بابک

🔴 دو سند معتبر در این زمینه ؛ تاریخ طبرستان ( ۸۰۰ سال پیش ) و الفهرست ابن ندیم ( ۱۰۰۰ سال پیش ) 👆
🆔 @iranzamin777

❇️ این هم لینک نسخه خطی کتاب در مرکز اسناد دیجیتال آلمان . . . 👇
.
https://daten. digitale - sammlungen. de/0010/bsb00103374/images/index. html?id=00103374&groesser=&fip=weayaenfsdreayaxdsydenqrsfsdr&no=4&seite=55
لینک رو پایین قرار دادم
🆔 @iranzamin777

⛔️ بابک خرمدین ترک بود ؟ 😳 دشمنان اصلی بابک � غلامان ترک خلیفه � بودند، که بعنوان مزدور جنگی از آسیای میانه آورده شده بودند ؛ ایتاخ، بوغا، اشناس و . . . نقش مهمی در قتل بابک و خرمیان داشتند
🔺 بیشتر این مزدوران جنگی پس از مرگ غم انگیز بابک، برعلیه عباسیان دست به شورش زدند. برخی از آنها تحت تاثیر خرمدینان، نام بابک داشتند. ( بیش از ۵۰ منبع تاریخی درباره بابک خرمدین در کانال ما بررسی شده است. نام بابک را جستجو کنید )
🆔 @iranzamin777

افشین الترکی
بوغا الترکی
ایتاخ الترکی
أشناس الترکی
وصیف الترکی
بشیر الترکی
اسحاق الترکی
منکجور، اوتامش، اترجه و . . .
🔺 بیش از ۱۰۰ منبع قدیمی تاریخی درباره جنگ بابک با مزدوران ترک خلیفه وجود دارد که ما فقط به چند مورد اشاره کردیم
🆔 @iranzamin777

🔷 ۱ - در منابع تاریخی � کوچکترررررین � اشاره ای به ترک بودن بابک خرمدین نشده است ( اگر کسی منبع معتبری به ما نشان دهد، مجموعه ایران زمین را برای همیشه تعطیل میکنیم ؛ اسکرین بگیرید و بگردید ! منتظرم ) . بلکه برعکس ؛ در منابع تاریخی به � ایرانی ( الفرس ) ، عجم، آذری، مزدکی، مجوسی و . . . � بودن بابک اشاره شده است
🆔 @iranzamin777

🔺 این مزدوران جنگی فرزندانی داشتند ؛ ازجمله موسی پسر بوغا که در دستگیری بابک خرمدین نقش موثری داشت. همچنین شخصی بنام � بایکیال / بایکباک � که دوست موسی بود. این دو شخص از سرداران جنگی � مهتدی � خلیفه چهاردهم عباسی ( ۲۵۵ تا ۲۵۶ ق ) بودند.
🔷 موسی از دستورات مهتدی سرپیچی میکرد، مهتدی نامه ای به بایکیال نوشته و از او میخواهد که موسی را بکشد. بایکیال نامه را به موسی نشان میدهد. مهتدی آگاه میشود و بایکیال را در زندان به قتل میرساند ( سال ۲۵۶ ق ) . در نتیجه این کار، موسی و ترکان برعلیه مهتدی شورش کرده و خلیفه عباسی را به قتل می رسانند. بایکیال پیش از مرگ، خلیفه دوازدهم عباسی ( مستعین ) را خلع کرده بود و معتز بجای او نشسته بود. معتز خلیفه سیزدهم عباسی، امارت مصر را به بایکیال میدهد . معتز نیز در جوانی توسط ترکان بقتل می رسد.
🅾 نام بایکیال در منابع تاریخی بصورت های مختلفی ثبت شده است که این بخاطر تلفظ سخت این نام و اشتباه کاتبان نسخ بوده است :
طبری ( سده ۳ - ۴ ق ) : بایکباک
مسعودی ( سده ۳ - ۴ ق ، ) : بایکیال
ابن مسکویه ( سده ۴ - ۵ ق ) : بایکبال ( بابکیال )
ابن مهلب ( سده ۶ ق ) : بایباک
ابن دحیه ( سده ۶ - ۷ ق ) : بابک
ابن عدیم ( سده ۷ ق ) : باکباک
ابن خلدون ( سده ۸ ق ) : بابکیال ( باک باک )
الدمیری ( سده ۸ - ۹ ق ) : بابک
ابن تغری ( سده ۹ ق ) : باکباک
عصامی ( سده ۱۲ ق ) : بابک
🔺 پس از سده ۶ ق در چند منبع معدود و کمتر شناخته شده، نام بایکیال به اشتباه � بابک � ثبت شده است که این بعلت دوری از زمان وقایع و همچنین تحت تاثیر شنیده ها از داستان بابک خرمدین و احتمالا بخاطر اشتباه کاتبان بوده است. آنچه مهم است، شکل نام این مزدور خلفای عباسی، در منابع قدیمی و نزدیک به زمان خلیفه است که بصورت : بایکباک، بایکیال، بایکبال و . . . ثبت شده است
🔺 نام رهبر معروف خرمدینان ِ آذربایحان در همممممه منابع تاریخی � بابک � است ( بدون یک الف کم یا زیاد ) . ولی نام مزدور معروف خلفای عباسی � بایکیال � است که در منابع تاریخی بصورت های مختلف ثبت شده است. تمام
🆔 @iranzamin777

