کافه

[ویکی الکتاب] معنی کَافَّةً: همگی (کلمه کافة به معنای احاطه ، و ماخوذ است از کافة الشیء که به معنای آخرین حد و کناره هر چیز است که وقتی به آنجا رسیدیم دیگر از پیشروی بیش از آن خودداری میکنیم)
ریشه کلمه:
کفف (۱۵ بار)

«کَافَّة» از مادّه «کف» به همان معنای «کف دست» است، واز آنجا که انسان با دست خود، اشیاء را می گیرد، یا از خود دور می کند، این کلمه گاهی به معنای «جمع کردن» و گاهی به معنای «منع کردن» آمده است.

کافه، کافی شاپ ( به فرانسوی: Café ) یا قهوه خانه ( به انگلیسی: Coffeehouse ) مکانی است که در درجه اول انواع قهوه، اسپرسو، لاته و کاپوچینو در آن برای مشتریان سرو می شود. برخی از کافه ها ممکن است نوشیدنی های دیگر و غذاهایی مانند تنقلات سبک، ساندویچ، کلوچه، میوه یا شیرینی نیز سرو کنند. یک کافه ممکن است برخی از ویژگی های یک بار یا رستوران را داشته باشد، اما با کافه تریا متفاوت است. بسیاری از قهوه خانه ها در غرب آسیا بیشتر قلیان و تنباکوی طعم دار عرضه می کنند و در اروپای قاره ای، برخی از کافه ها مشروبات الکلی ارائه می دهند.
در حالی که امروزه کافه و قهوه خانه ممکن است به یک منظور استفاده شوند، اصطلاح «قهوه خانه» ریشه قدیمی تری دارد و به مکان های ملاقاتی برای مردم اشاره می کند که پس از محبوبیت قهوه تأسیس شدند؛ همانند چای خانه ها که پس از محبوبیت چای شکل گرفتند. از سال ۱۳۶۰ در ایران، کافی شاپ ها جای چایخانه ها را که مکانی برای ارائه چای بودند، تنگ کردند.
از دیدگاه فرهنگی، این مکان ها عمدتاً به عنوان مراکز اجتماعی برای تعامل مردم عمل می کنند: یک کافه یا قهوه خانه مکانی را برای مشتریان فراهم می کند تا جمع شوند، صحبت کنند، بخوانند، بنویسند، یکدیگر را سرگرم کنند، یا وقت خود را بگذرانند، چه به صورت فردی یا در گروه های کوچک. با توسعهٔ وای - فای، کافه ها به مکان های دسترسی به اینترنت هم تبدیل شده اند.
قهوه خانه به مکانی مشابه کافه گفته می شود که در آن ها در درجهٔ اول قهوه سرو می شود. یک قهوه خانه ممکن است نوشیدنی های دیگر و وعده های سبک نیز سرو کند. همچنین، بسیاری از قهوه خانه ها در خاورمیانه یا در محله های مهاجران از خاورمیانه در کشورهای غربی قلیان سرو می کنند.
اولین قهوه خانه ها در قرن پانزدهم میلادی در ایران صفوی پدیدار شدند و در قرن شانزدهم میلادی به نواحی تحت فرمان امپراطوری عثمانی گسترش یافتند. قهوه خانه ها به مکان های ملاقات پرطرفداری تبدیل شدند که مردم برای نوشیدن قهوه، صحبت کردن، انجام بازی هایی مانند شطرنج و تخته نرد، شنیدن داستان ها و موسیقی، و بحث در مورد اخبار و سیاست در آن ها جمع می شدند.
طبق ادعای وزارت میراث فرهنگی و گردشگری ایران، اولین قهوه خانه ها در ایران در دوره صفویه در زمان شاه طهماسب در شهر قزوین تأسیس شده اند و در زمان شاه عباس اول در شهر اصفهان گسترش یافتند و این در حالی است که ترکیه درخواست ثبت قهوه خانه را به عنوان میراث فرهنگی آن کشور داده است. [ ۱]