کره شمالی

کره شمالی ( به کره ای: 북한 ) با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره ( به کره ای: 조선민주주의인민공화국 ) کشوری در بخش شمالی شبه جزیره کره در شرق آسیا است. پایتخت و بزرگ ترین شهر آن پیونگ یانگ است. این کشور از جنوب با کره جنوبی از شمال با جمهوری خلق چین و در زاویه شمال شرقی مرز کوچکی با روسیه دارد.
کرهٔ شمالی بیش از ۲۵٫۷ میلیون نفر جمعیت دارد و زبان رسمی آن کره ای است. واحد پول این کشور وون کره شمالی است. از جمعیت این کشور حدود ۶۴ درصد بی دین، ۱۶ درصد پیرو شامونیسم کره ای، ۱۳ درصد پیرو چئوندوئیسم، و ۴٫۵ درصد پیرو آیین بودایی هستند. نظام سیاسی در این کشور، یک نظام تک حزبی است که توسط حزب کارگران کره اداره می شود و دولت این کشور پیرو ایدئولوژی جوچه ( خودکفایی ) است. این ایدئولوژی را کیم ایل - سونگ، نخستین رئیس جمهور کرهٔ شمالی پایه ریزی کرد و او پس از مرگش، رئیس جمهور ابدی کرهٔ شمالی اعلام شد.
جوچه در سال ۱۹۷۲ در قانون اساسی جدید کره شمالی، ایدئولوژی رسمی دولتی اعلام شد و هرگونه اشاره ای به واژه های خارجی مارکسیسم - لنینیسم و کمونیسم از قانون اساسی کره شمالی حذف شد اما همچنان نشان کمونیستی داس و چکش در کنار قلموی مرکب ( یا همان قلم خوش نویسی در شرق دور ) بر روی تسلیحات نظامی یا آثار جوچه مانند یادبود تأسیس حزب کارگری در پیونگ یانگ به عنوان کمونیسم وطنی حفظ شده است. [ ۱۶] کره شمالی روابط تنش آمیزی با برخی کشورهای منطقه ای خود و جهان غرب دارد و برنامه های موشکی و هسته ای کره شمالی مناقشه برانگیز بوده است.
شبه جزیره کره در اواخر سده نوزدهم تا اوایل سده بیستم توسط امپراطوری کره اداره می شد. این شبه جزیره از سال ۱۹۰۵ به تصرف امپراتوری ژاپن درآمده و پنج سال بعد به طور رسمی بخشی از کشور ژاپن شد. با شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم قسمت شمالی به تصرف اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و قسمت جنوبی به تصرف آمریکا درآمد. به این ترتیب کره شمالی صاحب حکومتی متحد با بلوک شرق شده و کره جنوبی صاحب حکومتی طرفدار غرب شد در حالی که هر دو مدعی حکومت بر کل شبه جزیره بودند این اختلاف در سال ۱۹۵۰ به جنگ کره انجامید که در سال ۱۹۵۳ با پیمان آتش بس خاتمه یافت. حکومت کیم ایل سونگ ( ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۴ ) کشور را به کشوری منزوی تبدیل کرد که این انزوا پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ تشدید شد. [ ۱۷]
پس از مرگ کیم ایل - سونگ پسرش کیم جونگ - ایل رهبری کشور را عهده دار شد و از سال ۲۰۱۲ در پی مرگ کیم جونگ - ایل، رهبری این کشور در اختیار کیم جونگ - اون پسرش است.

کُرِۀ شمالی (North Korea)
نمایی از شهر پیونگ یانگ
نمایی از شهر پیونگ یانگ
موقعیت. جمهوری دموکراتیک خلق کره در آسیای شرقی، بخش شمالی شبه جزیرۀ کره و در ساحل غربی دریای ژاپن جای دارد. از شمال به کشور چین، از شرق به دریای ژاپن، از جنوب به کشور کرۀ جنوبی و دریای زرد، و از غرب به خلیج کره محدود شده است. مساحت این کشور ۱۲۲,۷۶۰ کیلومتر مربع و شهر پیونگ یانگ پایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور کوهستانی کرۀ شمالی از درّه هایی باریک و ژرف و چند رشته کوه تشکیل یافته که از شمال شرقی به سوی جنوب غربی کشیده شده اند. رشته کوه های نانگنیم سانمائِک، که از مرزهای شمالی به سوی جنوب کشیده شده، چشمگیرترین عارضۀ طبیعی این کشور است و کوه پاکتو، که در مرز کشور چین قرار دارد، با ارتفاع ۲,۷۴۴ متر بلندترین نقطۀ کشور مزبور به شمار می آید. علاوه بر کوه های مزبور، رشته کوه های هامگیونگ در شمال شرقی، کانگنام در شمال و رشته کوه های دیگری که در سراسر کشور پراکنده اند، استخوان بندی ارتفاعی این کشور را تشکیل می دهند. رودخانه های بسیاری در درّه های تنگ و ژرف کوه های مزبور جریان دارند؛ ازجمله یالو و تومِنکه بخش هایی از مرز کشور چین را تشکیل می دهند و رودخانۀ هان، که قسمتی از کرۀ جنوبی را از این کشور جدا می کند. علاوه بر رودهای مزبور، رودخانه های دیگری چون تایدونگ، چانگچان، یِسانگ و چندین رود دیگر نیز در این سرزمین جریان دارند که بیشترشان به دریای زرد و خلیج کره می ریزند. خلیج تونگجوسان در کرانۀ شرقی، خلیج ساجوسان و نیز دماغۀ چانگ سان در کرانه های غربی، عوارض ساحلی کرۀ شمالی اند و جزیره های سینمی و چو و چند جزیره و جزیرک دیگر، که در آب های سواحل غربی جای دارند، بخشی از این سرزمین محسوب می شوند. کشور کرۀ شمالی به دوازده استان تقسیم شده است و شهرهای مهم آن عبارت اند از پیونگ یانگ هامهونگ، چانگجین، نامپو، و وانسان. اقلیم کرۀ شمالی قاره ای است. تابستان های آن بسیار گرم و زمستان هایش سرد است. میانگین بارندگی سراسری آن حدود ۱,۰۰۰ میلی متر است و تابستان ها فصل بارندگی های شدید در این کشور است. میانگین دمای شهر پیونگ یانگ در دی ماه ۸- درجۀ سانتی گراد، در تیرماه ۲۴ درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن بالغ بر ۹۱۶ میلی متر است. ۵۱ درصد از مساحت کرۀ شمالی جنگلی است و درختان کاج، سرو، صنوبر، سدر، و کونار پوشش گیاهی آن را تشکیل می دهند. حیات وحش این کشور نیز شامل بز، پلنگ، آهو، خرس، گرگ، روباه، انواع پرنده به ویژه لک لک، عقاب و حواصیل است.
