[ویکی نور] العقد الفرید، اثر ]، کتابی است در موضوع اخبار، حکایت و تاریخ که در 25 باب و به تقلید از «عیون الأخبار» ابن قتیبه نگارش یافته است.
العقد الفرید، تألیف ] (متوفی 328ق)، با تحقیق مفید محمد قمیحه، کتابی است در موضوع اخبار، حکایت و تاریخ که به زبان عربی نوشته شده است.
نویسنده، کتاب را در سالیان دراز تألیف کرده و پیوسته مطالب و مندرجات بخش های تنظیم یافته و طراحی شده آن را مورد افزایش و کاهش یا آرایش و پیرایش قرار می داده است، اما تدوین نهایی کتاب باید در سال های آخر عمر وی؛ یعنی پس از 322ق /934م یا اواخر همین سال صورت گرفته باشد....
ظاهراً ابن عبدربه نام کامل العقد الفرید را خود برای کتابش برگزیده بوده است؛ زیرا در مقدمه همه نسخه های شناخته شده ، به همین صورت آمده است، اما بعضی از محققان با توجه به تکرار نام اختصاری العقد در آثار ابن سعید و فتح بن خاقان ، چنین پنداشته اند که کلمه «الفرید» را ناسخان بر نام کتاب افزوده اند....
هدف ابن عبدربه از نگارش این کتاب، اساساً آن بوده است که مجموعه ای از معارف و آداب مشرق را در اختیار نسل جوان مغرب قرار دهد....
کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در 25 باب، تنظیم شده است.
العقد الفرید، تألیف ] (متوفی 328ق)، با تحقیق مفید محمد قمیحه، کتابی است در موضوع اخبار، حکایت و تاریخ که به زبان عربی نوشته شده است.
نویسنده، کتاب را در سالیان دراز تألیف کرده و پیوسته مطالب و مندرجات بخش های تنظیم یافته و طراحی شده آن را مورد افزایش و کاهش یا آرایش و پیرایش قرار می داده است، اما تدوین نهایی کتاب باید در سال های آخر عمر وی؛ یعنی پس از 322ق /934م یا اواخر همین سال صورت گرفته باشد....
ظاهراً ابن عبدربه نام کامل العقد الفرید را خود برای کتابش برگزیده بوده است؛ زیرا در مقدمه همه نسخه های شناخته شده ، به همین صورت آمده است، اما بعضی از محققان با توجه به تکرار نام اختصاری العقد در آثار ابن سعید و فتح بن خاقان ، چنین پنداشته اند که کلمه «الفرید» را ناسخان بر نام کتاب افزوده اند....
هدف ابن عبدربه از نگارش این کتاب، اساساً آن بوده است که مجموعه ای از معارف و آداب مشرق را در اختیار نسل جوان مغرب قرار دهد....
کتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در 25 باب، تنظیم شده است.
wikinoor: العقد_الفرید
[ویکی فقه] العقد الفرید (کتاب). کتاب العقد الفرید بمعنای سینه ریز بی مانند نوشته ادیب سده سوم ابن عبد ربه اندلسی در موضوع اخبار حکایت و بصورت منظوم به زبان عربی است؛هدف وی از نگارش این کتاب اساسا آن بوده است که مجموعه ای از معارف و آداب مشرق را در اختیار نسل جوان مغرب قرار دهد. اما علاوه بر این کتاب شامل بخشهایی مربوط به تاریخ اندلس و شاعران اندلسی نیز می باشد.
