ابن ابی عذیبه

[ویکی فقه] ابن ابی عذیبه مورخ، ادیب، راوی و فقیه شافعی که در بیت المقدس به دنیا آمد.
اِبْن ِ اَبی عُذَیبه ، شهاب الدین احمد بن محمد بن عمر مقدسی ، مورخ، ادیب، راوی و فقیه شافعی (۸۱۹ -۸۵۶ق /۱۴۱۶-۱۴۵۲م )، که در بیت المقدس به دنیا آمد و در همان شهر بزرگ شد.
ابوالیمن مجیرالدین حنبلی ، الانس الجلیل بتاریخ القدس و الخلیل ، ج۲، ص۱۸۴، بیروت ، ۱۹۷۳م .
ابن ابی عذیبه از گروهی چون عماد بن شرف و عز عبدالسلام قدسی و جز آنان دانش آموخت و مدتی برای آموختن منهاج ، بهجة و الفیة ملازمت ابوالعباس قدسی را داشت و نزد او بدیع و جز آن را خواند و در شهر خویش از قبابی، عائشة حنبلیه ، شموس بن مصری ، صفدی حنفی ، عریانی مغربی ، ابن جزری ، ابن محمره ، ابن حامد و در غزه از ناصری ایاسی استماع کرد.در ۸۳۴ق /۱۴۳۱م به حج رفت و مجاور شد و با گروهی در مکه و مدینه دیدار کرد.پس به قاره رفت و در آنجا «جزء ابی الجهم » را در شوال ۸۳۷ نزد ابن حجر خواند و از شرف سبکی دانش آموخت و از زین زرکشی ، محب بن نصرالله و ناصرالدین فاقوسی نیز استماع کرد.در شام با تقی بن قاضی شهبه دیدار کرد و از او مدد خواست و از تاریخ و تراجم او سود برد.
اجازه
گویا ابن قاضی شهبه نخستین کسی بود که به ابن ابی عذیبه در کتابت و تاریخ و جرح و تعدیل و تصنیف اجازت داد و او را حافظ بلاد خواند و گفت : من به اجازتی که از حافظ شهاب بن حجی سعید بن مسیب دارم به تو اجازه می دهم - و ابن حجی خود از عماد بن کثیر و تقی بن رافع و آنان از ذهبی و برزالی اجازه داشتند - و نیز از ابن ناصر الدین استفاده برد.نخستین سماع وی به ظن ّ قوی در ۸۳۰ق بوده است .او از برهان حلبی با اجازه از طریق مکاتبه روایت می کرد،
عبدالرحمان سخاوی ، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع ، ج۲، ص۱۶۲، قاهره ، ۱۳۵۴ق .
...