🔺 آذین گشنسپ : از بزرگان دربار هرمز چهارم ساسانی
🔺 آذین بن هرمزان : نام سردار ایرانی و فرمانده ماسبذان در جنگ با تازیان
🔺 آذین بنداد بن وستگان : نام خانواده مادری ابومسلم خراسانی
🔺 آذین ؛ نامه رسان ویس و رامین در اشعار فخرالدین اسعد گرگانی
🔷 یکی دیگر از سرداران نه چندان مطرح بابک که تنها یک بار نام او در تاریخ طبری ذکر شده � ترخان � است. که این نیز یک نام واژه ایرانی شرقی است ( سغذی - ختنی ) . این سردار بابک به احتمال زیاد از مناطق آسیای میانه بوده است
🆔 @iranzamin777

مقاله اصلی را بخوانید 👇👇
.
🔴 بابک از نام های کهن و ریشه دار ایرانی است که در دوره ساسانی و اشکانی بصورت � Pāpak و Pābag � خوانده می شد و چندین بار در کتیبه ها، الواح و متون ایرانی پیش از اسلام بکار رفته است
🔷 این واژه از دو بخش � باب ( پاپ ) بمعنای پدر و پسوند اک � ساخته شده است.
پسوند � اَک � بیش از ۱۰ مفهوم در واژه ایجاد میکند : ۱ - خردی و تصغیر: شاخک، مرغک، شهرک ۲ - دلسوزی و ترحم: طفلک ۳ - همانندی: پشمک، چشمک، پفک، عروسک ۴ - حالت و چگونگی: نرمک ۵ - تحقیر: مردک، زنک ۶ - دوستی: پسرک، دخترک ۷ - همراهی: سنگک، بادبادک ۸ - بزرگی و ارادت: بابک، مامک، حسنک وزیر ( حسن بزرگوار ) ۹ - نسبت: زردک، سفیدک، سرخک و . . .
🔺 همانگونه که گفته شد، پسوند �اک� می تواند به واژه مفهوم تعظیم و بزرگداشت و اظهار محبت بدهد : مامک، بابک و . . . در اشعار پارسی بارها � بابک و مامک � بمعنای پدر و مادر بکار رفته اند؛ و افزون بر این مفهوم بزرگواری، برای نامگذاری هم استفاده شده اند. یعنی بابک هم میتواند معنای � پدر عزیز و بزرگوار � بدهد و هم یک � نام خاص � باشد :
بابک در ابیات زیر معنای � پدر عزیز و بزرگوار � میدهد :
سعدی: پسر گفتش ای بابک نامجوی : یکی مشکلت می بپرسم بگوی / اسعد گرگانی: دو فرزند آمدش زان ماه پیکر : چو مامک خوب و چون بابک دلاور / فردوسی: بپرسید ازو راه فرزند خُرد : سوی بابکش راه بنمود گرد
بابک در ابیات زیر � نام خاص � است :
فردوسی: ورا موبدی بود بابک بنام : هشیوار و دانادل و شادکام / خاقانی: بابک�از تیغ و خلیفه از سنان در کارزار: جوش جیش از اردشیر�بابکان انگیخته / ناصرخسرو: بابک ساسان کو و کو اردشیر؟ : کوست؟ نه بهرام نه نوشیروان!
🔷 افراد معروف ایرانی که نامشان بابک بود : ۱ - بابک وزیر خسرو انوشیروان ۲ - بابک خرمدین ۳ - بابک موبد آتشکده آناهیتا و پدر اردشیر ساسانی ۴ - بابک پدر مانی، پیامبر ایرانی
🔺 � باب � در � بابک � بمعنای � پدر � است و همان است که امروزه به آن � بابا � میگوییم. باب و بابا از پاپ و پاپا آمده اند : در پارسی باستان هخامنشی � pāpa � در واژگان زیر بکار رفته است:
pāpaka, pāpaya, pāpēna, pāpainaka
جالب است که امروزه در برخی گویش های ایرانی، هنوز این واژه بصورت � پاپا � و بمعنای � پدر بزرگ � کاربرد دارد
جولیوس پوکورنی زبانشناس بزرگ اتریشی، ریشه � پیشا هندواروپایی � این واژه را pap ( p ) a بمعنای daddy و meal دانسته. واژگان p�ppas در یونانی باستان و pāpa در لاتین و سایر خوانش های این واژه در زبان های اروپایی و ایرانی و هندی، برآمده از همین ریشه اند
با تشکر از پژوهشگر جوان کشورمان جناب کیوان محمودی
🆔 @iranzamin777

صالح آب کش !
داوود سیاه !
کوهبان
اسپهبد
کلان رود
رود الرود
دورود
هشتادسر
خوش
ارشگ
شاهگ
زاد
شاهی
آذین
نیروز
بخاراخدا
کاووس
شروین
جوشن
برزند
بذ
دیوداد
کردوس
جاویدان
دهگان ( دهقان )
روستاگ ( رستاق ) و . . .
🆔 @iranzamin777

🔵 پست های آینده : بررسی واژه بابک در دوره هخامنشی، اشکانی، ساسانی / ریشه شناسی واژه بابک و اشاره به بحث مامک / بررسی نام نزدیکان و شخصیت های داستان بابک خرمدین در منابع عربی
🆔 @iranzamin777

🔺 نکته : مازیار از نام های کهن ایرانی و نام رهبر خرم دینان طبرستان بوده است. در کتاب فتوح البلدان بلاذری که چندسال پس از وقایع خرمدینان نوشته شده ( سده ۳ قمری ) نام این شخص بصورت � مایزدیار � آمده است Māyazdiyā Māh - yazd - yār و یعنی کسی که ایزد ماه یاور اوست، مانند : خدایار، مهیار، مهزیار، علیار، ایزدیار، خوریزدیار، بهمنیار و . . .
🆔 @iranzamin777