ابن عبد ربه، شهاب الدین ابو عمرو احمد بن محمد (۲۴۶- ۳۲۸ ق) شاعر و ادیب بزرگ اندلسی است؛ وی از دودمان بنی عباس بود، ولی چون نیای چهارمش، سالم، در ولای امیر هشام بن عبد الرحمن ، دومین امیر سلسله امویان اندلس در آمده بود، وی را « مروانی » و « اموی » می خوانند. وی در قرطبه زاده شد و دوران کودکی را همانجا در تنگدستی گذراند. برادر بزرگ ترش ابو بکر یحیی از فقیهان و محدثان قرطبه و از بزرگان اصحاب بقی بن مخلد بود و بعید نیست که احمد قرآن و حدیث و مقدمات ادب را نخست نزد این برادر دانشمند آموخته باشد. ابن عبد ربه، به رغم همه کششی که مشرق زمین برای دانش طلبان اندلسی داشت، از اندلس پای بیرون ننهاد اما از محضر استادان بزرگی چون بقی بن مخلد ، محمد بن عبد السلام خشنی و محمد بن وضاح که از انتقال دهندگان فرهنگ و ادب مشرق به اندلس بودند، بسیار سود جست و به یاری هوش و حافظه نیرومند خود توانست به زودی در محافل علمی قرطبه در صف فقیهان و محدثان بنشیند. اما او به شعر و شاعری گرایش بیشتری داشت و پیوسته به مطالعه کتابهای ادبی و حفظ شعر می پرداخت. ابن عبد ربه نخستین بار در مراسم افتتاح قصر منیه در شهرک کنتش نزدیک قرطبه که امیر محمد بن عبد الرحمن بنا کرده بود، با سرودن قصیده ای بلند و زیبا پیشه شاعری را آغاز کرد. از آن پس، شاعر عمر نسبتا طولانی خود را بیشتر در دربار فرمانروان اندلس گذرانید و در پرتو مدیحه سرایی برای امرا و رجال و اعیان اندلس، در سده ۴ ق، بزرگترین شاعر اندلس به شمار آمد. ملازمت دربار، مدیحه سرایی ، شرکت در مجالس بزم امیران و ندیمی آنان، ابن عبد ربه را در صف متنفذان قرطبه نشاند و توانگر گردانید. ابن عبد ربه مردی صریح و حاضر جواب بود، چندانکه گاه باعث رنجش دوستان و نزدیکانش می شد. از این رو برخی وی را بد زبان و خودپسند و متکبر پنداشته اند. زندگی مرفه و دلپذیر ابن عبد ربه از برخی حوادث تلخ و ناگوار هم تهی نبود. چند سال پیش از مرگش (ظاهرا حدود ۶ سال) مفلوج و زمین گیر شد. او این بیماری دردناک را پیک مرگ تلقی کرد و به توبه «خلصاء» روی آورد و دست از همه تعلقات شسته و به آمرزش پروردگار دل بست. آنگاه به ازای یکایک ابیات و قطعاتی که در باب دنیا و لذایذ آن سروده بود، اشعاری با نام «محمصات» (زداینده ها) بر همان وزن ها و قافیه ها درباره ترک دنیا و ترغیب به آخرت سرود. ابن عبد ربه از هر گونه تعصب نژادی و برکنار بود، چنانکه هنگام مقایسه اسلام با جاهلیت ، بی دینی توام با انسانیت را بر آن دینداری که از خصلت های انسانی تهی باشد، ترجیح می داد. «العقد الفرید» یگانه تالیف ابن عبد ربه بوده است که در قرون اخیر سخت مورد توجه خاور شناسان قرار گرفته است. کتاب دیگری که با عنوان « اللباب فی معرفة العلم و الآداب » به وی نسبت داده اند، باید تحریری دیگر از بخش «الیاقوتة فی العلم و الآداب» در کتاب «العقد» بوده باشد زیرا در منابع کهن به آن اشاره ای نشده است. خاندان ابن عبد ربه تا چند قرن پس از وفات او در اندلس به علم و ادب شهرت داشته اند. در میان فرزندان و نوادگان وی ابو عبدالله محمد بن عبد ربه، معروف به ابن عبد ربه مالقی کاتب ساکن مالقه از دیگران مشهورتر است.
