کاملیه

[ویکی فقه] افراط و تفریط در هر فرقه ای موجب موضع گیری مذاهب در برابر آن فرق می شود. خیلی از فرق با عقائد مختلفی از مذاهب در معارضه آشکار هستند بطوریکه هر یک از مذاهب، آن فرق را از خود طرد نموده و حتی در مواقعی به تکفیر آنان نیز دست زده اند. فرقه کاملیه با اینکه از فرق اهل سنت می باشد ولی به سبب ابراز عقائد خاصی مورد تکفیر اهل سنت واقع شده است. علاوه بر اینکه در نظر شیعه نیز جایگاهی ندارند. در این مقاله به نقد و بررسی عقائد این فرقه می پردازیم.
یکی از مسائل اختلافی که بعد از جریان سقیفه و در نتیجه به خلافت رسیدن ابوبکر بوجود آمد، مساله عدالت و فسق صحابه است. این مساله یکی از مهمترین مسائل اختلافی بین تشیع و تسنن می باشد. تحلیل این نظر بازگشت به برخورد صحابه نسبت به خلافت و جانشینی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) دارد. شیعه و سنی برای عقیده خود به استدلال هائی پرداخته اند که بطور خلاصه آن را ذکر می کنیم:
موضع شیعه نسبت صحابه
بارها به نص قطعی و روشن از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بر جانشینی امیرالمومنین علی (علیه السّلام) تاکید شده بود و همچنین امر به این مهم و بیعت با او در غدیر خم از جانب خداوند و پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) حجت را بر همگان تمام کرده و دیگر مجالی برای تصمیم گیری دوباره برای سرنوشت خلافت نمی ماند. شیعه بر این اعتقاد تا به امروز به حیات خود ادامه داده است.از طرفی عملکرد صحابه بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) در سه عملکرد موافقت، مخالفت و سکوت نسبت به موضوع خلافت بروز یافت. به این ترتیب شیعه، صحابه را بر سه عنوان مومن، کافر و فاسق تقسیم نمود.صحابه ای که برخلاف امر خدا و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) عمل کردند و دست به کودتا زدند (مثل خلفاء اهل سنت و هم پیمانانشان و یا با امیرالمومنین علی (علیه السّلام) جنگیدند مثل معاویه و طلحه و زبیر و دیگر محاربین) کافر هستند ولی صحابه ای که از محاربین نبودند اما بدون عذر و قصور، حمایتی از علی (علیه السّلام) نداشتند فاسق هستند و مومنین همان ایستادگان بر دفاع از حقانیت علی (علیه السّلام) هستند.
موضع اهل سنت نسبت صحابه
اهل سنت با فراموش نمودن و یا رد نمودن یا تاویل کردن بیانات و دستورات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) مبنی بر خلافت امیرالمومنین علی (علیه السّلام) به سمت توجیه عملکرد سقیفه بنی ساعده کشیده شدند و چاره ای جز تصویب این عمل نداشتند. توجیه عملکرد متولیان سقیفه مبتنی بر صحت عقیده و ایمان صحابه بود که از آن به عدالت تعبیر می شود.به همین دلیل اهل سنت موضوع عدالت عموم صحابه را ارائه دادند و این تعبیر را در حد عصمت ارزشمند می دانند.اما اهل سنت با واقعیت خطاهای مختلف صحابه روبرو شد. زیرا وجود یک خطاء در عمل و نظر یکی از صحابه در منع از پذیرش نظریه عدالت صحابه ظاهر می شد. از این رو برای توجیه این مشکل نیز قائل به تصویب در اجتهاد شدند. یعنی هر نظری که صحابه و مجتهدین بدهند درست است و واقعیت همان نظر مجتهد است.جریان سقیفه و خلافت غاصبانه علاوه بر اینکه موجب انحراف در مساله امامت شد، زمینه و عاملی برای ارائه نظریات باطلی چون عدالت صحابه و تصویب نظر مجتهد و انکار حسن و قبح عقلی و انکار عدل الهی و... است.امیرالمومنین علی (علیه السّلام) در خطبه معروف شقشقیه به برخی از انحرافات این جریان خطرناک و شوم اشاره می کند.
اعتقادات ابوکامل و فرقه کاملیه
...

[ویکی اهل البیت] کاملیه پیروان ابوکامل شاعر که تمامی صحابه را به دلیل ترک بیعت با علی علیه السلام و علی را به دلیل ترک جنگ با آنها کافر می شمرد و معتقد بود که علی می باید با آنها بجنگد همانطور که با اصحاب صفین و جمل جنگید بشار بن برد شاعر معروف از این فرقه است، بشار اعتقاد به رجعت پیش از قیامت و مصیب بودن شیطان در برتر شمردن آتش بر خاک را در عقائد این گروه وارد ساخت، این فرقه در اصل جزء غلاة به شمار می روند که اعتقاد به تناسخ هم دارند و معتقدند که امامت نوری است که از امامی به امامی دیگر حلول می کند، بغدادی اینها را کافر می داند طبیعی است که شیعه نیز اینها را از خود نمی داند ولی در کتب ملل و نحل این دسته را در امامیه ذکر کرده اند.