سنگ را از عمق زمین درمی آورند و خرد می کنند. سپس آن را با گل و لای مخلوط می کنند. الماس سخت تر از آن است که ماشین های خردکننده به آن آسیب برسانند. گل و لای و سنگ خردشده را با آب شستشو می دهند تا الماس ته نشین شود. [ ۱]
الماس سخت تر از هر چیز دیگری است که می شناسیم. الماس های کوچک و ریز را در افزارهایی برای بریدن یا سوراخ کردن سنگ های سخت و فلزها سوار می کنند. الماس های درشت را چون جواهر به کار می برند. الماس را پیش از آنکه به صورت جواهر درآید تراش می دهند و پرداخت می کنند. تراش و پرداخت الماس در درخشندگی آن تأثیر فراوان دارد. وزن الماس را با قیراط می سنجند. وزن یک سنگ یک قیراطی تا اندازه ای برای یک حلقه انگشتری زیاد است؛ ولی تقریباً ۵۰۰۰ قیراط لازم است تا وزنی برابر با ۱۰۰۰ گرم به دست آید. امروزه در کوره های برقی الماس مصنوعی می سازند. [ ۱]
الماس یکی از آلوتروپهای کربن است که در فشارهای بالا پایدار است. آلوتروپ دیگر کربن گرافیت نام دارد. الماس در حالت پایدار دارای ساختار بلندروی ( مکعبی ) است. الماس ساختار منشوری نیز دارد که این ساختار به صورت شبه پایدار در طبیعت به صورت کانی لونسدالنیتی وجود دارد.
ریشهٔ واژهٔ فارسی الماس، واژهٔ یونانی ἀδάμας adamas پنداشته شده است. واژهٔ یونانی مذکور به معنی «تسخیرناپذیر» است و معنی «الماس» نیز می دهد. پتار اسکوک تغییر معنایی از «تسخیرناپذیر» به «الماس» را نامحتمل می داند و معتقد است معنی «الماس» در این واژهٔ یونانی، و نیز واژهٔ فارسی الماس، از یک زبان سامی است ( مقایسه کنید با واژهٔ اکدی باستان elmēšu، به معنی یک سنگ گرانبها، احتمالاً کهربا ) .
• الماس در بین جامدات در دمای ۲۵ درجه بالاترین رسانایی گرمایی را دارد. ( هدایت گرمایی آن ۵ برابر مس است )
• الماس مادهٔ نوری ایده آلی است که توانایی انتقال طیف نوری فروسرخ تا فرابنفش را دارا است.
• شاخص بازتابش بسیار بالایی دارد.
• خواص نیمه رسانایی قابل توجهی دارد. شکست الکتریکی آن به طور متوسط ۵۰ برابر نیمه رساناهای متداول است.
• در برابر تابش نوترونی به شدت مقاوم است.
• سخت ترین مادهٔ شناخته شده است.
• در مجاورت هوا روانی طبیعی فوق العاده ای دارد ( مانند تفلون )
• استحکام و صلبیت بسیار بالایی دارد.
• تنها به وسیله اکسیژن خالص می توان الماس را سوزاند.

الماس (توکانتینس). الماس ( به پرتغالی: Almas ) یک منطقهٔ مسکونی در برزیل است که در توکانتینس واقع شده است. [ ۱] الماس ۴٬۰۱۳ کیلومتر مربع مساحت و ۶٬۹۷۹ نفر جمعیت دارد.

الماس (ساردینیا). الماس ( ساردینیا ) ( به ایتالیایی: Elmas ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان کالیاری واقع شده است. [ ۱]
الماس ۱۳٫۷ کیلومترمربع مساحت و ۹٬۱۰۹ نفر جمعیت دارد و ۷ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

الماس (شبستر). الماس یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان گونی غربی بخش تسوج شهرستان شبستر واقع شده است.
جمعیت این روستا بر طبق آخرین سرشماری ۳۲۶نفر بوده که بیشتر از طریق کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند.
در سال ۱۳۷۶شمسی سیل ویران گری حادث گردید که در اثر آن۱۴ نفر از سکنه این روستا جان خود را از دست داده و خسارات فراوانی به منازل وارد گردید در نتیجه اهالی روستا خانه های مسکونی خود را به فاصله و محل امنی از محل قبلی روستا انتقال داده تا از حوادث مشابه احتمالی در آینده پیشگیری نمایند که روستا در محل فعلی با مصالح بهتر و به شکل منظم تری احداث گردید ولی مزارع کشاورزی و آغل احشام همچنان در محل قبلی می باشد.