اقتصاد. با این که تلاش دولت کمونیستی کرۀ شمالی بر آن بوده که کشور را به سوی صنعتی شدن و خودکفایی سوق دهد، ولی کمبود نیروی کار تا حدّی مانع رسیدن به این هدف شده است. بخش خصوصی در فعالیت های اقتصادی کرۀ شمالی نقشی ندارد و کشاورزی به صورت اشتراکی، پیشرفت قابل توجهی داشته است. مساحت کشتزارهای این کشور به۱.۷میلیون هکتار بالغ می شود و برنج عمده ترین محصول آن است. ذرت، غلّات، میوه، سبزیجات، دانه های روغنی و پنبه از دیگر محصولات مهم کشاورزی این کشورند و فرآورده های دامی و شیلات جزو اقلام صادراتی آن محسوب می شوند. وسعت جنگل های کرۀ شمالی۶.۲میلیون هکتار و تولید چوب آن ۷میلیون متر مکعب است. کرۀ شمالی از نظر منابع معدنی یکی از غنی ترین کشورهای آسیایی است و زغال، منگنز، آهن، اورانیوم، روی، قلع و مس از کانی های مهم آن محسوب می شوند. آهن عمده ترین کانی این کشور است و محصولات آهنی مهم ترین اقلام صادراتی آن را تشکیل می دهند. الکتریسیتۀ این کشور بیشتر به شیوۀ برقابی تأمین می شود که تولید آن۱۹.۴میلیارد کیلووات ساعت و مصرف سرانۀ آن ۱,۳۹۵ کیلووات ساعت است. ماشین آلات، مواد شیمیایی، سیمان، آهن و فولاد، الیاف مصنوعی، خودرو و کشتی از فرآورده های صنعتی این کشورند و چین بزرگ ترین تأمین کنندۀ نیازهای اولیه آن به شمار می آید.
حکومت و سیاست. نوع حکومت کرۀ شمالی جمهوری تک حزبی با یک نهاد قانون گذاری است. حزب کمونیست تنها حزب کشور است و مجلس عالی خلق کره ۶۸۷ نماینده دارد که صلاحیت آنان را حزب کمونیست تأیید می کند و برای مدت پنج سال انتخاب می شوند. رئیس جمهور که در رأس کشور و در مقام دبیرکلی حزب کمونیست قرار دارد، برای یک دورۀ چهارساله برگزیده می شود. کیم جونگ ایل پس از درگذشت پدرش، کیم ایل سونگ، در ژوئیۀ ۱۹۹۴ به سِمت ریاست جمهوری کشور و دبیرکلی حزب کمونیست کرۀ شمالی تعیین شده است.
مردم و تاریخ. جمعیت کرۀ شمالی حدود ۲۴,۰۵۲,۲۳۱ نفر است (۲۰۰۸) و تراکم نسبی آن به۱۹۶ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۰.۵ درصد است و کره ای ها۹۹.۸ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند. ۶۸ درصد از مردم کرۀ شمالی فاقد مذهب اند و ۵۹ درصد از آنان در شهرها به سر می برند. زبان رسمی این کشور کره ای است. تاریخ کرۀ شمالی همان تاریخ کرۀ جنوبی است با این تفاوت که پس از سقوط ژاپن در ۱۹۴۵ (جنگ جهانی دوم)، ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی یک ماه جلوتر از آن که امریکایی ها دست به کار شوند، کرۀ شمالی را متصرف شد و یک دولت کمونیستی در آن جا تأسیس کرد. در ۹ سپتامبر ۱۹۴۸ کیم ایل سونگ به رهبری حزب کمونیست کرۀ شمالی تعیین شد و زمام امور کشور را در دست گرفت. در ۲۵ ژوئن ۱۹۵۰ کرۀ شمالی به کرۀ جنوبی، که در تصرف امریکا بود، حمله کرد و سازمان ملل پیشروی آن را به سوی جنوب متوقف ساخت. مذاکرات صلح در ژوئیۀ ۱۹۵۳ به نتیجه رسید و نیروهای دوطرف در پشت آخرین خط جبهه متوقف شدند و وزیران دو کشور در دسامبر ۱۹۹۱ طی بیانیه ای تعهد کردند که در امور داخلی یکدیگر دخالت نکنند. کیم ایل سونگ، رهبر کرۀ شمالی، در ۸ ژوئیۀ ۱۹۹۴ درگذشت و پسرش، کیم جونگ ایل، جانشین پدر شد.