کاسپار داوید فردریش ( به آلمانی: Caspar David Friedrich ) ( زاده ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ در گرایفسوالد - درگذشته ۷ می ۱۸۴۰ در درسدن ) نقاش منظره پرداز آلمانی و از پیشگامان جنبش رمانتیسیسم در اوایل قرن نوزدهم بود. [ ۳]
فردریش بیش از همه به خاطر ترسیم مناظر پر رمز و راز و تمثیل گونه شناخته می شود. در این نقاشی ها معمولاً انسانی به حالت تأمل در مقابل آسمان شب، مه صبحگاهی، درختان خشکیده یا ویرانه های گوتیک ایستاده است. علاقه اصلی فردریش تأمل در طبیعت بود و در آثار عمدتاً ضد کلاسیک و نمادین خود می کوشید پاسخی سوبژکتیو و عاطفی به جهان طبیعی بدهد.
فردریش در شهر گرایفسوالد متولد شد که در آن زمان تحت حاکمیت سوئد بود. او تا سال ۱۷۹۸ در کپنهاگ درس خواند و سپس در درسدن ساکن شد. او در زمانه ای می زیست که در سراسر اروپا موجی از دلسردی و نومیدی نسبت به جامعه ماتریالیستی ایجاد شده و گرایش و علاقه جدیدی نسبت به معنویت در حال شکل گیری بود. این حرکت و تغییر معمولاً از طریق بازاندیشی در مورد جهان طبیعی ابراز می شد، برای مثال هنرمندانی مانند ویلیام ترنر و جان کانستبل تلاش می کردند در آثار خود طبیعت را خلقتی معنوی و روحانی تصویر کنند که در مقابل مصنوعیت تمدن بشری قرار گرفته است. [ ۴]
آثار فردریش خیلی زود باعث شهرت او شد و هنرمندان هم دوره او مانند مجسمه ساز فرانسوی، دیوید دی انجرز، فردریش را نقاشی می دانستند که «تراژدی منظره» را کشف کرده است. [ ۴] اما محبوبیت آثار فردریش در سال های آخر عمرش کاهش یافت و او در گمنامی از دنیا رفت. [ ۵] آلمان در اواخر قرن ۱۹ با شتاب در حال حرکت به سوی مدرنیته بود و حسی از فوریت در آثار هنری این دوره به چشم می خورد، بنابراین طبیعی بود که نقاشی های تأمل برانگیز و پر از سکون فردریش، منسوخ و متعلق به گذشته تلقی شود.
در اوایل قرن بیستم، آثار فردریش دوباره مورد توجه قرار گرفت و در ۱۹۰۶، نمایشگاهی از ۳۲ تابلوی او در برلین برپا شد. پس از آن اکسپرسیونیست ها آثار فردریش را کشف کردند و در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰، سورئالیست ها و اگزیستانسیالیست ها نیز به آثار فردریش توجه بسیار نشان دادند. ظهور نازیسم در اوایل دهه ۱۹۳۰ باعث شد علاقه و توجه به آثار فردریش احیا شود اما این دوره چندان نپایید و پس از سقوط رژیم نازی، آثار فردریش که با این دوره از تاریخ آلمان عجین شده و دارای ابعاد ناسیونالیستی قلمداد می شد، بار دیگر مورد بی اعتنایی قرار گرفت. [ ۶] بالاخره در دهه ۱۹۷۰ فردریش جایگاه خود به عنوان چهره برجسته جنبش رمانتیک آلمان و نقاش برجسته بین المللی را بار دیگر به دست آورد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففردریش بیش از همه به خاطر ترسیم مناظر پر رمز و راز و تمثیل گونه شناخته می شود. در این نقاشی ها معمولاً انسانی به حالت تأمل در مقابل آسمان شب، مه صبحگاهی، درختان خشکیده یا ویرانه های گوتیک ایستاده است. علاقه اصلی فردریش تأمل در طبیعت بود و در آثار عمدتاً ضد کلاسیک و نمادین خود می کوشید پاسخی سوبژکتیو و عاطفی به جهان طبیعی بدهد.
فردریش در شهر گرایفسوالد متولد شد که در آن زمان تحت حاکمیت سوئد بود. او تا سال ۱۷۹۸ در کپنهاگ درس خواند و سپس در درسدن ساکن شد. او در زمانه ای می زیست که در سراسر اروپا موجی از دلسردی و نومیدی نسبت به جامعه ماتریالیستی ایجاد شده و گرایش و علاقه جدیدی نسبت به معنویت در حال شکل گیری بود. این حرکت و تغییر معمولاً از طریق بازاندیشی در مورد جهان طبیعی ابراز می شد، برای مثال هنرمندانی مانند ویلیام ترنر و جان کانستبل تلاش می کردند در آثار خود طبیعت را خلقتی معنوی و روحانی تصویر کنند که در مقابل مصنوعیت تمدن بشری قرار گرفته است. [ ۴]
آثار فردریش خیلی زود باعث شهرت او شد و هنرمندان هم دوره او مانند مجسمه ساز فرانسوی، دیوید دی انجرز، فردریش را نقاشی می دانستند که «تراژدی منظره» را کشف کرده است. [ ۴] اما محبوبیت آثار فردریش در سال های آخر عمرش کاهش یافت و او در گمنامی از دنیا رفت. [ ۵] آلمان در اواخر قرن ۱۹ با شتاب در حال حرکت به سوی مدرنیته بود و حسی از فوریت در آثار هنری این دوره به چشم می خورد، بنابراین طبیعی بود که نقاشی های تأمل برانگیز و پر از سکون فردریش، منسوخ و متعلق به گذشته تلقی شود.
در اوایل قرن بیستم، آثار فردریش دوباره مورد توجه قرار گرفت و در ۱۹۰۶، نمایشگاهی از ۳۲ تابلوی او در برلین برپا شد. پس از آن اکسپرسیونیست ها آثار فردریش را کشف کردند و در دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۴۰، سورئالیست ها و اگزیستانسیالیست ها نیز به آثار فردریش توجه بسیار نشان دادند. ظهور نازیسم در اوایل دهه ۱۹۳۰ باعث شد علاقه و توجه به آثار فردریش احیا شود اما این دوره چندان نپایید و پس از سقوط رژیم نازی، آثار فردریش که با این دوره از تاریخ آلمان عجین شده و دارای ابعاد ناسیونالیستی قلمداد می شد، بار دیگر مورد بی اعتنایی قرار گرفت. [ ۶] بالاخره در دهه ۱۹۷۰ فردریش جایگاه خود به عنوان چهره برجسته جنبش رمانتیک آلمان و نقاش برجسته بین المللی را بار دیگر به دست آورد.
wiki: کاسپار داوید فریدریش