اسم پسر فارسی با حرف ا - صفحه 3

نام فرستاده خسرو اول پادشاه ساسانی به دربار رم

آبتین، روح کامل، انسان نیکو کار، از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی

چابک، تردست، تر و فرز

نام وزیر اردشیر بابکان، ( اَعلام ) نام وزیر اردشیر بابکان که بلعمی او را هرجند بن سام می خواند

اسب

دارای آبرو، آبرومند، آبر ( فارسی، آبرو ) + لی ( ترکی ) دارای آبرو

حیثیت، شرف، قدر

اوستا، اساس بنیاد اصل، کتاب مقدس زرتشتیان

تازه روی و خندان، آنکه اطراف و پیشگاه خانه کسی را با خوردنی و نوشیدنی بیاراید

از نامهای ایران باستان

دوستدار آزادی، محبت، مهر و دوستی همراه با رهایی و وارستگی، ( اَعلام ) ) نامی برای مردان در داستانها ...

زلال و شفاف مانند اشک چشم، به کسر الف اول، مرکب از ارس ( اشک چشم ) + یا نسبت

مرد راستگوی ایرانی

نماینده داریوش سوم پادشاه هخامنشی برای گفتگو با اسکندر

پسر آریایی

آرش، عاقل و زیرک، از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوان نامدار ایرانی در زمان منوچهر پادشاه پیشدادی که در ...

دارنده اسبهای نر، از نامهای ایران باستان

پدر ویشتاسپ و پدر بزرگ داریوش یکم

به معنی خرس و به معنی زور، دارای زور خرس پسر آریارمنه و پدر ویشتاسب از خاندان ‏هخامنشی

ارشویر، نام یکی از پادشاهان اشکانی

آرشاویر، مرد مقدس، نام هفتمین پادشاه اشکانی، مرد نرمنش، ( اَعلام ) هفتمین پادشاه اشکانی ایران که شا ...

نام سردار اشکانی

اسب نر، مرد، جنس نر

نام یکی از پادشاهان اشکانی

لقب چند تن از پادشاهان اشکانی

ارشز، نام سردار اشکانی

نام جد ابراهیم خلیل ( ع )، ( اَعلام ) ابن شانخ بن فالخ بن عامر ( هود نبی ) وی جد ابراهیم خلیل ( ع ) ...

نام یکی از پهلوانان گرشاسب نامه

دارنده اسب آرام، نام یکی از سرداران هخامنشی

آرمان، آرزو، از شخصیتهای شاهنامه، نام سردار خسروپرویز پادشاه ساسانی

از شخصیتهای شاهنامه، یکی از دو شاهزاده پارسایی که تصمیم گرفتند آشپز دربار ضحاک شوند تا بتوانند یکی ...

نجیب زاده و اشراف زاده پارسی، ارمانک

شخصی که ارمنیها نژاد خود را به او نسبت می دهند، ارمنی، پسر هایکا

مهر آریایی

آرامش دهنده، آرمیا به معنی آرامش دهنده، آرام کننده

آرمین

سپهسالار یزگرد سوم پادشاه ساسانی

قیمت بها ارزش، نام موبدی در ایران قدیم

نام پادشاه فرغانه

نام پادشاه سمرقند، ( اَعلام ) نام دلاور و راد مردی از طبرستان

خدای هوا، توفان و باران، مأخوذ از افسانه گیل گمش بابلی

خداوند یاریگر

خوب نغز خجسته مبارک، ( به فتح ت ) خوب نغز خجسته مبارک میمون، برامدگی های کوچک تپه مانند روی زمین ( ...

مشهور، نامدار، صاحب اسم و جاه، نام، نامور

خار تیغ گیاهان

کمک کننده، مددکار، مأخوذ از افسانه گیل گمش بابلی

کنایه از مرد درشت هیکل و قوی، مرکب تندرو و فربه

ترکیب دو اسم آذر و بهرام ( آتش و پیروزمند )، نام پسر آذرنوش

مرکب از آذر+ مهر+ برزین، شکوه محبت خورشید، مهربانی خورشید، نام یکی از موبدان ساسانی و همچنین یکی از ...

نام پسر هرمز دوم پادشاه ساسانی

نام موبدی زرتشتی، مؤسس آیین خاصی به همین نام

منسوب به آتش، جمع آذر ( آتش ) ( به مجاز ) دارنده ی عواطف تند، ( آذر، ان ( پسوند نسبت و علامت جمع ) ...

پسر آذربایجان

نام چهارمین آتشکده از هفت آتشکده ایرانیان

پدر آتش، نام پدر فرهاد کوهکن که هنر سنگ تراشی را به فرزندش آموخت

پابنده و نگهبان آتش، ( اَعلام ) ( = آذرپاد = آذربادمارسپندان ) موبد موبدان زمان ساسانی [قرن میلادی] ...

نگهبان آتش

نگهبان آتش، [ ( آذر= آتش، بد/، bod/ و/، bad/ ( پسوند محافظ یا مسئول ) ] نگهبان آتش

آتش باشکوه، آتش باشکوه یا شکوه آتش مرکب از آذر ( آتش ) + برزین ( با شکوه )

بهترین آتش، نام پسر آذرباد از خاندان کیانیان

آذرپناه یا کسی که آتش نگهدار اوست، صورت دیگر آذرباد

دارای قدمی چون آتش

دو تن که اجاق و بخت یکسانی دارند، آذر ( فارسی ) + تاش ( ترکی ) دو تن که اجاق و بخت یکسانی دارند

صورت دیگر آذرطوس، در وامق و عذرا مردی که با مادر عذرا ازدواج کرد

پهلوانی در داستان سمک عیار

آذرخش، صاعقه، نام نهمین روز از ماه آذر

داده آتش، نام پدر آذرباد از خاندان کیانیان

مخفف آذرگشب، آتش جهنده، فرشته نگهبان آتش که همواره در آتش است، آتشکده

نام پهلوانی ایرانی در گرشاسب نامه، آفتاب پرست سمندر

صورت دیگر آذرتوس، در وامق و عذرا مردی که با مادر عذرا ازدواج کرد

دارای شکوه وجلالی چون آتش، نام یکی از بزرگان عهد هخامنشی

یکی از سه آتش مقدس محافظ جهان در دین زرتشت

مخفف آذرگشنسب، یکی از سه آتش مقدس محافظ جهان، نام فرشته موکل آتش

مخفف آذرگشنسب، یکی از سه آتش مقدس محافظ جهان، نام فرشته موکل آتش

آذرمن، دارای فکر روشن، ( = آذرمن )

ماه آتشین

دارای فکر و اندیشه روشن، ( آذر = آتش، من/مان = اندیشه و فکر )، ( اَعلام ) نام سردار صاحب آوازه انوش ...

آذربان، آتش بان، نگهبان آتشکده

آتشکار

آتش پرست، دارای دین زرتشتی

پسر باشکوه و آراسته

آراد، نام روز بیست و پنجم از هر ماه شمسی در ایران قدیم