پلاستیک

[ویکی فقه] پلاستیک از فراورده های نفت است و از آن به مناسبت در باب طهارت و حج سخن گفته شده است.
در جبیره که روی زخم بسته می شود پارچه موضوعیت ندارد. بنابراین حکم جبیره در پلاستیک و مانند آن نیز جاری است.
عدم تطهیر ته کفش نجس با پلاستیک
زمین از مطهرات است که ته کفش نجس و مانند آن با راه رفتن روی آن پاک می شود؛ لیکن اگر زمین با پلاستیک و مانند آن- که عنوان زمین بر آن صادق نیست- فرش شده باشد مشمول حکم یاد شده نمی گردد. و
جامه پلاستیکی در احرام
در اینکه دو جامه ی احرام لازم است منسوج و بافته باشد یا غیر بافته نیز کفایت می کند اختلاف است. بنابر قول دوم، احرام در جامه ی پلاستیکی در صورتی که متعارف باشد و عرفا به آن جامه اطلاق شود، صحیح است.

پلاستیک به دسته ای از مواد مصنوعی یا نیمه مصنوعی گویند که از فرایند بسپارش به دست می آیند. پلاستیک ها دسته ای از بسپارهای افزایشی یا تراکمی هستند. پلاستیک جزو مواد مصنوعی است و به صورت طبیعی یافت نمی شود. پلاستیک ها را می توان به شکل های مختلف درآورد. اصولاً یکی از ویژگی های پلاستیک ها شکل پذیری خوب آن هاست. پلاستیک ها را می توان تحت فرایندهای گرمایی و مکانیکی به شکل های دیگرشان درآورد.
عمدتاً پلاستیک ها برای عرضه به بازار به مواد کمکی پرشماری از قبیل مواد ضد بلوک، آنتی اکسیدان ها، عوامل ضد شکاف مانند پلی بوتادین ها، پایدارکننده های گرمایشی، لغزنده کننده ها، رنگ ها و تأخیر اندازهای شعله وری از قبیل آنتمران آغشته می کنند. پس از دفع پلاستیک به صورت زباله، هر یک از این مواد می تواند در اثر حرارت غذا با مواد غذایی وارد واکنش شیمیایی پلیمر شود. [ ۱] برای ترمیم بافت های آسیب دیده هم به کار می رود. به این ترتیب که داخل ژل آن مواد سیلیکونی که نسبت به عبور الکتریسیته واکنش خوبی نشان می دهند به صورت افشره تزریق می کنند و در فاصله بین دو عصب که به هم نمی رسند تزریق می کنند. به این صورت با تحریک سیناپس ها جریان خفیف الکتریسیته داخل سلسله اعصاب به پلاستیک منتقل شده و خود به خود دانه های سیلیکون یکسو شده آن را عبور می دهند. پس از ارسال پیام عصبی به مغذی و پردازش در برگشت خلاف همین جریان از پلاستیک هوشمند عبور کرده امکان رفلکس را تا حد بسیار مناسبی فراهم می کند.
پلاستیک ها از نظر ساختار مولکولی به سه دسته تقسیم بندی می شوند:
• ترموپلاستیک ها: که به دفعات می توان با استفاده از گرم یا سرد نمودن آن را نرم یا سخت نمود. الاستومرهای ترموپلاستیکی ( TPE ) موادی هستند که خواص ترموست های لاستیکی و خواص ترموپلاستیک ها را با هم ترکیب کرده اند. [ ۲] این مواد نه کاملاً الاستومر و نه کاملاً ترموپلاستیک اند بلکه ترکیبی از هر دو هستند.
• ترموست ها: که در طول شکل گیری، یک شکل دائمی به خود می گیرند و با گرم کردن مجدد نمی توان آن را نرم نمود.
• الاستومرها: که حالت کشسانی دارند و پس از برداشتن نیرویی که باعث تغییر شکل آن ها می شود به حالت اولیه بازمی گردند.
پلاستیک در مقایسه با مصالح سنتی نظیر چوب، شیشه و بتن، پلاستیک ها تقریباً به تازگی وارد کارهای ساختمانی شده اند. پلاستیک به دلیل خواص مطلوب بسیاری از قبیل دوام و مقاومت در برابر تخریب، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی معاصر شده است. این پلاستیک های غیرقابل تجزیه در محیط زیست با میزان میلیون ها تن در سال تجمع می یابند و باعث مشکلات متعددی می شوند. به تازگی، مسائل مربوط به محیط زیست جهانی و مدیریت زباله های جامد، علاقه زیادی به توسعه پلاستیک های زیست تخریب پذیر ایجاد کرده اند .

پلاستیک (فیلم ۲۰۱۱). «پلاستیک» ( انگلیسی: Plastic ( 2011 film ) ) فیلمی در ژانر ترسناک است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد.

پلاستیک (فیلم ۲۰۱۴). «پلاستیک» ( انگلیسی: Plastic ) فیلمی در ژانر اکشن، سرقت، و کمدی است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.

