مح سن

دما از ریشه دم به معنی بخار است و دمیدن بهمهنی بخار از دهان بیرون دادن است.  مثال واژه‌ی دماوند: دم+ او (آب) + وند (دارای) = همیشه دارای بخار آب است (ابر)، البته اینجا منظور کوه دماوند است، نه شهر دماوند. و چون دم (تبخیر آب) در زمان گرما ایجاد می‌شود و در زمان سرما دیده می‌شود برای همین معیار گرمی و سردی را تبخیر در گرما و ایجاد ابر در سرماقرار دادند در نتیجه تنها معیار را دما نام نهادند.