پلاتزشن

پلاتزشن ( آلمان غربی آلمانی بالا ) ، کیکز ( در آلمانی اتریشی ) یا بیسکویت ( آلمان عالی سوئیس ) [ ۱] به شکل کلی به عنوان محصولات پخته کوچک متعلق به شیرینی ها نامیده می شوند. آنها شیرینی محبوب کریسمس هستند. [ ۲] در آلمان نیز شیرینی و مانند آن را پلاتزشن می نامند.
شکل های معمول عبارتند از: تالرهای گرد، برش های مستطیلی، حلقه ها، الماس ها، ماکارون ها، کپه ها، کروسانت ها یا شکل هایی که با کمک کاتر بیسکویت درست می شوند.
کلمه "پلاتزشن" پس از شکل مسطح مکان یا پلاتز که از پلاتز فرانسوی قدیم ارائه شده است، به معنی، "کیک مسطح" است. [ ۳] کلمه "Keks" از کلمه انگلیسی "cakes" گرفته شده است.
در آلمانی سوئیسی، این شیرینی به نام های Güetzi , Guetzli , Chrömli و موارد مشابه، در جنوب آلمان نیز Platzerl , Bredla , Loible/Loibla یا Guatl/ Gutsle /Guatsle، در سوئیس گاهی وقت ها Brötle نیز نامیده می شود.
اصطلاح کوکی ها در ایالات متحده آمریکا رایج است. [ ۴] در بریتانیای به آنها بیسکویت[ ۵] ( وام واژه انگلیسی از فرانسوی ) می گویند، حتی اگر از نظر ترکیب و مواد تشکیل دهنده، با بیسکویت آلمانی مطابقت نداشته باشند.
در کریسمس، پلاتزشن ها به طور سنتی پخته می شوند، به خصوص در خانواده ها. کلوچه های خام را روی سینی فر که می توان از قبل با کاغذ پخت پوشانده پخش می شود. زمان پخت کوتاه است. وقتی سطح آن خیلی کم قهوه ای شد، می توان گفت که پلاتزشن ها آماده شده اند. تولید انواع پلاتزشن ها در مواد مورد استفاده و مهمتر از همه در شکل دادن به خمیر متفاوت است:
• خمیر اصلی برای پلاتزشن ها خمیر شور است.
• با برش های مختلف ساخته شده از خمیر شور رول شده، اشکال ساده مانند الماس نیز با چرخ برش ساخته می شود.
• Springerle و اسپکولاس مدل شده اند، مدل را ببینید.
• اشکال از رول خمیر دست ساز: هلال وانیلی، Bethmännchen، به معنای گسترده تر، همچنین چوب شور، حلقه یا اشکال فانتزی.
• برش هایی از یک رول ضخیم و سرد خمیر.
• تزریق شده از خمیر ( نان کوتاه ) یا فشرده.
پلاتزشن اغلب بر اساس ماده اصلی طعم دهنده، مانند کوکی های بادیان، ستاره دارچینی یا ماکارون نارگیل نامگذاری می شوند.
پخت شیرینی به موازات مصرف قهوه، چای و کاکائو در آلمان از قرن ۱۸ توسعه یافت. این خوراکی ها بین خانم های طبقه بالای جامعه، محبوب بود. شیرینی های کوچک نیز در مهمانی قهوه سرو می شد. علاوه بر کیک اسفنجی، کیک های شکل دار ( اسپرینگ رول ) نیز رواج داشت. تمام محصولات شیرینی پزی، از جمله کوکی ها، تا قرن نوزدهم ساخته شدند. در قرن نوزدهم خوردن این شیرینی ها یک کار لوکس بود زیرا شکر و مواد دیگر مانند بادام یا کاکائو بسیار گران بود. زمانی که امکان تهیه قند ارزان از چغندر قند محلی وجود داشت، این وضعیت تغییر کرد. پس از آن، کوکی ها را می توان در خانه های ساده برای مناسبت های خاص نیز پخت. [ ۶]