الماس (گوهرسنگ). الماس، به عنوان یک جواهر، یکی از شناخته شده ترین و پرطرفدارترین گوهرسنگ ها است. آن ها از زمان های قدیم به عنوان وسایل تزئینی مورد استفاده قرار می گرفتند.
سختی و پراکندگی بالای نور الماس، آن را برای کاربردهای صنعتی مفید و به عنوان جواهرات مطلوب می کند. از الماس در حلقه های نامزدی استفاده می شود. این عمل در میان اشراف اروپایی در اوایل قرن پانزدهم گزارش شده است، اگرچه در آن زمان برای این هدف، یاقوت و یاقوت کبود سنگ های مطلوب تری بودند. محبوبیت امروزی الماس تا حد زیادی توسط مجموعه شرکت های د بیرز ایجاد شد که اولین معادن الماس در مقیاس بزرگ را در آفریقای جنوبی تأسیس کرد. د بیرز از طریق یک کمپین تبلیغاتی که از دهه ۱۹۳۰ شروع شد و تا اواسط قرن بیستم ادامه یافت، الماس ها را به بخشی کلیدی از روند نامزدی و نمادی از وضعیت مطلوب تبدیل کرد. ارزش بالای الماس، نیروی محرکه دیکتاتورها و نهادهای انقلابی به ویژه در آفریقا بوده است که از کار بردگان و کودکان برای استخراج الماس های خونین برای تأمین مالی درگیری ها استفاده می کنند.
اگرچه اعتقاد بر این است که ارزش الماس ناشی از نادر بودن آن است، اما الماس های با کیفیت جواهر در مقایسه با سنگ های قیمتی کمیاب مانند اسکندریت بسیار یافتنی تر هستند و تولید سالانه الماس خام جهانی حدود ۱۳۰ میلیون قیراط ( ۲۶ تن ) تخمین زده می شود.