❌ توجه : تاریخ را فاتحان مینویسند ! در منابع تاریخی بجز توهین، فحاشی و دروغ های عجیب، درباره بابک خرمدین و خانواده اش هیچ توصیف خوبی نمی بینیم. منابع تاریخی بدترین توهین ها را به مادر بابک خرمدین و خانواد اش کرده اند . . . !
🆔 @iranzamin777

🔷 نام برادر بابک = مازیار : کتاب نشوار المحاضره، به زبان عربی، نوشته قاضی التنوخی، سده ۴ قمری
🔷 نام مادر بابک = ماهرو از اردبیل : کتاب بیان الادیان، به زبان پارسی، نوشته ابوالمعالی ملقب به یارخدای، سده ۵ قمری
🆔 @iranzamin777

افراطی هست اون دوستمون نیست اون فقط نظرش رو اعلام کرد که کاملا حق بود! بیشتر شما پان فارس هستی که اینطور زیر پست قهرمان تورک تبار اومدی به یک تورک زبان فحاشی میکنی و برچسب پان میزنی هیچ نژادی مثل تورک ها به این جغرافیای دنیا که تو درش زندگی میکنی خدمت نکرده از جون و دل و شهید نداده برو از خدای خودت کمی انسانیت طلب کن

پس پاپک رو میتونیم "مانند پدر" هم معنی کنیم که خیلی هم نام برازنده ای برای یک مرد هست
هرچند که همان پدر کوچک هم بد نیست!

