اجماع بسیط

[ویکی فقه] اجماع بسیط اتفاق همه فقیهان بر حکم شرعی را گویند.
منظور از اجماع بسیط در برابر اجماع مرکّب آن است که همه فقها در یک حکم، یک فتوا داشته باشند مانند آن که تمامی فقیهان بر نجاست فضله حیوان حرام گوشت اتّفاق نظر داشته باشند. بیشتر اجماع های دایر در فقه از این نوع هستند. اجماع بسیط، مقابل اجماع مرکب می باشد و به اتفاق فقها در مورد یک مسئله گفته می شود، مانند: اجماع بر حرمت قیاس و اجماع بر عدم وجوب دعا هنگام رؤیت هلال.
راه تحصیل
رسیدن به اتفاق و اجماع بسیط، گاهی به دلالت مطابقی است؛ یعنی یکایک فتاوای فقها تتبع گردیده و مشاهده شده که همه در یک مسئله خاص اتفاق نظر دارند، مثل: جواز رجوع جاهل و عامی به مجتهد . و گاهی به دلالت التزامی است؛ یعنی از لازمه فتواهای مجموع علما، به اتفاق آن ها در یک مسئله پی برده می شود (به شرط این که این لازم به دلیل تأکید اجماع کنندگان آنان بر مبنای خود نباشد)، مثل: اجماع علما بر عدم حجیت خبر کذاب ، که از آرای همه در مورد حجیت خبر ثقه ، حجیت خبر عادل و حجیت خبر امامی ممدوح ، بالملازمه استفاده می شود که به اتفاق، خبر کذاب را حجت نمی دانند.