معرفی کتاب
«العقد الفرید» از نظر تاریخ اندلس حائز اهمیت است، زیرا مؤلف خود شاهد بسیاری از حوادثی بوده است که در کتاب ذکر شده است. و نیز از آنجا که بسیاری از منابع ابن عبد ربه از دست رفته این کتاب منبع منحصر به فرد برخی روایات تاریخی مانند اخبار مربوط به زیاد و حجاج بن یوسف و علویان است. جایگاه این کتاب به عنوان کتاب درسی ادب نیز قابل توجه است. مجموعه های بزرگ ادب که پس از العقد الفرید پدید آمده اند، عموما از این کتاب بهره فراوان برده اند. اما به موازات شهرت کم نظیر خود هموار، منتقدان سرسختی نیز داشته است. قلفاظ شاعر معاصر ابن عبد ربه نامگذاری کتاب را به العقد الفرید (سینه ریز بی مانند) مورد ریشخند قرار می داد و آن را حبل التوم (رشته سیر) می نامید. «العقد الفرید» به تقلید از « عیون الاخبار » ابن قتیبة نگارش یافته و مندرجات و ترتیب و عناوین ابواب آن آشکارا تحت تاثیر کتاب ابن قتیبة است. نگاهی به عناوین بخش های «العقد الفرید» می تواند برآوردی از محتوای ادبی آن به دست دهد و معلوم دارد که ابن عبد ربه در این اثر خویش به کدام یک از زمینه های ادب پرداخته و کدام یک را فرو گذاشته است. فهرست برخی عناوین ابواب العقد که به نام گوهرهای گرانبها نامیده شده چنین اند: ۱. پادشاهی ۲. جنگ ، ۳. بخشش ها و دهشها ۴. وفدها ۵. گفت و گو با پادشاهان ۶. دانش و ادب ۷. ضرب المثل ها و... هدف مؤلف از نگارش این اثر، اساسا آن بوده است که مجموعه ای از معارف و آداب مشرق را در اختیار نسل جوان مغرب قرار دهد. اما علاوه بر این کتاب شامل بخشهایی مربوط به تاریخ اندلس و شاعران اندلسی نیز می باشد. ابن عبد ربه العقد الفرید را در سالیان دراز تالیف کرده و پیوسته مطالب و مندرجات بخشهای تنظیم یافته و طراحی شد، آنرا مورد افزایش و کاهش و یا آرایش و پیرایش قرار می داده است. اما تدوین نهایی کتاب باید در سالهای آخر عمر وی صورت گرفته باشد.منابع عمده ابن عبد ربه در تالیف این کتاب عبارتند از: قرآن ، تورات و انجیل ، ترجمه کتابهایی از ایران و یونان و هند . نیز ایام العرب و امثال العرب ابو عبیده معمر بن مثنی . از کتابهای جاحظ و مبرد نیز بسیار بهره جسته است.
ویژگی کتاب
از ویژگی های این کتاب می توان به این ویژگی اشاره کرد که برخی از بخشهای آن با توجه به جامعیت و استقلال موضوع آنها، کتابهایی جداگانه به شمار می رود. از آن جمله است بخش نوزدهم که بحث مفصلی درباره عروض در بر دارد گذشته از این العقد از نظر تاریخ اندلس نیز اهمیت فراوان دارد چرا که مؤلف خود شاهد حوادث مذکور در کتاب بوده است. اخبار و روایات تاریخی که ابن عبد ربه از منابعی که در دسترس ما نیست نقل می کند، دیگر ویژگی کتاب به شمار می آید. از آنجا که ابن عبد ربه ، مانند ابن قتیبه ، سر آن داشته است که کتابش از گزند کهنگی در امان بماند و عامه مردم کتاب خوان از آن بهره مند شوند و دارای چنان جاذبه ای باشد که در سفر و حضر آن را فرو نگذارند، سخت به ایجاز می پرداخته و گذشته از حذف اسناد روایات و حکایات از تکرار موضوعات- حتی اگر بی فایده هم نمی بوده- دوری جسته و از سوی دیگر از آوردن داستانهای نکته آمیز، حتی شوخی های زننده و تعبیرات مستهجن ابائی نداشته است.
نسخه شناسی
...