نام ( های ) مستعار
افشین
زاده
قرن هشتم
امروزه شهر اسروشنه در کشور کنونی تاجیکستان هست
و مردمش تاجیک هستند.
درگذشته
ژوئن ۸۴۱
سامرا
وفاداری
خلافت عباسیان
شاخه نظامی
سپاه خلیفه عباسی
درجه
ارتشبد
نام
�افشین� عنوان موروثی شاهان اسروشنه در آن زمان بوده است. �افشین� املای عربی �پِشین� ( Pišīn ) در پارسی میانه، یا همتای آن در یکی از دیگر زبان های ایرانی میانه ( به ویژه سغدی ) ، و به باور برخی از زبان شناسان، به معنی شیر درنده است؛ این نام نهایتا از واژه اوستایی �پیسینه� ( - Pisinah ) ریشه گرفته است. به باور مینورسکی، �افشین� ریشه سغدی دارد. همچنین افشین ممکن است شکل دیگر واژه �اخشید� ( از سغدی: xšyδ، xšēδ �به معنای پادشاه� ) باشد. اخشید لقب فرمانروایان سغد ( اخشیدهای سغد ) بود و پژوهشگران آن را از ریشه ایرانی قدیم خشاتا، به معنی �درخشنده، درخشان� یا از خشایاثیه، به معنای �پادشاه� ( که منشأ لقب شاه نیز هست ) می دانند. زمانی که اعراب برای نخستین بار بر منطقه اشروسنه دست یافتند، ساکنان بومی این ناحیه را مردمان ایرانی شرقی تشکیل می دادند، و شاهزادگانی با عنوان �افشین� بر این ناحیه و مردمان آن فرمان می راندند. به طور کلی افشین یک ایرانی محسوب می شود. دو منبع کلاسیک ( و برخی از نویسندگان ) وی را ترک معرفی می کند. او از یک منطقه فرهنگی ایرانی آمده که عموماً ترک به حساب نمی آمدند. این دوگانگی از آنجا به وجود آمده است که نویسندگان عرب واژه ترک را به صورت بی قاعده برای نیروهای تازه خلیفه که در میان آن ها برخی از ایرانی تباران فرغانه و اسروشنه نیز بودند بکار می بردند. به نوشته ابوالفضل بیهقی نام افشین، �اشناس� بوده است، ضبط مشهور در این کلمه به ضم اول است، اما بعضی از افاضل آن را به فتح اول [یعنی اَشناس] نیز آورده اند.
حمزه اصفهانی مورخ قرن سوم در شرح دیوان ابونواس می گوید:
شاهنشاهان ایران روا می داشتند که هر یک از شاهان اطراف خود را به نامی که بدان مشهورست بخوانند و مثلاً هر که را که شاه بامیان بود شیر می گفتند و هر که را شاه مرو بود کنارنگ می گفتند و شاه دماوند را مصمغان و شاه گرگان را صول ( چول ) و شاه طبرستان را بدشخواگرشاه و شاه اسروشنه را افشین و شاه سغد و فرغانه را اخشید می گفتند و می گفتند: اخشید سغد و اخشید فرغانه و شیر بامیان و کنارنگ مرو و افشین اسروشنه.
حمزه اصفهانی مورخ قرن سوم در شرح دیوان ابونواس می گوید:
شاهنشاهان ایران روا می داشتند که هر یک از شاهان اطراف خود را به نامی که بدان مشهورست بخوانند و مثلاً هر که را که شاه بامیان بود شیر می گفتند و هر که را شاه مرو بود کنارنگ می گفتند و شاه دماوند را مصمغان و شاه گرگان را صول ( چول ) و شاه طبرستان را بدشخواگرشاه و شاه اسروشنه را افشین و شاه سغد و فرغانه را اخشید می گفتند و می گفتند: اخشید سغد و اخشید فرغانه و شیر بامیان و کنارنگ مرو و افشین اسروشنه.
سرگذشت
اَفشین یکی از سرداران ایرانی در دربار مأمون و المعتصم بالله خلفای عباسی بود. او در جنگ میان بابک خرم دین و خلیفه عرب، از جانب خلیفه، مأمور دستگیری بابک شد و او را به نیرنگ و پس از جنگ های بسیار دستگیر کرد و به خلیفه تحویل داد تا مورد توجه خلیفه قرار گیرد و به آرزوهای دیرین خود که رسیدن به ثروت و فرمانروایی خراسان بود برسد ولی طاهریان در خراسان، فرمانروایی داشتند از این رو افشین با طاهریان دشمنی می ورزید و به همین سبب مازیار را به خیزش بر خلیفه و دشمنی با طاهریان فراخواند و به او وعده کمک داد تا بتواند به وسیله او طاهریان را که در برابر آرزوهای خود می دید از میان بردارد اما مازیار به دست طاهریان افتاد و شکست خورد. افشین که جایگاه خود را در نزد خلیفه سست و همه آرزوهایش را بر باد رفته می دید چاره را در فرار دید و برای بدست آوردن فرصت فرار، تصمیم به برگزاری یک مهمانی گرفت تا در آن خلیفه و همراهانش را بکشد ولی یکی از یارانش به نام بیژن این نقشه را به خلیفه می گوید و افشین و کسان او اسیر می شوند.
پس از دستگیری افشین توسط ماموران معتصم ( خلیفه عباسی ) ، محاکمه سرایی که احمدبن ابی دواد، قاضی القضات و محمدبن عبدالملک زیات، دادستان آن بود و احضار افرادی از جمله مازیار ( شاهزاده طبرستان ) برای مواجهه با افشین در محاکمه سرا برای مجازات او، تشکیل شد.
نوشته اند که او در زندان مُرد. حمدون بن اسماعیل در حال بازگشت از پیش او بود که به او گفتند افشین مرده است. افشین نه تنها خود به آرزوهایش نرسید بلکه بابک و مازیار را هم طعمه رسیدن خود به قدرت خراسان کرد.
در سیاست نامه نوشته خواجه نظام الملک طوسی نویسنده مشهور قرن پنجم هجری که در آن چگونگی مبارزه و دستگیری و سرنوشت خانواده بابک خرمدین ، افشین و مازیار گبر را شرح داده شده است. در این کتاب نقل است که روزی معتصم سه بار پیاپی شراب می نوشد و به حجره ای می رود باز از حجره در می شود و حجره ای دیگر می رود و سه بار از حجره ای به حجره ای دیگر وارد می آید و در آخر پس از غسل کردن، نماز شکر می خواند. قاضی یحیی، وزیر معتصم که از این کار متعجب گشته بود، علت را پرسید و خلیفه پاسخ گفت: نماز شکر ، به خاطر نعمتی از نعمت های خدای عزوجل که امروز به من ارزانی داشت ؛ که در این ساعت از سه دختر پرده ی بکارت برداشتم ؛ که هر سه از دشمنان من بودند؛ یکی دختر بابک خرمدین، دیگر دختر افشین و سومی دختر مازیار گبر؛ این نوشته از چاپ های پس از انقلاب ۱۳۵۷ حذف شده و و صرفا در چاپ های دوران شاهنشاهی پهلوی دیده می شود.
منابع ها. دو قرن سکوت. انتشارات جاویدان. ص. ۱۹۳.
……………
C. Edmund Bosworth ( 2005 ) , "OSRUŠANA " in Encyclop�dia Iranica. Accessed November 2010] "At the time of the Arab incursions into Transoxania, Osrušana had its own line of Iranian princes, the Afšins ( Ebn Ḵordāḏbeh, p. 40 ) , of whom the most famous was the general of the caliph Moʿtaṣem ( q. v. 833 - 42 ) , the Afšin Ḵayḏar or Ḥaydar b. Kāvus ( d. 841; see AFŠIN ) ", "The region was little urbanized, and it long preserved its ancient Iranian feudal and patriarchal society. "
C. E. Bosworth. "Afshin". Encyclop�dia Iranica. During the reign of the caliph Mahdi ( 158 - 69/775 - 85 ) the Afshin of Oshrusana is mentioned among several Iranian and Turkish rulers of Transoxania and the Central Asian steppes who submitted nominally to him ( Yaqubi, II, p. 479 )
……………. .
https://www. iranicaonline. org/articles/osrusana/
V. Minorsky, Studies in Caucasian history, Cambridge University Press, 1957, ( footnote on page 111 ) .
