پیشنهاد برابری نژادی ( به ژاپنی: 人種的差別撤廃提案, : Jinshutekisabetsu teppai teian ) پیشنهاد لغو تبعیض نژادی اصلاحیه ای در پیمان ورسای بود که به طور نهایی در کنفرانس صلح پاریس در ۱۱ آوریل سال ۱۹۱۹ مورد بررسی قرار گرفت. این پیشنهاد امپراتوری ژاپن بود، ژاپن با این پیشنهاد هرگز قصد نداشت پیامدهای جهانی ایجاد کند، اما به هر حال این پیشنهاد باعث بحث و جدال شد.
این پیشنهاد به دلیل مخالفت استرالیا و ایالات متحده آمریکا، گرچه به طور گسترده مورد حمایت قرار گرفت، اما به بخشی از معاهده تبدیل نشد. وودرو ویلسون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، با این پیشنهاد مخالف بود و گفت که این پیشنهاد بدون رضایت یکپارچه به تصویب نمی رسد زیرا موضوع مهمی است. رد آن به یکی از دلایل بیگانگی ژاپن با سایر قدرت بزرگ جهانی تبدیل شد و به افزایش ملی گرایی و نظامی گری در داخل کشور ژاپن کمک کرد که در نهایت منجر به رویارویی با ژاپن متفقین در طی جنگ جهانی دوم شد.
اصل برابری نژادی پس از جنگ مورد بازنگری قرار گرفت و در منشور ملل متحد در سال ۱۹۴۵ به عنوان یک اصل اساسی عدالت بین المللی گنجانیده شد. با این حال، چندین کشور، از جمله قدرت های بزرگ، به حفظ قوانین و سیاست های نژادی تحریم شده رسمی برای دهه ها ادامه دادند.
پس از پایان ساکوکو انزوا در دهه ۱۸۵۰، ژاپن معاهدات نابرابر اصطلاحاً قراردادهای آنسی را امضا کرد، اما خیلی زود خواستار تساوی وضعیت برابر با قدرت های غربی شد. هنوز مشخص نیست که چه کسی اولین پیشنهاد برای رفع تبعیض نژادی در دولت ژاپن را ارائه داده است. یکی از دلایل این امر محرومیت مهاجرت مردمان ژاپنی در آن زمان به ایالات متحده ( قانون مهاجرت ۱۹۱۷ ) و کانادا ( اتحادیه اخراج آسیایی ها ) بود. کیجورو شیده هارا، معاون وزیر امور خارجه ژاپن، سعی داشت با پیشنهاد رفع تبعیض نژادی فرصتی برای حل مسئله مهاجرت ژاپنی ها ایجاد کند. علاوه بر این ایتو میوجی به نمایندگی از کمیته تحقیقات دیپلماتیک این احتمال را مطرح کرد که کشورهای دارای نژاد آنگلوساکسون، که اکثریت را در جامعه ملل به خود اختصاص خواهند داد، بیشتر از تعصب نژادی برای جلوگیری از "توسعه امپراتوری ژاپن" به این اصلاحیه واکنش نشان دهند. در جلسه کمیته تحقیقات دیپلماتیک در ۱۳ نوامبر ۱۹۱۸ ( تایشو ۷ ) ، وزیر امور خارجه اوچیدا کوسای پیش نویس نظر وزارت امور خارجه در مورد کنفرانس صلح را اعلام کرد، اما در مورد موضوع جامعه ملل که پس از صلح قرار بود تأسیس شود، "حذف تعصب نژادی " را شرط کشورهای شرکت کننده قرار داد. این پیش نویس نظر به طور کلی توسط کمیته تحقیقات دیپلماتیک تصویب شد و به یک سیاست رسمی هیئت تام الاختیار ژاپنی در کنفرانس صلح تبدیل شد. "
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پیشنهاد به دلیل مخالفت استرالیا و ایالات متحده آمریکا، گرچه به طور گسترده مورد حمایت قرار گرفت، اما به بخشی از معاهده تبدیل نشد. وودرو ویلسون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، با این پیشنهاد مخالف بود و گفت که این پیشنهاد بدون رضایت یکپارچه به تصویب نمی رسد زیرا موضوع مهمی است. رد آن به یکی از دلایل بیگانگی ژاپن با سایر قدرت بزرگ جهانی تبدیل شد و به افزایش ملی گرایی و نظامی گری در داخل کشور ژاپن کمک کرد که در نهایت منجر به رویارویی با ژاپن متفقین در طی جنگ جهانی دوم شد.
اصل برابری نژادی پس از جنگ مورد بازنگری قرار گرفت و در منشور ملل متحد در سال ۱۹۴۵ به عنوان یک اصل اساسی عدالت بین المللی گنجانیده شد. با این حال، چندین کشور، از جمله قدرت های بزرگ، به حفظ قوانین و سیاست های نژادی تحریم شده رسمی برای دهه ها ادامه دادند.
پس از پایان ساکوکو انزوا در دهه ۱۸۵۰، ژاپن معاهدات نابرابر اصطلاحاً قراردادهای آنسی را امضا کرد، اما خیلی زود خواستار تساوی وضعیت برابر با قدرت های غربی شد. هنوز مشخص نیست که چه کسی اولین پیشنهاد برای رفع تبعیض نژادی در دولت ژاپن را ارائه داده است. یکی از دلایل این امر محرومیت مهاجرت مردمان ژاپنی در آن زمان به ایالات متحده ( قانون مهاجرت ۱۹۱۷ ) و کانادا ( اتحادیه اخراج آسیایی ها ) بود. کیجورو شیده هارا، معاون وزیر امور خارجه ژاپن، سعی داشت با پیشنهاد رفع تبعیض نژادی فرصتی برای حل مسئله مهاجرت ژاپنی ها ایجاد کند. علاوه بر این ایتو میوجی به نمایندگی از کمیته تحقیقات دیپلماتیک این احتمال را مطرح کرد که کشورهای دارای نژاد آنگلوساکسون، که اکثریت را در جامعه ملل به خود اختصاص خواهند داد، بیشتر از تعصب نژادی برای جلوگیری از "توسعه امپراتوری ژاپن" به این اصلاحیه واکنش نشان دهند. در جلسه کمیته تحقیقات دیپلماتیک در ۱۳ نوامبر ۱۹۱۸ ( تایشو ۷ ) ، وزیر امور خارجه اوچیدا کوسای پیش نویس نظر وزارت امور خارجه در مورد کنفرانس صلح را اعلام کرد، اما در مورد موضوع جامعه ملل که پس از صلح قرار بود تأسیس شود، "حذف تعصب نژادی " را شرط کشورهای شرکت کننده قرار داد. این پیش نویس نظر به طور کلی توسط کمیته تحقیقات دیپلماتیک تصویب شد و به یک سیاست رسمی هیئت تام الاختیار ژاپنی در کنفرانس صلح تبدیل شد. "
wiki: پیشنهاد برابری نژادی