خور

ناحیه ای از شهرستان سمنان (استان دوم) و آن از عده ای از قصبات و ده های کوچک کم جمعیت تشکیل گردیده و واسطه عبور کاروانهای تجارتی بین یزد و خراسان میباشد . در طول این راه فقط شتر میتواند مورد استفاده قرار گیرد . رویهمرفته جندق و بیابانک ۱۵٠٠٠ تن جمعیت دارد . محصول عمده آن خرما و انگور است .
۱ - ( اسم ) ریش. خوردن خوراک خواب و خور . ۲ - خوردنی اندک قوت لایموت . ۳ - ( اسم ) در ترکیب بمعنی (( خورنده )) آید باده خور شرابخور میراث خور .
قصبه مرکزی بخش خور و بیابانک شهرستان نائین واقع در ۲۲٠ هزار گزی شمال خاوری نایین .
[ گویش مازنی ] /Khaver/ خبر

دهی است جزئ دهستان قهستان بخش کهک شهرستان قم واقع در ۱۸ هزار گزی شمال خاوری کهک و سه هزار گزی انجرود سر راه قم به کاشان . این ده در کوهستان قرار دارد با آب و هوای سردسیری و ۹۴٠ تن سکنه .

[ گویش مازنی ] /Khavar or/ خبرآور – آورنده ی پیام

مغرب خاور

نام یکی از بخشهای سه گانه شهرستان نائین است که در شمال خاوری این شهرستان واقع می باشد با حدود و مشخصات زیر : حدود : شمال دشت کویر جنوب بخش بافق شهرستان یزد خاور بخش طبس شهرستان فردوس خراسان باختر بخش انارک .

دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه شهرستان مشهد واقع در ۴۵ هزار گزی شمال خاوری مشهد . این دهکده در دره قرار دارد با آب و هوای سردسیری .

لقمه پاره قطعه

پرستنده خورشید عابدالشمس

(خُ) (اِخ .) خورشید، آفتاب .
( ~.) ۱ - (اِ.) ریشة خوردن ، خوراک . ۲ - خوردنی . ۳ - (ص فا.) در ترکیب به معنی خورنده آید: باده خور، میراث خور.

(ص مر.) ۱ - کنایه از: کسی که تازه به سربازی رفته . ۲ - تازه کار.

(پَ. خُ) ۱ - (ص فا.) کسی که بازماندة غذای دیگران را می خورد. ۲ - (ص مف .) بازماندة غذا.

( ~. خُ) (ص فا.) کسی که پیش دیگران کم می خورد و در نهان بسیار.

(خُ) (اِمص .) گرفتن و مصرف کردن پول کالایی که تحویل داده نشده یا کاری که انجام نشده .

(چُ. خُ) (ص .) بخیل ، خسیس .

( ~. خُ) (ص فا.) ۱ - کسی که مزه چیزی را چشیده باشد و همیشه آرزومند آن باشد. ۲ - رشوه خوار.

( ~ . خُ) [ ع - فا. ] (اِمر.) (عا.) گودی ، عمق .

(خُ) (ص مف .) مورد سوءاستفاده قرار گرفته .

(خُ) (اِفا.) زن و فرزند، کسی که تحت سرپرستی می باشد.

( ~. خُ) [ ع - فا. ] (ص فا.) رباخوار .

ضعف، سستی، ناتوانی.
۱. روز یازدهم هر ماه خورشیدی.
۲. = خورشید
۱. = خوردن
۲. (صفت) خورنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): شراب خور، میراث خور، نان خور.
۳. (اسم) [قدیمی] خوراک، خوردنی.
شاخاب هایی از خلیج فارس: خور موسی، خور میناب.

اندک خوار، کم خور، کم خوار.

آن که پس ماندۀ غذای دیگران را بخورد.

۱. پول کالایی که هنوز تحویل داده نشده یا اجرت کاری که هنوز انجام نشده است.
۲. (اسم) چاشنی، سوپ، و آنچه پیش از غذای اصلی بخورند.
۳. (صفت) ویژگی کسی که درآمد خود را پیشاپیش خرج می کند.

۱. خوارو زبون.
۲. کسی که نزد همه خوار، خفیف، و بی مقدار باشد.

= چاشت خوار

کسی که یک بار مزۀ چیزی را چشیده و از آن لذت برده و بازهم در آروزی آن است، چاشتهخور، چشته خور.

۱. ویژگی حیوانی که چشته می خورد.
۲. [مجاز] ویژگی کسی که یک بار از چیزی برخوردار شده و باز هم انتظار تکرار آن را دارد.

فلزی که قابل کوبیدن و چکش زدن باشد، فلزی که بتوان آن را با چکش زدن به صورت ورق یا تخته درآورد.

کسی که از مال حرام پرهیز می کند.

عمق، گودی.

کسی که عرق می خورد، می گسار.

تکرار در قرآن: ۲(بار)

خور (با دو تلفظِ /xur/ و /xor/) ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
خور (کرج) روستایی از توابع شهرستان کرج است که در جادهٔ تهران-چالوس قرار دارد.
خور (ساوجبلاغ) از روستاهای قدیمی شهرستان ساوجبلاغ که در دامنهٔ رشته کوه البرز و در شمال شهر هشتگرد واقع شده است.
خور (بردسکن) یکی از روستاهای شهرستان بردسکن در خراسان رضوی است.
خور (اصفهان) یکی از شهرهای استان اصفهان مرکز شهرستان خوروبیابانک.
خور نام آبشاری در شهر نخور (Nokhur) در نزدیک مرز ایران در کشور ترکمنستان است.
خور (فارس) یکی از شهرهای پرجمعیت شهرستان لارستان است.
خور (خوسف) نام روستایی از توابع شهرستان خوسف است که در ۸۵ کیلومتری شهر بیرجند واقع شده است.
خور دبی
خور به خلیج های کوچک به ویژه در منطقهٔ خلیج فارس گفته می شود؛ مانند خور موسی در استان خوزستان.
«خور» یا «هور» به معنای خورشید است.
«خور» /xor/ اسم مصدرِ فعل «خوردن» در زبان فارسی است.

(یا: هور) نام شاخابه هایی از خلیج فارس. خور موسی، خور میناب، و خورالعظیم از آن جمله اند. همچنین به درّه های زیرآبی خلیج فارس نیز خور می گویند.

خورشید

استین

میخ

درخشان

زنانه

مناسب

میخ

خلیج کوچک ، اسب کهر ، کهیر ، خندق ، خور

شاخابه ، خلیج کوچک ، خور ، راه دخول

آدم ، خلیج کوچک ، خور ، یارو ، پناهگاه ساحلی دامنه کوه ، شخص

مدخل ، خلیج کوچک ، خور ، شعبه رود

مدخل ، خور

جدایی ، خور ، خلیج ، گرداب ، هر چیز بلعنده و فرو برنده

فتحة

نهم

عاصف

عملي

طماع

طيع

نوبة

حمامة

مصد

حسود

ساذج , ضعيف

انتهازي

ملتهم

ملتهم

مستلم السنوية