https://www. iranicaonline. org/articles/afsin - princely - title/
Bosworth 1971, p. 1060
Kramers, J. H. "Usrūshana. " Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C. E. Bosworth , E. van Donzel and W. P. Heinrichs. Brill, 2007
………………. .
Lewis, Bernard. "The Political Language of Islam", Published by University of Chicago Press, 1991. excerpt from pg 482: "Babak's Iranianizing Rebellion in Azerbaijan gave occasion for sentiments at the capital to harden against men who were sympathetic to the more explicitly Iranian tradition. Victor ( 837 ) over Babak was al - Afshin, who was the hereditary Persian ruler of a district beyond the Oxus, but also a masterful general for the caliph. ”
…………………. .
Clifford Edmund Bosworth ( Translator with Commentary ) , The History of al - Tabari Vol. 33 "Storm and Stress along the Northern Frontiers of the 'Abbasid Caliphate: The Caliphate of al - Mu'tasim A. D. 833 - 842/A. H. 218 - 227", SUNY Press, 1991. Footenote 176 on pg 59: "Abu Dulaf's contigent of volunteers from lower Iraq would be mainly Arabs, and there seems in fact to have been hostility between him, as a representative of Arab influence at the caliphate court, and the Iranian Al - Afshin”
…………………. .
P. B. Golden, "Khazar Turkic Ghulams in Caliphal Service", Journial Asiatique, 2004, vol. 292. pg 292:Some of the soldiers were slaves, others, such as al - Afshin, the scion of a ruling Central Asian ( Ustrushana/Ushrusana ) Iranian family, clearly were not".
…………………
Mottahedeh, Roy, "The Abbassid Caliphate in Iran", Cambridge History of Iran, IV, ed. R. N. Frye, 57 - 89. 1975 pg 75:" Al Mu'atism chose for this task the Afshin, the Iranian king of Ushrusuna".
D. Pipes. Turks in Early Muslim Service — JTS, 1978, 2, 85—96.
………………………
excerpt:"Although two classical sources claim him a Turk, he came from Farghana, an Iranian cultural region and was not usually considered Turkish"
Sourdel, D. "The Abbasid Caliphate. " Pages 104 - 39 in P. M. Holt, Ann K. S.
……………………. .
Lambton, and Bernard Lewis ( eds. ) , The Cambridge History of Islam, I. Cambridge: Cambridge University Press, 1970. Quote from Pg 125: "and finally of Mazyar, a local chieftain of Tabaristan, against whom the caliph sent the Turkish general Afshin, the conqueror of Babak”
……………………
M. A. Shaban, “Islamic History”, Cambridge University Press, v. 2 1978. Page 63:"These new troops were the so - called “Turks”. It must be said without hesitation that this is the most misleading misnomer which has led some scholars to harp ad nauseam on utterly unfounded interpretation of the following era, during which they unreasonably ascribe all events to Turkish domination. In fact the great majority of these troops were not Turks. It has been frequently pointed out that Arabic sources use the term Turk in a very loose manner. The Hephthalites are referred to as Turks, so are the peoples of Gurgan, Khwarizm and Sistan. Indeed, with the exception of the Soghdians, Arabic sources refer to all peoples not subjects of the Sassanian empire as Turks. In Samarra separate quarters were provided for new recruits from every locality. The group from Farghana were called after their district, and the name continued in usage because it was easy to pronounce. But such groups as the Ishtakhanjiyya, the Isbijabbiya and groups from similar localities who were in small numbers at first, were lumped together under the general term Turks, because of the obvious difficulties the Arabs had in pronouncing such foreign names. The Khazars who also came from small localities which could not even be identified, as they were mostly nomads, were perhaps the only group that deserved to be called Turks on the ground of racial affinity. However, other groups from Transcaucasia were classed together with the Khazars under the general description. "
……………………. .
ʻUthmān Sayyid Aḥmad Ismāʻīl Bīlī, "Prelude to the Generals", Published by Garnet & Ithaca Press, 2001. pg 47:"The name Turk was given to all these troops, despite the inclusion amongst them of some elements of Iranian origin, Ferghana, Ushrusana, and Shash – places were in fact the centers were the slave material was collected together. . . . Judging from the specific names of their origin, Soghd, Farghana, Urshusuna, Shahs, the majority of them might have been of Iranian origin”
……………………
حسن یوسفی اشکوری ( ١١ اردیبهشت ١٣٧٦ ) . �ابن اشناس�. دانشنامه بزرگ اسلامی نویسنده: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت شده در ٢١ مهر ١٣٩٣.
https://lib. eshia. ir/23022/3/891
……………………
نفیسی، سعید ( ۱۳۸۷ ) . بابک حقایق، ویراستار. تاریخ تمدن ایران ساسانی. شرکت مطالعه و نشر کتاب پارسه. ص. ۲۹۳.
………………………………….
نفیسی، سعید ( ۱۳۸۷ ) . بابک حقایق، ویراستار. تاریخ تمدن ایران ساسانی. شرکت مطالعه و نشر کتاب پارسه. ص. ۲۹۳.
……………. . …………………
دو قرن سکوت، فرگرد بانگ رستاخیز.
………………. ………………
دو قرن سکوت. انتشارات جاویدان. صص. ۱۹۲ تا ۲۲۰.
………………………
دو قرن سکوت. انتشارات جاویدان. صص. ۲۱۳ و ۲۱۴.
……………………………
دو قرن سکوت. انتشارات جاویدان. صص. ۲۱۸ و ۲۲۰
�تجاوز معتصم خلیفه ی عباسی به دختران بابک ، افشین و مازیار /تهیه کننده علی غلامرضائی مدرس دانشگاه و پژوهشگر تاریخ ایران�. پایگاه خبری و تحلیلی همای خبر.
https://homaykhabar. ir/تجاوز - معتصم - خلیفه - ی - عباسی - به - دختران - باب/
�سانسور سرنوشت دختران بابک خرمدین و مازیار در حکومت اسلامی�. بالاترین
انصاری، بهمن. بابک خرمدین و رویای احیای امپراطوری ایران.
BARTHOLD, W; GIBB, H. A. R ( 1986 ) . "AFSHlN". Encyclopaedia of Islam. Vol. vol. ۱ ( 2nd ed. ) . Leiden: E. J. Brill. p. 241.
90 - 04 - 08114 - 3
.
دو قرن سکوت، عبدالحسین زرینکوب، چاپ دوم، برگ ۲۰۶تا