ابن عبد ربه، شهاب الدین ابو عمرو احمد بن محمد (۲۴۶- ۳۲۸ ق) شاعر و ادیب بزرگ اندلسی است؛ وی از دودمان بنی عباس بود، ولی چون نیای چهارمش، سالم، در ولای امیر هشام بن عبد الرحمن ، دومین امیر سلسله امویان اندلس در آمده بود، وی را « مروانی » و « اموی » می خوانند. وی در قرطبه زاده شد و دوران کودکی را همانجا در تنگدستی گذراند. برادر بزرگ ترش ابو بکر یحیی از فقیهان و محدثان قرطبه و از بزرگان اصحاب بقی بن مخلد بود و بعید نیست که احمد قرآن و حدیث و مقدمات ادب را نخست نزد این برادر دانشمند آموخته باشد. ابن عبد ربه، به رغم همه کششی که مشرق زمین برای دانش طلبان اندلسی داشت، از اندلس پای بیرون ننهاد اما از محضر استادان بزرگی چون بقی بن مخلد ، محمد بن عبد السلام خشنی و محمد بن وضاح که از انتقال دهندگان فرهنگ و ادب مشرق به اندلس بودند، بسیار سود جست و به یاری هوش و حافظه نیرومند خود توانست به زودی در محافل علمی قرطبه در صف فقیهان و محدثان بنشیند. اما او به شعر و شاعری گرایش بیشتری داشت و پیوسته به مطالعه کتابهای ادبی و حفظ شعر می پرداخت. ابن عبد ربه نخستین بار در مراسم افتتاح قصر منیه در شهرک کنتش نزدیک قرطبه که امیر محمد بن عبد الرحمن بنا کرده بود، با سرودن قصیده ای بلند و زیبا پیشه شاعری را آغاز کرد. از آن پس، شاعر عمر نسبتا طولانی خود را بیشتر در دربار فرمانروان اندلس گذرانید و در پرتو مدیحه سرایی برای امرا و رجال و اعیان اندلس، در سده ۴ ق، بزرگترین شاعر اندلس به شمار آمد. ملازمت دربار، مدیحه سرایی ، شرکت در مجالس بزم امیران و ندیمی آنان، ابن عبد ربه را در صف متنفذان قرطبه نشاند و توانگر گردانید. ابن عبد ربه مردی صریح و حاضر جواب بود، چندانکه گاه باعث رنجش دوستان و نزدیکانش می شد. از این رو برخی وی را بد زبان و خودپسند و متکبر پنداشته اند. زندگی مرفه و دلپذیر ابن عبد ربه از برخی حوادث تلخ و ناگوار هم تهی نبود. چند سال پیش از مرگش (ظاهرا حدود ۶ سال) مفلوج و زمین گیر شد. او این بیماری دردناک را پیک مرگ تلقی کرد و به توبه «خلصاء» روی آورد و دست از همه تعلقات شسته و به آمرزش پروردگار دل بست. آنگاه به ازای یکایک ابیات و قطعاتی که در باب دنیا و لذایذ آن سروده بود، اشعاری با نام «محمصات» (زداینده ها) بر همان وزن ها و قافیه ها درباره ترک دنیا و ترغیب به آخرت سرود. ابن عبد ربه از هر گونه تعصب نژادی و برکنار بود، چنانکه هنگام مقایسه اسلام با جاهلیت ، بی دینی توام با انسانیت را بر آن دینداری که از خصلت های انسانی تهی باشد، ترجیح می داد. «العقد الفرید» یگانه تالیف ابن عبد ربه بوده است که در قرون اخیر سخت مورد توجه خاور شناسان قرار گرفته است. کتاب دیگری که با عنوان « اللباب فی معرفة العلم و الآداب » به وی نسبت داده اند، باید تحریری دیگر از بخش «الیاقوتة فی العلم و الآداب» در کتاب «العقد» بوده باشد زیرا در منابع کهن به آن اشاره ای نشده است. خاندان ابن عبد ربه تا چند قرن پس از وفات او در اندلس به علم و ادب شهرت داشته اند. در میان فرزندان و نوادگان وی ابو عبدالله محمد بن عبد ربه، معروف به ابن عبد ربه مالقی کاتب ساکن مالقه از دیگران مشهورتر است.
