[ویکی فقه] ابوالحسن شریف بن محمدطاهر فتونی عاملی نباطی نجفی (۱۱۳۹ قمری)، یکی از علما و مفسرین بزرگ قرن دوازدهم است. شریف از افاضل تلامذه علامه مجلسی بود، که در فقه و حدیث و تفسیر مهارت یافت.
او که پسر عموی شیخ محمدمهدی فتونی بود از علامه مجلسی و شیخ حر عاملی و شیخ فخرالدین طریحی صاحب کتاب مجمع البحرین (به سال ۱۱۱۱ قمری) و شیخ محمدحسین میسی (به سال ۱۱۰۰ قمری) اجازه روایت داشته است.محمدطاهر، پدر ابوالحسن، مدتی در اصفهان اقامت گزید و با خواهر میر محمدصالح خاتون آبادی ازدواج کرد. ابوالحسن در حدود سال ۱۰۷۰ قمری در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات خود را در اصفهان ادامه داد و بعد از آن به نجف رفت. او در سال ۱۱۰۷ قمری در نجف بوده است. در ایام اقامت در نجف، جمع زیادی از علما نزد او قرائت حدیث و قرائت بعضی کتب کردند و در آن زمان، بزرگ نجف محسوب می شد.
آثار ابوالحسن شریف
از او آثار زیادی بر جای مانده است که به بعضی از آن ها اشاره می کنیم:۱ ـ الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه که در سال ۱۱۱۲ قمری آن را به اتمام رسانده است. ۲ ـ رسالة الرضاعیه که در ۲۵ محرم ۱۱۱۱قمری در نجف آن را نوشت.۳ ـ شرح کفایة الاحکام سبزواری۴ ـ شرح مفاتیح الشرائع فیض کاشانی که در سال ۱۱۲۹ قمری آن را نوشت و نام آن شریعة الشیعة و دلائل الشریعه است.۵ ـ ضیاء العالمین در امامتعلامه امینی درباره این کتاب می گوید: بهترین کتابی است که در این زمینه نوشته شده است. ۶ ـ کتاب حدیقة النسب ۷ ـ شرح صحیفه۸ ـ حاشیه بر کافی۹ ـ مرآة الانوار و مشکاة الاسرار در تفسیر قرآن۱۰ ـ حقیقة مذهب الامامیه۱۱ ـ معراج الکمال۱۲ ـ نصائح الملوک در شرح فارسی عهدنامه مالک اشتر۱۳ ـ تنزیة القمیین فی الرد علی السید المرتضی که در رد این گفته است که قمی ها جبری و مشبهه هستند. محمدمهدی فتونی نزد این استاد، کتبی چند قرائت کرد و به واسطه او، سلسله سند خود را به علامه مجلسی می رساند.
او که پسر عموی شیخ محمدمهدی فتونی بود از علامه مجلسی و شیخ حر عاملی و شیخ فخرالدین طریحی صاحب کتاب مجمع البحرین (به سال ۱۱۱۱ قمری) و شیخ محمدحسین میسی (به سال ۱۱۰۰ قمری) اجازه روایت داشته است.محمدطاهر، پدر ابوالحسن، مدتی در اصفهان اقامت گزید و با خواهر میر محمدصالح خاتون آبادی ازدواج کرد. ابوالحسن در حدود سال ۱۰۷۰ قمری در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات خود را در اصفهان ادامه داد و بعد از آن به نجف رفت. او در سال ۱۱۰۷ قمری در نجف بوده است. در ایام اقامت در نجف، جمع زیادی از علما نزد او قرائت حدیث و قرائت بعضی کتب کردند و در آن زمان، بزرگ نجف محسوب می شد.
آثار ابوالحسن شریف
از او آثار زیادی بر جای مانده است که به بعضی از آن ها اشاره می کنیم:۱ ـ الفوائد الغرویه و الدرر النجفیه که در سال ۱۱۱۲ قمری آن را به اتمام رسانده است. ۲ ـ رسالة الرضاعیه که در ۲۵ محرم ۱۱۱۱قمری در نجف آن را نوشت.۳ ـ شرح کفایة الاحکام سبزواری۴ ـ شرح مفاتیح الشرائع فیض کاشانی که در سال ۱۱۲۹ قمری آن را نوشت و نام آن شریعة الشیعة و دلائل الشریعه است.۵ ـ ضیاء العالمین در امامتعلامه امینی درباره این کتاب می گوید: بهترین کتابی است که در این زمینه نوشته شده است. ۶ ـ کتاب حدیقة النسب ۷ ـ شرح صحیفه۸ ـ حاشیه بر کافی۹ ـ مرآة الانوار و مشکاة الاسرار در تفسیر قرآن۱۰ ـ حقیقة مذهب الامامیه۱۱ ـ معراج الکمال۱۲ ـ نصائح الملوک در شرح فارسی عهدنامه مالک اشتر۱۳ ـ تنزیة القمیین فی الرد علی السید المرتضی که در رد این گفته است که قمی ها جبری و مشبهه هستند. محمدمهدی فتونی نزد این استاد، کتبی چند قرائت کرد و به واسطه او، سلسله سند خود را به علامه مجلسی می رساند.
wikifeqh: شریف_بن_محمدطاهر_فتونی_نباطی_عاملی