حتی یه سرچ ساده هم نمیتونید بکنید ببینید زبان اشکانی چطور بوده؟
پاپک یعنی پدر کوچک
در کردی باوک تلفظ میشه
با پاپ در زبان های اروپایی به معنی پدر هم همریشه هست
ترک های آسیای میانه ( نه آذربایجانیان ) چیزی جز مزدوران خلفا نبودن و برای سرکوب قیام های ایرانی هایی که خودشون خلفا رو سر کار آورده بودن استفاده شدن

بر خلفای عباسی وارد اورد و بالاخره توسط سردار تورک افشین مغلوب گشت در مورد اردشیر بابکان نیز ایشان قبل از شاهی زمامدار اشکانیان تورک بوده و عنوان تورکی برای ایشان طبیعی است

2 - واژه �بیگ� واژه سغدی و ایرانی است .
3 - با دروغ نمی توان تبار سازی نمود بهتر است یک جستجویی درباره ریشه تبارتان بنمایید.

در بعضی از کلمات کوردی، حرف "واو" به حرف "ب" در فارسی تغییر می کند. مثال :
ئاو : آب
وه هرام : بهرام ( جالبه که اسم اصلی بهرام گور، "وه هرام" هستش. )
وه هار : بهار
خه و : خواب
شه و : شب
و. . . .

ناگفته نماند که کسی به نام محمود کاشغری هم در جایگاه یک ادیب و نویسنده، در هیچ کتاب و تذکره ای نام برده نشده و تا صد سال پیش چنین نامی در تاریخ ادبیات وجود نداشت! چه بسا که هرگز وجود بیرونی نداشته که بخواهد کتابی داشته باشد ولی شگفتی اینجاست که ناگهان پس از هزار سال، گور و آرامگاهی هم در قرقیزستان برایش دست و پا شد!
کاربر بالا فرمودند که با سر زدن به نسخه های تاریخی و خطی نام بابک را به ریخت ( بای بک ) می توان دید، آیا می توانند روشنتر بگویند کدام نسخه تاریخی و خطی؟! وانگهی از کجا معلوم که این بای بک همان بابک باشد؟ و حتا با درست دانستن دو فرض گفته شده و با نگرش به پیشینه بسیار کهنتر این نام در پهلوی، تازه می رسیم به اینجا که این همان پاپک یا بابک پهلوی بوده که به ریخت بای بک در نسخه های خطی دبده شده.
بگذریم از این نکته که ریشه شناسان، واژه بگ یا بیگ = بزرگ در ترکی را وامگیری از واژه بغ = خدا در پهلوی می دانند.
همه این دست و پا زدنها برای اینست که بگویند بابک خرمدین ترک بوده، درحالیکه نه نام بابک ترکی ست و نه نام هیچ شخصیت ترک در تاریخ بوده، نه نام خرمدین ترکی ست، نه نام مادر بابک ( ماهرو ) و نه نام استاد بابک ( جاویدان بن شهرک ) و نه جنبش سرخ جامگان ( خرمدینان ) ، همه اینها نامهایی ایرانی و پارسیند.
اوج دگرش زبان در آذربایگان برمی گردد به زمان شاهان صفویِ آذری تبار که با قزلباش گرایی خود و تغییر مذهب مردم، ناخواسته عامل اصلی چرخش زبانی از پهلوی به ترکی در آذربایگان شدند.

حال اظهر من الشمس است که ریشه نام بابک یعنی “انسان والامقام ثروتمند” است و نامیست ترکی

دریدن و شقه کردن هست. این کلمه همان باقر شکافنده هست. که حیدر یا هیدرانس هیدارنس ( تلفظ یونانی ) ویدرنه ایلامی mitarna میدرنا ( تلفظ لری میدرنا ) میدراند ( بدران ) پاره میکند است. که ریشه همان بدر باقر حیدر ( یونانی ) بفر ببر بور ( بوریدن ) یا ببور. در تلفظ سانسکریت. باهاگراس. باهاگر. باگارات. باگار ( ارمنی ) . واغارش. باگارات. باگاران . باگار یا باگارش. باگاسیس ( باگاس ) برادر مهرداد اول یا ارشک ارمنستان. باگار به شکل بیَر در در پارسی باستان که میشه همون بور یا بورید شکافتن . چنان گه بازرانگیان یا بازرانگ که حیوان وحشی گفته شده از اشکانیان پارس بود که همان باگاران. بابک بابوس بابور . ( باگار. بدر ) یا بیر . بِبُر= بابوس. بابک. ( بِبُر= بِدَر. بیَر ) چنان که واژه باب یا باو در سانسکریت و مراتی همان شیر یا ببر است که به شکل بغ یا باب خوانده میشه این واژه برای فردی نجیب یا بزرگوار بکار می رفته یا اشراف زاده. اما خود ببر شیر تیگر ( ببر ) . تیگران. اروند همه به معنی پهلوان. تند و تیز . چالاک. است. واژه پهلو یا باگرا یا باگرو همان پهلو . پهلوان. باگروان. هست تیگر . تیزرو . تیجله دیجله یا تیگره که به پهلوی اروند است.

