سعید عزیزی

ندانم کیش؛ ندانم گرا؛ کسی که به وجود یا عدم وجود خدا اطمینانی ندارد.

[در فلسفه و اخلاق] به معنای افراط در عقل است؛ آن گونه که فرد بیش از آموختن، به طرح شبهه و جدل و گیر انداختن دیگران بپردازد.

شکل دیگر کلمه ی ( برادر ) ؛ ( . . . ای بذاذر، من غرض خویش تا این غایت بر تو پوشیده داشتم. . . )

مجازا به طور مطلق؛ ( بخت و اقبال ) هم آمده است؛ چه نیک و چه بد؛ ( چو بر مروای نیک انداختی فال همه نیک آمدی مروای آن سال ) نظامی

دلزدگی ( از لذات دنیا با چندان وخامت، عاقبت ابرام نمی باشد. ) کلیه و دمنه