پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ) . مکتسب. ( یادداشت مؤلف ) . آنچه به وسیله ...

ایراد کس بی مو گرفتن

ایراد کس بی مو گرفتن

گربه دله. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) راسو. ( ناظم الاطباء ) .

گربه در زندان کردن. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَزِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از بخل و نهایت خست باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . یعنی از غایت بخل گ ...

گربه در زندان کردن. [ گ ُ ب َ / ب ِ دَزِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از بخل و نهایت خست باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . یعنی از غایت بخل گ ...

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

گربهٔ مرتضی علی. [گ ُ ب َ / ب ِ ی ِ م ُ ت ِ ضا ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابن الوقت. کسی که نان به نرخ روز خورد.

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

سنوره. [ س ِن ْ ن َ رَ ] ( ع اِ ) گربه ماده. ( ناظم الاطباء ) .

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

Byron starts canto XVI of his famous Don Juan with an allusion to the old Persian manner of bringing up their children. He refers to the Persians who ...

ملوک سلف : شاهان گذشته . ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 65 ) .

ملوکانه. [ م ُ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) شاهانه. ( آنندراج ) . مأخوذ از تازی ، شاهی. مانند شاه. بطور شاه. ( از ناظم الاطباء ) . سزاوار ملوک. د ...

عقرب مه دزد ؛ کنایه از زلف که ماه رخسار خوبان را از نظرها در نقاب دارد : عقرب مه دزدشان چشم فلک را به سحر داس سر سنبله در بصر انداخته. خاقانی.

جعبه آواز ؛ در تداول عامه گرامافون را میگویند. جعبه صوت.

جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...

جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...

جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...

جعبه. [ ج َ ب َ / ب ِ ] ( از ع ، اِ ) تیردان. ترکش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . کنانه. شغا. کیش. وفضه : گر نیست به جعبه ش در چون تیر جوابی کس ...

کالا به دزد سپردن ؛ نظیر دنبه به گرگ ( یا ) به گربه سپردن. ( امثال و حکم دهخدا ) . تمثل : یعنی که به دزد میسپارم کالا

شادبخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) خوش بخت. نیکبخت : از رفتن مهد شرف خزران شود مهد کنف بس شادبخت است آنطرف شادی شروان بادهم. خاقانی

شادیانه. فتح به نام تیمورشاه به نوازش درآوردند. ( تاریخ گلستانه ) . در ورود به قلعه ، شادیانه فتح نواختند. ( تاریخ گلستانه ) . || مژدگانی. ( آنندراج ...

شادی بار. ( نف مرکب ) نعت از شادی باریدن. شادی آور. مسرت انگیز : به باغ رفتم تا خود چه حال پیش آید که باد راحت پاش است و ابر شادی بار. عمادی ( از سن ...

شادروز. ( ص مرکب ) نیکروز. خوشبخت. کسی که روزش شاد است : یکی نامجوی و دگر شادروز مرا بخت بر گنبد افشاند گوز. فردوسی.

کردو. [ ک َ ] ( اِ ) شاخی را گویند که از درخت بریده شده باشد. ( آنندراج ) . شاخه بریده شده از درخت. ( ناظم الاطباء ) . کردوخاله ؛ در گیلکی شاخه دراز ...

کردو. [ ک َ ] ( اِ ) شاخی را گویند که از درخت بریده شده باشد. ( آنندراج ) . شاخه بریده شده از درخت. ( ناظم الاطباء ) . کردوخاله ؛ در گیلکی شاخه دراز ...

sex maniac

sex maniac

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...

خوش پسر. [ خوَش ْ / خُش ْ پ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) پسر خوشگل. امرد. پسر زیباروی. ساده : و در موضع سقاة هر خوش پسری ظریف منظری. . . کمر بر میان بسته. . . ...

خوش پوش

خوش طلعت. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. خوشگل. زیباروی. با طلعت نکو.