همه ی منابع معتبر این رو باور دارن
حالا اردشیر ریشه ی اوستای - پهلوی داره و به معنی شهریاری و پادشاهی مقدس هستش
قدیمی ترین کتیبه ترکی جهان در اورخون مغولستان پیدا شده اونم با قدمت ۱۲۰۰ سال اونم به خط سغدی ( یک خط ایرانی شرقی ) ( پیشنهاد می کنم مقاله ی بریتانیکا رو مطالعه کنید )
نمیشه با چند بخش کردن کلمه اون رو تورکی خوندش
با خواندن پیشینه پیدایش زبان ترکی، نام ترک، اولین سلسله ترکی ، اساطیرش و . . این قومیت ریشه در شرق آسیا داره اونم برای 2000 سال پیش
اما خود پارسی میانه بر می گرده به زمان اشکانیان یعنی 2200 سال پیش

وکار بود وبازبان شمشیر حق خواهانه صحبت می کرد ومثل افشین که لازم نیست بدانیم به چه زبانی صحبت می کرد واهل کجا بود، خیانت کار وخود فروش نبود. باید دست اهالی کلیبر را بوسید که بعد از1200 سال هنوز قلعه را برای دیدن جهانیان نگه داری کرده اند. یاشاسین انسانلیق. زنده باد انسانیت. بژی انسانیت. احلاٌیا ایها الانسان. و به انگلیسی و المانی و به کلیه زبانهای دنیا یاشاسین انسانلیق.

معتصم از همین نیروها برای سرکوب قیام های ایرانی از جمله بابک استفاده کرد و در سرکوب بابک این نیروها نقش مستقیم داشتند. در این زمان مهاجرت های گسترده ایی به مناطق خاورمیانه ( ازجمله آذربایجان ) این نیروها انجام شد.
ناگفته نمونه که بخش هایی از ماوراءالنهر ( فرارود ) به وسیله مردمان سغد از دیرباز تا کنون تحت تاثیر فرهنگ و زبان ایرانی قرار داشتند و وامدار تمدن کاملا ایرانی سغدی هستن. امروزه هم ما میبینیم که بخش های بسیاری از این مناطق ( بخش های تمدن خیز و اصیل این مناطق ) به زبان پارسی سخن می گن مانند شهر های سمرقند، بخارا، تاجیکستان، که همه بخشی از خراسان بزرگ به حساب می اومدن، اگر چه چهره هایی شبیه به آسیای میانه دارند!
کافی است در گوگل بزنید ( زبان فارسی در ازبکستان ) تا حتی در این زمینه هم متوجه حقایق زیادی درباره فاشیسم و دزدی تمدنی بشین. . .

مفهوم آذربایجان، یک مفهوم مجرد است. فقط در دوران فعلی ما است که اکثریت قومی در آذربایجان از ترکها تشکیل شده است. اگر این موضوع را در نظر بگیریم و به گذشته بر گردیم بابک خرمدین ترک نبود. هر چند به تاریخ سرزمینی آذربایجان ارتباط دارد اما به هویت و تبار ترکی ارتباطی ندارد.
بابک معرب نام ایرانی پاپک است. بابک به معنی پدر است و نام نیای ساسانیان بوده است. به گفته ریچارد فرای معادل نام بابک ( نیای ساسانیان ) در پارسی میانه �پاپک� و �پابگ� است.
جالب آن که بیگانه پرستان پان ترکیست حتا ایرانی بودن نام بابک را نیز برنتافته و آن را تبدیل به �بای بک� کرده اند. در حال یکه چنین نامی در هیچ متنی دیده نشده است و دوم این که �بای� و �بک� هر دو از یک ریشه هستند و تاکنون دیده نشده است که یک نام مرکب از دو واژه ی هم معنی پیاپی باشد. از سوی دیگر، واژگان �بای� و �بایرام� و �بک� همگی ریشه ی سغدی - ایرانی ( یعنی از گرو ه زبان های ایرانی شرقی ) دارند که به زبان های آلتایی وارد گشته است. نام بابک به آشکارا ایرانی است و نام بنیانگذار سلسله ی ساسانی نیز بوده است. این نام در گلستان سعدی و ویس و رامین و در شاهنامه پنجاه بار آمده است ولی حتا یک بار نیز چنین نامی در متون ترکی دیده و یافته نشده است.
در تمامی منابع نام بابک یافت می شود، اما مسعودی نام او را حسن ذکر کرده است. مورخین ارمنی بابک خرمدین را گاهی �باب�، گاهی �بابن� و گاهی �بابک� ضبط کرده اند. بنابر برخی روایات پدر بابک مرد مسلمانی بود به نام عبدالله یا عامر بن عبدالله یا عامر بن احد از شهر مدائن که روغن فروشی می کرد؛ و مادرش زنی تک چشم بود که �ماه رو� نام داشت و از اهالی آذربایجان بود. نام اصلی که بر بابک ( در دوران تولد ) گذاشته شده بود، حسن بود؛ و برادران بابک، عبدالله و معاویه ( به گزارش طبری ) و اسحاق ( در فرق بین الفرق بغدادی ) بودند که نشان می دهد که نام های آن ها اسلامی بود. به اعتقاد کرون، حسن هنگام ورود به دژ بذ، نام بابک را بر خود برگزید. چرا که بابک یا پاپک به معنی پدر است و نام نیای ساسانیان نیز بوده است ( به منظور باز پس گیری ایران ساسانی از اعراب )
Yūsofī, Ḡ - Ḥ ( 2000 ) . "BĀBAK ḴORRAMI". Encyclop�dia Iranica. ۳. Bibliotheca Persica Press. p. ۲۹۹–۳۰۶. ISBN 0 - 933273
Crone, Patricia ( 2012 ) . The Nativist Prophets of Early Islamic Iran. Cambridge: cambridge university press. ISBN 978 - 1 - 107 - 01879 - 2.
اینم خطاب به اون دوستی که گفت معتصم عباسی ترک نبوده
ابواسحاق معتصم ( خلیفه عباسی ) به سال ۱۷۸ هجری تولد یافت مادرش کنیزکی ترک بود مارده نام . محمد یا ابراهیم نامیده شد و از علم و ادب بی بهره بود. به دوران مأمون ولایت شام و مصر داشت و مأمون به هنگام مرگ از فرزند خویش عباس که به نزد سپاهیان بسیار محبوب بود، چشم پوشید و خلافت را بدو داد که در معتصم قوت و لیاقت کافی برای حفظ دولت عباسی می دید.
دوران معتصم ٬دوران تسلط ترکان بر دستگاه عباسی بود. معتصم که مادرش ترک بود ترجیح داد به جای یاری جستن از ایرانیان یا عرب ها، نیروی سومی را وارد کارزار کند. جنگ داخلی میان امین و مأمون ثابت کرد که خلیفه نیاز به نیروی مسلحی دارد که کاملاً نسبت به او وفادار و از اختلاف های دینی بر کنار باشد. به همین جهت بود که معتصم، حتی در زمان مأمون لشکری چهار هزارنفره از ترکان تشکیل داد و پس از آن که به خلافت رسید، شمار این غلامان افزایش یافت. در میان آنان علاوه بر غلامانی که در ماوراءالنهر خریداری شده بودند و به مهارت در سواری و تیراندازی شهرت داشتند، گروهی از اسلاوها �صقلابیان� و حتی بربرها نیز به چشم می خوردند.
سید احمدرضا٬خضری. تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه. تهران. انتشارات سمت ۱۳۷۸