معرفی کتاب
«العقد الفرید» از نظر تاریخ اندلس حائز اهمیت است، زیرا مؤلف خود شاهد بسیاری از حوادثی بوده است که در کتاب ذکر شده است. و نیز از آنجا که بسیاری از منابع ابن عبد ربه از دست رفته این کتاب منبع منحصر به فرد برخی روایات تاریخی مانند اخبار مربوط به زیاد و حجاج بن یوسف و علویان است. جایگاه این کتاب به عنوان کتاب درسی ادب نیز قابل توجه است. مجموعه های بزرگ ادب که پس از العقد الفرید پدید آمده اند، عموما از این کتاب بهره فراوان برده اند. اما به موازات شهرت کم نظیر خود هموار، منتقدان سرسختی نیز داشته است. قلفاظ شاعر معاصر ابن عبد ربه نامگذاری کتاب را به العقد الفرید (سینه ریز بی مانند) مورد ریشخند قرار می داد و آن را حبل التوم (رشته سیر) می نامید. «العقد الفرید» به تقلید از « عیون الاخبار » ابن قتیبة نگارش یافته و مندرجات و ترتیب و عناوین ابواب آن آشکارا تحت تاثیر کتاب ابن قتیبة است. نگاهی به عناوین بخش های «العقد الفرید» می تواند برآوردی از محتوای ادبی آن به دست دهد و معلوم دارد که ابن عبد ربه در این اثر خویش به کدام یک از زمینه های ادب پرداخته و کدام یک را فرو گذاشته است. فهرست برخی عناوین ابواب العقد که به نام گوهرهای گرانبها نامیده شده چنین اند: ۱. پادشاهی ۲. جنگ ، ۳. بخشش ها و دهشها ۴. وفدها ۵. گفت و گو با پادشاهان ۶. دانش و ادب ۷. ضرب المثل ها و... هدف مؤلف از نگارش این اثر، اساسا آن بوده است که مجموعه ای از معارف و آداب مشرق را در اختیار نسل جوان مغرب قرار دهد. اما علاوه بر این کتاب شامل بخشهایی مربوط به تاریخ اندلس و شاعران اندلسی نیز می باشد. ابن عبد ربه العقد الفرید را در سالیان دراز تالیف کرده و پیوسته مطالب و مندرجات بخشهای تنظیم یافته و طراحی شد، آنرا مورد افزایش و کاهش و یا آرایش و پیرایش قرار می داده است. اما تدوین نهایی کتاب باید در سالهای آخر عمر وی صورت گرفته باشد.منابع عمده ابن عبد ربه در تالیف این کتاب عبارتند از: قرآن ، تورات و انجیل ، ترجمه کتابهایی از ایران و یونان و هند . نیز ایام العرب و امثال العرب ابو عبیده معمر بن مثنی . از کتابهای جاحظ و مبرد نیز بسیار بهره جسته است.
ویژگی کتاب
از ویژگی های این کتاب می توان به این ویژگی اشاره کرد که برخی از بخشهای آن با توجه به جامعیت و استقلال موضوع آنها، کتابهایی جداگانه به شمار می رود. از آن جمله است بخش نوزدهم که بحث مفصلی درباره عروض در بر دارد گذشته از این العقد از نظر تاریخ اندلس نیز اهمیت فراوان دارد چرا که مؤلف خود شاهد حوادث مذکور در کتاب بوده است. اخبار و روایات تاریخی که ابن عبد ربه از منابعی که در دسترس ما نیست نقل می کند، دیگر ویژگی کتاب به شمار می آید. از آنجا که ابن عبد ربه ، مانند ابن قتیبه ، سر آن داشته است که کتابش از گزند کهنگی در امان بماند و عامه مردم کتاب خوان از آن بهره مند شوند و دارای چنان جاذبه ای باشد که در سفر و حضر آن را فرو نگذارند، سخت به ایجاز می پرداخته و گذشته از حذف اسناد روایات و حکایات از تکرار موضوعات- حتی اگر بی فایده هم نمی بوده- دوری جسته و از سوی دیگر از آوردن داستانهای نکته آمیز، حتی شوخی های زننده و تعبیرات مستهجن ابائی نداشته است.
نسخه شناسی
...
wikifeqh: کتاب_العقد_الفرید_(کتاب)