اسم فارسی با حرف م - صفحه 5

بنفشه

مکینا، بنفشه

دختر خورشید، دختری که مانند خورشید است، ( به مجاز ) زیبارو، ( میترا = مهر، خورشید، دخت = دختر )

مایه ی افتخار خورشید، ( به مجاز ) بسیار زیبا و درخشان، ( میترا = مهر، خورشید، ناز = افتخار )

مهر جاوید، خورشید جاویدان، ( به مجاز ) زیبارو و زیبایی جاویدان و همیشگی، ( میترا = مهر، خورشید، نوش ...

در گویش مازندران گنجشک

آنچه که مزه ترش و شیرین دارد، ملس، دارای مزه ی ترش و شیرین

گلی زینتی و پُرپَر به رنگهای سرخ، سفید، و صورتی

امیرانه، شاهانه، میر ( ازعربی ) + انه ( فارسی ) امیرانه

زیبا، زیبارو، ماهپاره

آن که چون ماه تابان و درخشان است، خوش اندام و زیبا

ماهِ تابان، ماهِ تابنده، ( به مجاز ) زیبارو

ماه خالص، ( مَه = ماه، سارا )، از نام های مرکب، ماه و سارا

افروزنده نور ماه، روشن کننده ماه، ( = ماه فروز )، ماه فروز، فروزنده و روشن کننده چون ماه روشن و پیدا

روشنی ماه، تابش ماه، مهتاب، ماه فروغ، ( = ماه فروغ )، پرتو ماه

مثل ماه، مانند ماه، ( به مجاز ) زیبارو، ( مَه = ماه، گونه ( پسوند شباهت ) )

ماه نو

مهاد، گهواره، ا ( پسوند نسبت ) )، منسوب به مِهاد، مِهاد

دخترِ بزرگان، ( به مجاز ) بزرگ زاده، ( مِهان، دخت = دختر )، ( اَعلام ) مادر فیروزبن مهران دختر یزدا ...

آوای ماه

نرم کوفته شده، نیک ساییده و سحق شده، ( عربی ) ( در قدیم ) ساییده و نرم شده، همراه ماه

دانای بزرگ، مِهتَر دانا، ( مه = بزرگ، مِهتَر، دانا )

دختری که دلش مانند ماه روشن است

مانند ماه

هدایت شده

مهدین، هم میهن، ( مَهدین، ا ( پسوند نسبت ) )، منسوب به مَهدین

منسوب به مشان، ( به مجاز ) دارای حلاوت و شیرینی، ( مشان= نوعی از بهترین خرما، ا ( پسوند نسبت ) )، ( ...

مشک ( سنسنکریت ) + دانه ( فارسی ) دانه خوشبویی که آن را سوراخ می کنند و به رشته می کشند، نام یکی از ...

مکان نورانی، چراغدان، طاقی بلند که چراغ را در آن گذارند

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از زنان شاعر بهرام گور پادشاه ساسانی

آنچه که بوی مشک بدهد، مشک آلود، ( مجاز ) خوش بو، ( مجاز ) سیاه، تیره رنگ، ( به مجاز ) معطر، ( به مج ...

دختر مُشک آلود و معطر، یا دختر سیه موی، ( به مجاز ) جذاب و دل انگیز، ( سنسکریت ـ فارسی )، دختر مشک ...

منسوب به مَشیم، ( به مجاز ) زیبارو، ( عربی ـ فارسی ) ( مَشیم = باخال و دارای خال، ا ( پسوند نسبت ) ...

میچکا، گنجشک در زبان مازندرانی

منسوب به میش، دارای رنگ قهوه ای مایل به سبز

به رنگ می، همرنگ شراب، سرخ رنگ، مخمور، خمار آلود ( چشم )

شاگردانه، انعام، نوید، مژدگانی، بشارت

دختر مینا، دختر شبیه به مینا، ( به مجاز ) زیبا و با طراوت، ( مینا، دخت = دختر ) )، د مینا

نازنین من، افتخار کن، فخر کن، تفاخر کن، ( به مجاز ) ویژگی کسی که به واسطه زیبایی و حسن می باید به خ ...

سبز رنگ، به رنگ مینا، ( به مجاز ) زیبا و با طراوت، ( مینا، گون ( پسوند شباهت ) )، مانند مینا، شبیه ...

جلا داده و صیقل شده، شبیه به شیشه ٔ کبود، ( مینا، وش ( پسوند شباهت ) )، مانند مینا، شبیه به مینا، م ...

آن که یا آنچه طبیعتی مانند بهشت دارد

دارای فر و شکوه بهشتی، دارای شأن بهشتی، ( به مجاز ) حوروش و زیبارو

ترکیب دو اسم مینو و مهر ( بهشت و خورشید )، ( فارسی ) از نام های مرکب، مینو و مهر

با روی چون بهشت، زیباروی، منوچهر، ( مینو = بهشت، چهر = چهره )، بهشت چهره، بهشتی روی، ( به مجاز ) حو ...

آسمان آرام، نام فرشته خوشی، نام فرشته رامش و خوشی

مینوچهر، دارای چهره ای آسمانی و بهشتی، ( = مینوچهر )

زاده آسمان یا زاده بهشت

می نوشنده، نوشنده می

نوشنده می و بهشت

مانند بهشت، زیبا چون بهشت

بانوی وطن

تاج و سرور وطن

دختر وطن