پلاستیک (plastic)
مواد سنتزی پایداری که در برخی از مراحل تولید و شکل دهی مایع اند و سپس به جامداتی نیمه سخت و سخت تبدیل می شوند. امروزه پلاستیک ها عمدتاً از نفت خام مشتق می شوند. بیشتر پلاستیک ها پلیمرند و از زنجیر های طولانی مولکول های یکسان تشکیل می شوند. پلاستیک ها جایگزین اقتصادی مناسبی برای عاج فیل در تولید کلیدهای پیانو و توپ های بیلیارد بودند. از این رو، تولید آن ها منجر به محافظت از فیل ها شد. میکروارگانیسم ها بسیاری از پلاستیک ها را تجزیه نمی کنند و بنابراین، عمل بازیافت آن ها به راحتی صورت نمی گیرد. سوزاندن آن ها نیز باعث پخش بخار و دودهای سمی می شود، مگر آن که این عمل به روش پیرولیز صورت گیرد. پلاستیک ها با عملیات اکستروژن، قالب گیری تزریقی، شکل دهی با خلأ، و تراکم و در انواع گوناگون، از سخت و انعطاف ناپذیر تا نرم و لاستیک مانند، تولید می شوند. پلاستیک ها جایگزین بسیاری از مواد طبیعی شده اند، زیرا سبک وزن اند، به راحتی تمیز می شوند، بسیار بادوام و پایدارند و براثر افزودن فیبرهای کربن بسیار سخت و محکم می شوند. از آن ها در ساخت هواپیما و در دیگر پروژه های مهندسی استفاده می کنند.
ترموپلاستیک ها. این مواد براثر گرم شدن نرم می شوند و براثر سردکردن مجدد سخت می شوند. برخی از ترموپلاستیک ها عبارت اند از ۱. پلی استیرن، پلاستیکی شفاف که در لوازم آشپزخانه و عایق کاری و کاشی های پوشش داخلی سقف مصرف می شود؛ ۲. پلی اتیلن (پلی اتن) که در ظروف و بسته بندی به کار می رود؛ ۳. پلی وینیل کلرید (پی وی سی) در لوله های فاضلاب، کاشی های کف، دیسک های صوتی، کفش ها و کیف های دستی به کار می رود.
ترموست ها. نوعی پلاستیک اند که در مرحلۀ اول سخت باقی می مانند و براثر گرم کردن نرم نمی شوند. برخی از ترموست ها عبارت اند از ۱. باکلیت ها که در عایق کاری الکتریکی و گیرنده های تلفن به کار می روند؛ ۲. رزین های اپوکسی در رنگ ها، ورنی ها، و تولید چوب های چندلایه به کار می روند و به منزلۀ چسب نیز مصارفی دارند؛ ۳. پلی استرها در پارچه های نایلونی، برای تقویت فیبرگلاس ها، در بدنۀ اتومبیل و تنه قایق مصرف می شود؛ ۴. پلی اورتان در حالت مایع به صورت رنگ یا ورنی به کار می رود و به شکل فوم برای تولید اسباب و لوازم داخلی منزل و برای پوشش دهی و محافظت از مواد کاربرد دارد.
پلاستیک های دیگر. سیلیکون ها از لحاظ شیمیایی خنثی هستند، خصوصیات الکتریکی خوبی دارند، و آب را دفع می کنند. سیلیکون ها در لاستیک سیلیکونی، رنگ ها، عایق های الکتریکی، ورقه ها، عایق کاری دیوارها در برابر آب، پارچه های مقاوم در برابر لکه، و وسایل آرایشی به کار می روند. پلی آمیدها عمدتاً برای تولید فیلم، ورق و اجزای قالب های تزریقی به کار می روند. نایلون اولین پلی آمید تولیدشده است. در ۱۹۳۵، والاس کاروترز در آزمایشگاه های دوپون امریکا آن را سنتز کرد. این ماده دارای بسیاری از خواص ابریشم طبیعی است. هرچند کاربردهای فراوان دارد، عمدتاً در پارچه بافی به کار می روند. الیاف نایلونی خواص منحصر به فردی دارند. قدرت کششی زیاد، سبکی و قابلیت ارتجاع از آن جمله است. پلیمرهای حافظه دار پلاستیک هایی اند که بعد از تغییر شکل، براثر گرم شدن به شکل اصلی شان برگردند. ترانس ـ پلی ایزوپرن و پلی نوربورنن از این جمله اند. شکل اولیۀ این پلیمرها بعد از گرم کردن پلیمر تا دمایی بیشتر از ۳۵ درجه سانتی گراد و ریختن آن در قالب فلزی تعیین می شود. این شکل با آب جوش تغییر می کند، ولی وقتی دما به زیر ۳۵ درجۀ سانتی گراد برسد، پلیمر سفت شود. پلاستیک هایی نیز وجود دارند که میکروارگانیسم ها آن ها را تجزیه می کنند. به این پلاستیک ها بسیار توجه می شود. در ۱۹۹۰، پلاستیک بیوپول تولید شد. این پلاستیک را میکروارگانیسم های خاک با کمکCO۲ و آب درون سلولی شان تولید می کنند و ۸۰ درصد آن را بافت سلولی میکروارگانیسم ها تشکیل می دهد. قسمت های زائد میکروارگانیسم را با گرم کردن در آب جدا می کنند و دور می ریزند. این پلاستیک به دی اکسید کربن و آب تجزیه می شود و هزینۀ تولید آن سه تا پنج برابر هزینه تولید پلاستیک های معمولی است. پلی هیدروکسی بوتیرات (پی اِچ بی) پلاستیک دیگری است که از قند ساخته می شود و میکروارگانیسم های خاک آن را تجزیه می کنند.