گورهای دسته جمعی در عراق پس از حمله به عراق درسال۲۰۰۳ که رژیم صدام حسین را سرنگون کرد، به خوبی شناخته شده است. کارشناسان بین المللی تخمین زدند که ۳۰۰٬۰۰۰ قربانی تنها در این گورهای دسته جمعی هستند. این گورهای دسته جمعی بیشتر شامل بقایای اجساد مسلمانان شیعه و کُردهایی بود که به دلیل مخالفت با رژیم بعث عراق بین سال های۱۹۸۳ و ۱۹۹۱ کشته شدند.
برخی از اطلاعات زیر از فکت شیت - دفتر دموکراسی، حقوق بشر و کار و دفتر امور عمومی گرفته شده است.
گورهای دسته جمعی در عراق به عنوان مکان های بدون علامت مشخص می شود که حداقل شش جسد را در خود جای داده است. برخی از آن ها را می توان با تپه های زمین انباشته شده در بالای زمین یا به عنوان گودال های عمیقی که به نظر می رسد پُر شده اند شناسایی کرد. شناسایی برخی از گورهای قدیمی دشوارتر است، زیرا در طول زمان، توسط پوشش گیاهی و آوار پوشانده شده اند. محل هایی در تمام مناطق کشور ( عراق ) کشف شده اند و حاوی اعضای هر گروه مذهبی و قومی بزرگ در عراق و همچنین اتباع خارجی از جمله کویتی ها و سعودی ها هستند. بیش از ۲۵۰ محل گزارش شده است که تقریباً ۴۰ مورد تا به امروز تأیید شده است. گمان می رود که بیش از یک میلیون عراقی در نتیجهٔ اعدام ها، جنگ ها و فرارها در عراق مفقود شده باشند که تصور می شود صدها هزار نفر از آن ها در گورهای دسته جمعی هستند. بیشتر گورهای کشف شده تا به امروز مربوط به یکی از پنج جنایت بزرگی است که رژیم مرتکب شده است.
به گفتهٔ دولت اقلیم کردستان عراق، بسیاری از گورهای دسته جمعی در کردستان حاوی کردهای عراقی است که به دلیل قومیت خود در یک اقدام نسل کشی کشته شده اند.
• سرکوب احزاب سیاسی شیعه و فعالان شیعه در سال ۱۹۷۹. این دوره شامل هزاران محاکمه «دادگاه انقلاب» بود که به این معنی بود که گروه های ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفری از مردان و زنان جوان ۱۳ سالهٔ شیعه در کنار هم جمع شده و به اعدام محکوم می شدند. [ نیازمند شفاف سازی]
• ۱۹۸۲، تاکتیک های تهاجمی رژیم صدام برای سرکوب هر گونه جنبش شیعه، به دنبال ربودن و قتل وحشیانهٔ یکی از رهبران کلیدی شیعیان سید محمدباقر صدر. در این سال ده ها هزار مرد، زن و کودک جوان عراقی به اتهام عضویت در یک حزب سیاسی به اعدام محکوم شدند. کسانی که خوش شانس بودند - پس از شکنجه و بازجویی غیرقابل تصور - به حبس ابد محکوم می شدند.
• حملهٔ سال ۱۹۸۳ به شهروندان کرد متعلق به قبیلهٔ بارزانی که ۸۰۰۰ نفر از آن ها توسط رژیم در شمال عراق جمع آوری شده و در بیابان ها در فواصل بسیار دور از خانه هایشان اعدام شدند.
• عملیات انفال در سال۱۹۸۸، که طی آن ۱۸۲٬۰۰۰ کرد عراقی ناپدید شدند. بیشتر مردان از خانواده های خود جدا شده و در بیابان های غرب و جنوب غرب عراق اعدام شدند. بقایای برخی از همسران و فرزندان آن ها نیز در گورهای دسته جمعی پیدا شده است.
• حملات شیمیایی علیه روستاهای کردستان از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸، از جمله حملهٔ شیمیایی به حلبچه، زمانی که نیروی هوایی عراق مواد شیمیایی سارین، وی ایکس و تابون را بر روی جمعیت غیرنظامی پرتاب کرد که باعث کشته شدن فوری ۵٬۰۰۰ نفر و ایجاد مشکلات پزشکی طولانی مدت، مرگ و میر ناشی از آن و سبب نقص مادرزادی در میان فرزندان هزاران نفر دیگر شد.
• کشتار مسلمانان شیعهٔ عراق در سال۱۹۹۱ پس از قیام شیعیان در پایان جنگ خلیج فارس که طی آن ده ها هزار سرباز و غیرنظامی در مناطقی مانند بصره، کربلا، نجف، ناصریه، عماره و حِلّه کشته شدند. هزاران خانه ویران شد و مناطق وسیعی از دشت های عراق خشک شد و اثرات مخربی بر زندگی مردم و محیط زیست گذاشت.
• سپس، در مارس ۱۹۹۹، هزاران نفر دیگر پس از وقوع قیام دوم پس از کشته شدن یک روحانی برجستهٔ شیعه، دستگیر، زندانی و در برخی موارد اعدام شدند.
• در ماه مه ۲۰۰۳، عفو بین الملل گزارش داد که گوری حاوی ۴۰ جسد را در ابو الخصیب در جنوب عراق، که تقریباً منحصراً شیعه هستند، یافت و گمان می رود که حاوی اجساد قیام شیعیان در سال ۱۹۹۱ باشد.
