ابن داوود قمی

[ویکی شیعه] ابوالحسن محمد بن احمد بن داوود (قبل از ۳۳۳-ذیحجه)، معروف به اِبْنِ داوودِ قُمی محدث و فقیه شیعی قرن چهارم هجری قمری که در خاندانی اهل علم زاده شد و در بغداد اقامت گزید، از مشایخ وی می توان به کلینی، ابن عقده و پدر شیخ صدوق اشاره کرد، از تألیفات متعدد او تنها یک نسخه خطی از کتاب المزار باقی مانده است .
ابن داوود در خاندانی اهل علم زاده شد، پدرش احمد بن داوود محدثی کثیرالحدیث بود که نجاشی او را توثیق کرده است. مادرش خواهر محدث موثق سلامة بن محمد اَرزَنی بود که پس از ازدواج با احمد بن داوود همراه او به قم رفت و محمد در آنجا به دنیا آمد.
ابن داوود در بطحیه درگذشت و همانجا نیز دفن گردید. استخوان های وی سپس به بغداد منتقل و در مقابرِ قریش دفن شد.