گارودا ( به انگلیسی: Garuda ) ( به هندی: गरुड़ ) پرنده ای افسانه ای و عظیم است که به شکل پرنده ای انسان نما و موجودی خیالی در هر دو فرهنگ اساطیری هندویی و بودایی به چشم می خورد. گارودا مَرکَب یا در اصطلاح اسطوره شناسی هندویی «واهانا» برای ویشنو این ایزد بلندمرتبه است و افزون بر آن به عنوان شهریار پرندگان و پرنده ای تندپروازتر از باد، احترام بسیاری نزد هندوان دارد. همچنین گارودا در اخترشناسی سنتی هندویی، نام صورت فلکی عقاب نیز هست. امروزه براهمینی کایت ( کورکور سرسفید ) و فونیکس ( عنقا یا ققنوس ) مظهر گارودا در نظر گرفته می شوند. [ ۵] اندونزی و تایلند گارودا را به عنوان نماد رسمی ملی خود برگزیده اند. در اندونزی گارودا را بیشتر شبیه به عقاب جاوه به تصویر می کشند تا «براهمینی کایت» که بسیار کوچکتر است. [ ۶]
معنی نام گارودا را «کلام بالدار»[ ۷] دانسته اند که اشاره به این دارد که گفته اند هنگام پرواز از بال هایش صدای سرود وداها برمی خیزد. گاهی نیز معنی لفظی آن را «نابودکننده و کاهنده زهر»[ ۸] شمرده اند که به دشمنی او با مارها و نقش او به عنوان حرزی در برابر سم مار اشاره می کند.
پدر گارودا، کاشیاپَه ( به انگلیسی: Kashyapa ) و مادرش ویناتَه ( به انگلیسی: Vinata ) از دختران دکشَه ( به انگلیسی: Daksha ) است.
گارودا در آیین هندو یک الهه است که معمولاً نقش مَرکَب ( واهانا ) یا سُتورِ ویشنو را داراست. در اسطوره شناسی آیین هندو، ویشنو دومین ایزد از ایزدان سه گانه است که جنبه نفوذگر و حفاظت کننده خداوند را ایفا می کند. گارودا به شکل مردی با بدن قوی و زرین فام، با چهره ای سفید، بال هایی سرخ، نوک عقاب و تاجی بر سر به تصویر کشیده می شود. در اسطوره ها آمده که این الهه باستانی چنان عظیم و بزرگ است که جلوی آفتاب را می گیرد.
گارودا به عنوان دشمن ابدی و قسم خورده ناگا که از نژاد مارهاست شناخته می شود. در این اسطوره، ستیزه جویی با مار ممکن است به رفتار پرندگانی چون عقاب مارخور پنجه کوتاه برگردد که به نحوی انحصاری از مارها تغذیه می کنند و در هند نیز یافت می شوند. از آنجایی که گارودا، این شهریار پرندگان، دشمن قسم خورده و «بلعنده مار» است تصویر او را که اغلب برای زیبایی یا به عنوان حرز استفاده می شود برای محافظت از حمله مار و سم آن به کار می برند. گارودی ویدیا، مانترا یا ذکری است در برابر سم مار یا برای دفع هر نوع شر. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعنی نام گارودا را «کلام بالدار»[ ۷] دانسته اند که اشاره به این دارد که گفته اند هنگام پرواز از بال هایش صدای سرود وداها برمی خیزد. گاهی نیز معنی لفظی آن را «نابودکننده و کاهنده زهر»[ ۸] شمرده اند که به دشمنی او با مارها و نقش او به عنوان حرزی در برابر سم مار اشاره می کند.
پدر گارودا، کاشیاپَه ( به انگلیسی: Kashyapa ) و مادرش ویناتَه ( به انگلیسی: Vinata ) از دختران دکشَه ( به انگلیسی: Daksha ) است.
گارودا در آیین هندو یک الهه است که معمولاً نقش مَرکَب ( واهانا ) یا سُتورِ ویشنو را داراست. در اسطوره شناسی آیین هندو، ویشنو دومین ایزد از ایزدان سه گانه است که جنبه نفوذگر و حفاظت کننده خداوند را ایفا می کند. گارودا به شکل مردی با بدن قوی و زرین فام، با چهره ای سفید، بال هایی سرخ، نوک عقاب و تاجی بر سر به تصویر کشیده می شود. در اسطوره ها آمده که این الهه باستانی چنان عظیم و بزرگ است که جلوی آفتاب را می گیرد.
گارودا به عنوان دشمن ابدی و قسم خورده ناگا که از نژاد مارهاست شناخته می شود. در این اسطوره، ستیزه جویی با مار ممکن است به رفتار پرندگانی چون عقاب مارخور پنجه کوتاه برگردد که به نحوی انحصاری از مارها تغذیه می کنند و در هند نیز یافت می شوند. از آنجایی که گارودا، این شهریار پرندگان، دشمن قسم خورده و «بلعنده مار» است تصویر او را که اغلب برای زیبایی یا به عنوان حرز استفاده می شود برای محافظت از حمله مار و سم آن به کار می برند. گارودی ویدیا، مانترا یا ذکری است در برابر سم مار یا برای دفع هر نوع شر. [ ۹]
wiki: گارودا