فرضیهٔ چندجهانی از این به بعد[ ۱] [ ۲] ( به انگلیسی: multiverse، تلفظ: مولتی ورس ) مجموعه ای فرضی از گیتی های موجود است ( از جمله همین کیهان تاریخی که دائماً احساسش می کنیم ) که مجموعاً با هم تمامی چیزهایی که وجود دارند و می توانند وجود داشته باشند — تمام فضا، زمان، ماده و انرژی و همچنین قوانین فیزیکی و ثابت هایی که به توصیف آنان می پردازند — را در بر می گیرند. این اصطلاح برای نخستین بار توسط ویلیام جیمز، فلسفه دان و روان شناس آمریکایی، به کار گرفته شد. گاهی گیتی های گوناگون موجود در مجموعه چندجهانی را گیتی های موازی می نامند.
ساختار گیتی گان، ماهیت هر گیتی موجود در آن، و رابطهٔ میان گیتی های تشکیل دهندهٔ آن، بستگی به فرضیهٔ به خصوصی از چندجهانی دارد که مد نظر است. گیتی های متعددی در کیهان شناسی، فیزیک، اخترشناسی، دین، فلسفه، روان شناسی فرافردی و ادبیات داستانی به ویژه در گونه های خیال پردازانه آن، فرضیه پردازی شده اند. در این حوزه ها، از اصطلاحات «جهان های جایگزین»، «جهان های کوانتومی»، «ابعاد نفوذی»، «ابعاد موازی»، «جهان های موازی»، «واقعیت های جایگزین»، «گاه شمارهای جایگزین» و «صفحات بُعدی» برای اطلاق به «جهان های مجازی» استفاده می شود. به بیان ساده نظریه چند جهانی این احتمال را بیان میکند که جهان هایی با احتمالات رخ داده متفاوت از جهان ما وجود دارند که بر حسب احتمال اتفاق ها و اصول متفاوت با تعداد کم و بی اهمیت یا با تعداد زیاد و اهمیت بسیار دارند .
اروین شرودینگر در سال ۱۹۵۲ در دوبلین، سخنرانی ای کرد که در آن شوخی به حضار نظریه ای هشداری داد که چیزی که قرار است گفته شود ممکن است «دیوانه وار به نظر برسد». او گفت که وقتی معادلاتش به نظر در حال توصیف تاریخ های متعدد مختلف آمدند، آن ها «دقیقاً شق یکدیگر نبودند، گرچه همه واقعات به نظر در یک زمان رخ می دادند».
پیش از این در قرن ششم قبل از میلاد، انکسیمندر عقیده داشت که «همه اشیا از یک ماده ساخته شده اند، ولی این ماده برخلاف آنچه تالس می پنداشت آب نیست، و نیز هیچ یک از موادی که ما می شناسیم نیست؛بلکه ماده ای است نامتناهی و جاویدان که همه جهان ها را در بر گرفته است» - چون انکسیمندر زمین را یکی از جهان های متعدد می پنداشت. [ ۳]
این نظریه آناکسیماندر را به اتمیست ها و اپیکوریان نزدیک می کند که بیش از یک قرن بعد نیز ادعا کردند که بی نهایت جهان ظاهر و ناپدید شده اند. [ ۴] به گفته سیمپلیسیوس، آناکسیماندر قبلاً در مورد کثرت جهان ها گمانه زنی کرده است ، شبیه به اتم شناسان لوسیپوس و دموکریتوس ، و بعدها اپیکور . این متفکران تصور می کردند که دنیاها برای مدتی پدیدار می شوند و ناپدید می شوند و برخی از آنها با نابودی دیگران متولد می شوند. آنها ادعا کردند که این جنبش جاودانه است، "زیرا بدون حرکت ایجاد و آغازی وجود ندارد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساختار گیتی گان، ماهیت هر گیتی موجود در آن، و رابطهٔ میان گیتی های تشکیل دهندهٔ آن، بستگی به فرضیهٔ به خصوصی از چندجهانی دارد که مد نظر است. گیتی های متعددی در کیهان شناسی، فیزیک، اخترشناسی، دین، فلسفه، روان شناسی فرافردی و ادبیات داستانی به ویژه در گونه های خیال پردازانه آن، فرضیه پردازی شده اند. در این حوزه ها، از اصطلاحات «جهان های جایگزین»، «جهان های کوانتومی»، «ابعاد نفوذی»، «ابعاد موازی»، «جهان های موازی»، «واقعیت های جایگزین»، «گاه شمارهای جایگزین» و «صفحات بُعدی» برای اطلاق به «جهان های مجازی» استفاده می شود. به بیان ساده نظریه چند جهانی این احتمال را بیان میکند که جهان هایی با احتمالات رخ داده متفاوت از جهان ما وجود دارند که بر حسب احتمال اتفاق ها و اصول متفاوت با تعداد کم و بی اهمیت یا با تعداد زیاد و اهمیت بسیار دارند .
اروین شرودینگر در سال ۱۹۵۲ در دوبلین، سخنرانی ای کرد که در آن شوخی به حضار نظریه ای هشداری داد که چیزی که قرار است گفته شود ممکن است «دیوانه وار به نظر برسد». او گفت که وقتی معادلاتش به نظر در حال توصیف تاریخ های متعدد مختلف آمدند، آن ها «دقیقاً شق یکدیگر نبودند، گرچه همه واقعات به نظر در یک زمان رخ می دادند».
پیش از این در قرن ششم قبل از میلاد، انکسیمندر عقیده داشت که «همه اشیا از یک ماده ساخته شده اند، ولی این ماده برخلاف آنچه تالس می پنداشت آب نیست، و نیز هیچ یک از موادی که ما می شناسیم نیست؛بلکه ماده ای است نامتناهی و جاویدان که همه جهان ها را در بر گرفته است» - چون انکسیمندر زمین را یکی از جهان های متعدد می پنداشت. [ ۳]
این نظریه آناکسیماندر را به اتمیست ها و اپیکوریان نزدیک می کند که بیش از یک قرن بعد نیز ادعا کردند که بی نهایت جهان ظاهر و ناپدید شده اند. [ ۴] به گفته سیمپلیسیوس، آناکسیماندر قبلاً در مورد کثرت جهان ها گمانه زنی کرده است ، شبیه به اتم شناسان لوسیپوس و دموکریتوس ، و بعدها اپیکور . این متفکران تصور می کردند که دنیاها برای مدتی پدیدار می شوند و ناپدید می شوند و برخی از آنها با نابودی دیگران متولد می شوند. آنها ادعا کردند که این جنبش جاودانه است، "زیرا بدون حرکت ایجاد و آغازی وجود ندارد. [ ۵]
wiki: چندجهانی