• کشتار جمعی کردها در سال ۱۹۹۱، که غیرنظامیان و سربازانی را که پس از جنگ خلیج فارس برای خودمختاری در شمال عراق می جنگیدند، هدف قرار داد، همچنین منجر به گورهای دسته جمعی شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخی از اطلاعات زیر از فکت شیت - دفتر دموکراسی، حقوق بشر و کار و دفتر امور عمومی گرفته شده است.
گورهای دسته جمعی در عراق به عنوان مکان های بدون علامت مشخص می شود که حداقل شش جسد را در خود جای داده است. برخی از آن ها را می توان با تپه های زمین انباشته شده در بالای زمین یا به عنوان گودال های عمیقی که به نظر می رسد پُر شده اند شناسایی کرد. شناسایی برخی از گورهای قدیمی دشوارتر است، زیرا در طول زمان، توسط پوشش گیاهی و آوار پوشانده شده اند. محل هایی در تمام مناطق کشور ( عراق ) کشف شده اند و حاوی اعضای هر گروه مذهبی و قومی بزرگ در عراق و همچنین اتباع خارجی از جمله کویتی ها و سعودی ها هستند. بیش از ۲۵۰ محل گزارش شده است که تقریباً ۴۰ مورد تا به امروز تأیید شده است. گمان می رود که بیش از یک میلیون عراقی در نتیجهٔ اعدام ها، جنگ ها و فرارها در عراق مفقود شده باشند که تصور می شود صدها هزار نفر از آن ها در گورهای دسته جمعی هستند. بیشتر گورهای کشف شده تا به امروز مربوط به یکی از پنج جنایت بزرگی است که رژیم مرتکب شده است.
به گفتهٔ دولت اقلیم کردستان عراق، بسیاری از گورهای دسته جمعی در کردستان حاوی کردهای عراقی است که به دلیل قومیت خود در یک اقدام نسل کشی کشته شده اند.
• سرکوب احزاب سیاسی شیعه و فعالان شیعه در سال ۱۹۷۹. این دوره شامل هزاران محاکمه «دادگاه انقلاب» بود که به این معنی بود که گروه های ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفری از مردان و زنان جوان ۱۳ سالهٔ شیعه در کنار هم جمع شده و به اعدام محکوم می شدند. [ نیازمند شفاف سازی]
• ۱۹۸۲، تاکتیک های تهاجمی رژیم صدام برای سرکوب هر گونه جنبش شیعه، به دنبال ربودن و قتل وحشیانهٔ یکی از رهبران کلیدی شیعیان سید محمدباقر صدر. در این سال ده ها هزار مرد، زن و کودک جوان عراقی به اتهام عضویت در یک حزب سیاسی به اعدام محکوم شدند. کسانی که خوش شانس بودند - پس از شکنجه و بازجویی غیرقابل تصور - به حبس ابد محکوم می شدند.
• حملهٔ سال ۱۹۸۳ به شهروندان کرد متعلق به قبیلهٔ بارزانی که ۸۰۰۰ نفر از آن ها توسط رژیم در شمال عراق جمع آوری شده و در بیابان ها در فواصل بسیار دور از خانه هایشان اعدام شدند.
• عملیات انفال در سال۱۹۸۸، که طی آن ۱۸۲٬۰۰۰ کرد عراقی ناپدید شدند. بیشتر مردان از خانواده های خود جدا شده و در بیابان های غرب و جنوب غرب عراق اعدام شدند. بقایای برخی از همسران و فرزندان آن ها نیز در گورهای دسته جمعی پیدا شده است.
• حملات شیمیایی علیه روستاهای کردستان از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸، از جمله حملهٔ شیمیایی به حلبچه، زمانی که نیروی هوایی عراق مواد شیمیایی سارین، وی ایکس و تابون را بر روی جمعیت غیرنظامی پرتاب کرد که باعث کشته شدن فوری ۵٬۰۰۰ نفر و ایجاد مشکلات پزشکی طولانی مدت، مرگ و میر ناشی از آن و سبب نقص مادرزادی در میان فرزندان هزاران نفر دیگر شد.
• کشتار مسلمانان شیعهٔ عراق در سال۱۹۹۱ پس از قیام شیعیان در پایان جنگ خلیج فارس که طی آن ده ها هزار سرباز و غیرنظامی در مناطقی مانند بصره، کربلا، نجف، ناصریه، عماره و حِلّه کشته شدند. هزاران خانه ویران شد و مناطق وسیعی از دشت های عراق خشک شد و اثرات مخربی بر زندگی مردم و محیط زیست گذاشت.
• سپس، در مارس ۱۹۹۹، هزاران نفر دیگر پس از وقوع قیام دوم پس از کشته شدن یک روحانی برجستهٔ شیعه، دستگیر، زندانی و در برخی موارد اعدام شدند.
• در ماه مه ۲۰۰۳، عفو بین الملل گزارش داد که گوری حاوی ۴۰ جسد را در ابو الخصیب در جنوب عراق، که تقریباً منحصراً شیعه هستند، یافت و گمان می رود که حاوی اجساد قیام شیعیان در سال ۱۹۹۱ باشد.
• کشتار جمعی کردها در سال ۱۹۹۱، که غیرنظامیان و سربازانی را که پس از جنگ خلیج فارس برای خودمختاری در شمال عراق می جنگیدند، هدف قرار داد، همچنین منجر به گورهای دسته جمعی شد.
wiki: گورهای دسته جمعی در عراق