ادم فروشی

[ویکی فقه] آدم فروشی. آدم فروشى یا فروختن انسان، دارای احکامی است که در بابهاى تجارت و حدود آمده است.
در اسلام اصل بر آزاد بودن انسان است؛ (اصل حریّت) و انسان آزاد، مال و سرمایه نیست تا در ملک کسى در آید. از این رو، فروختنش جایز نیست، امّا فروختن برده جایز است.
نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲ ص۳۴۳.
در قطع کردن دست کسى که انسان آزادى را ربوده و فروخته است، اختلاف است؛ امّا قطع کردن به علّت افساد - و نه سرقت - به مشهور نسبت داده شده است .
نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱ ص۵۱۰.
۱. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۲۲ ص۳۴۳.
...