اَلْماس (diamond)
اَلْماس
اَلْماس
اَلْماس
اَلْماس
اَلْماس
کانی شفاف، معمولاً بی رنگ، و از دگرشکلیهای کربن. الماس از گوهرسنگ های قیمتی و سخت ترین مادّۀ شناخته شده است. سختی آن ۱۰ در مقیاس موس است. الماس های صنعتی، که ممکن است طبیعی یا مصنوعی باشند، برای برش کاری، سنگ زنی، و صیقل کاری به کار می روند. الماس در سیستم مکعبی به صورت بلورهای اُکتاهدرال متبلور می شود که بعضی از سطوح آن خمیده و مخطط اند. ضریب بالای شکست نور (۲.۴۲) و توانایی پراکنش نور سبب می شود الماسِ صیقل خورده نمایش طیفی نور را ارائه دهد.تاریخچه. الماس از ۳۰۰۰پ م شناخته شده بود و تا زمان کشف الماس در برزیل (۱۷۲۵)، هند مهم ترین تأمین کنندۀ الماس جهان بود. در عصر حاضر، استرالیا، جمهوری دموکراتیک کنگو، بوتسوانا، یاکوتِ روسیه، افریقای جنوبی، نامیبیا، و آنگولا تأمین کنندگان الماس اند. دو کشور نخست الماس های صنعتی را در مقیاس انبوه تولید می کنند. امروزه حدود ۸۰ درصد از کل گوهرسنگ الماس نتراشیدۀ جهان از طریق سازمان مرکزی فروش دو بیرز در لندن به فروش می رسد.
منابع. الماس به صورت الماس آبرُفتی، روی سطح زمین یا در نزدیکی آن، در بستر رودخانه ها یا آبراه های خشکیده یافت می شود. این نوع الماس در کف دریا، در نزدیکی سواحل افریقای جنوبی، یا چنان که بیشتر رایج است، از تنوره های آتشفشانی حاوی الماس، متشکل از کیمبرلیت یا لامپروئت، به دست می آید. در این کانسارها، زمینۀ اصلی از اعماق زیاد به پوستۀ زمین نفوذ کرده است. با استفاده از پرتو ایکس و سایر روش های بازیابی، این گونه الماس را از بقایای خاک و سنگ شکسته جدا می کنند.
انواع. الماس ها به چهار دستۀ اصلی تقسیم می شوند: سنگ شفافی با تبلور کامل، که بی رنگ است یا ته رنگ جزئی دارد و مانند گوهرسنگ ها قیمتی محسوب می شود؛ بورت، که به خوبی متبلور نشده و نوعی الماس نامرغوب است؛ بالاس، که نوع صنعتی الماس و بسیار سخت و چقرمه است؛ و کربنادو یا الماس صنعتی، که الماس سیاه یا کربن نیز نامیده می شود. این نوع الماس کدر به رنگ های سیاه یا خاکستری و بسیار چقرمه است. الماس های صنعتی را به شیوۀ مصنوعی و با استفاده از گرافیت نیز تولید می کنند. رسانایی گرمایی بعضی از الماس های مصنوعی حدوداً ۵۰ درصد از نوع طبیعی شان بیشتر است و پنج برابر الماس های طبیعی مقاوم اند. این امتیاز بزرگ منجربه استفاده از الماس های صنعتی برای پخش گرما در دستگاه های الکترونیکی، مخابراتی، و ساخت ادوات لیزر شده است.
کاربردهای عملی. از آن جا که الماس به صورت پنجره هایی کاملاً شفاف عمل می کند و تابش فروسرخ را جذب نمی کند، در کاوشگرهای فضایی ناسا که به سوی سیارۀ زهره پرتاب شدند (۱۹۷۸)، از این مادّه استفاده شد. ابزارهای تنگستن ـ کاربیدی نیز که در کارخانه های فولادسازی به کار می روند، با الماس های صنعتی بریده می شوند.
برش. الماس نتراشیده پیش از صیقل کاری غالباً مات یا چرب است. حدود ۵۰ درصد از الماس ها تراش پذیرند، یعنی همه یا بخشی از آن ها را می شود در جواهرسازی به کار برد. ارزش گوهرسنگ الماس را براساس وزن آن با واحد قیراط، تراش آن که نشان دهندۀ ویژگی های نوری سنگ است، رنگ، و صافی آن تعیین می کنند. صافی را براساس مقیاسی متشکل از الماس کاملاً بی نقص تا الماسی که لکۀ بزرگ داخل آن به وضوح و با چشم غیرمسلح دیده می شود، مشخص می کنند. الماس را با استفاده از مخلوط روغن و گًرد الماس می بُرند و صیقل می دهند. محبوب ترین برش های الماس عبارت اند از برلیان برای سنگ های ضخیم، و مارکیز برای سنگ های نازک تر. هندوستان مرکز اصلی تراش الماس در جهان است. الماس های نتراشیدۀ مهم عبارت اند از کولینان یا ستارۀ افریقا (۳,۱۰۶ قیراط، بیش از ۵۰۰ گرم پیش از تراش، افریقای جنوبی، ۱۹۰۵)، اکسلسیور (۹۵۵.۲ قیراط، افریقای جنوبی، ۱۸۹۳)، و ستارۀ سیرالئون (۹۶۸.۹ قیراط، ینگما، ۱۹۷۲).آزمایش ها. نیروی متوسطی که به نوک های کوچک دو الماسِ مقابل یکدیگر اعمال شود، ایجاد فشار بسیار زیادی، بیشتر از میلیون ها اتمسفر، می کند (← سلول_سندانی_الماس). با این روش، دانشمندان امکان یافتند مقدار اندکی مادّه را در شرایط اعماقِ سیاره ای قرار دهند. در ۱۹۹۹، دانشمندان امریکایی با استفاده از لیزری بسیار نیرومند، الماسی را فشرده و به فلز تبدیل کردند.