بک دراستان لرستان پسوندبعضی از اسامهای پسرانه است که فکرکنم به معنی شجاع می باشدمثل: امیربک - علی بک - عطابک - اتابک - سهیل بک - خلیل بک - بختانبک و. . . البته فامیلی اتابکی هم رواج دارد ولی من متاسفانه معنی دقیق بک را نمیدانم . اتابکان نام سلسله پادشاهی درلرستان است که از قوم لربوده اند.

به دلیل اینکه اتراک در قرن هفتم هجری بعد از کشتار مردم ایران در آن محل ساکن شدند به مرور به دلیل نداشتن هویت در آن منطقه دست به جعل هایی زدند که یکی از آنها همین بابک خرم دین بوده است که نه نامش نه القابش هیچ کدام ترکی نیستند البته انها دست به جعل شدنشان هم عالیست چون بابک را با تفسیری که در هیچ دکانی پیدا نمی شود بای بک تفسیر می کنند که خوب هیچ کتاب و صحفی برای آن به صورت تاریخی وجود ندارد

دهن که کجا این اسم بای بک بوده در کدوم کتاب نوشته بای بک بوده قهرمان سازی برای اقوام در ایران متاسفنه از طریق پانها تمامی نداره

***************
قشقایی ها زمان کریم خان لر زند از ازبکستان آمدن
و ترک هستند

داره. . . ایران همواره کشور هفت ملت بوده همیشه کشوری با هفت قومیت بوده. . . مشکلتون چیه که نمی پذیرید و فکر میکنید که مستقلا باید تاریخ مجزا داشته باشید؟!!!

است که در زبان پارسی پهلوی کاربری داشته است که پس از یورش اعراب، به "ه" دگرگونی یافته است. از این روی، دارای چیم ( معنی ) "کوچک" نیست و بابک دارای چیم پدر کوچک یا پدرجان هم نیست و این پندارها نادرست می باشند. در زبان پارسی پهلوی، از پسوند " - یزَگ" برای کوچک کردن نام بهره گرفته می شده است، مانند کَن که به دختر یا زن بزرگ گفته می شده است و کَنیزَگ که به دخترک یا دختر کوچک گفته می شد ( و نه به چاکر ماده ای که اعراب برای بهره کشی از زنان و دختران جوان ایران، آنان را گرفتار نمودند و ما امروزه از این واژه درمی یابیم ) . مایه شوربختی است که بیشتر مردم، ایز ( حتّی ) آنان که به این نام ها و واژگان زبان میهنشان کنشپذیری دارند، همچنان بی هیچ بررسی و اندیشه بر اندیشه و سخن خویش پافشاری می نمایند. هم میهنان، اگر خود را نشناسیم، دشمنان بهره ها از هستی ما و کودکانمان خواهند برد. پس، دستکم واپسین پند پیر فرزانه را به یاد بیاوریم که با دسته چوبهای نازک نشان داد که توانمندی در با هم بودن و یکپارچگی است، نه در تک تک ما، هر چند که به خودمان بنازیم. یک پزشک برای خواباندن گرسنگی به کار یک نانوا نیاز دارد و یک نانوا برای تندرستی خود و خانواده اش به یک پزشک. همه ما ایرانیان در جای جای آن از کویر تا جنگل و از دشت تا کوه به هم نیاز داریم و همه دوست ما هستند همان نانوایی که دوست ماست. نفرین بر دهانی که بی هنگام باز شود و بر چشمی که نابهنگام بسته شود. این پند خروس ( نماد هشیاری ما ایرانیان ) رسته از دهان روباه پیر ( نماد انگلستان ) را فراموش نکنیم که گرگ ( روسیه ) هم هست.