پای ماهی

پای ماهی، همچنین به عنوان پای ماهیگیر نیز شناخته می شود، یک غذای سنتی بریتانیایی است.
به گفته Cook's Illustrated، این ظرف احتمالاً به عنوان ظرفی برای قرض دادن ساخته شده است که از ضایعات ماهی استفاده می کند. [ ۱] کتاب آشپزی جدید جان مورل در سال ۱۶۱۵ حاوی دستور العمل هایی برای پای مارماهی و کپور بود که به ضایعات نیاز داشت. [ ۱] جساپ وایتهد در سال ۱۸۸۹ ، کتاب راهنمای مهمانداری و راهنمای پذیرایی مهمانی، به آشپز دستور می دهد که ماهی را غیرقانونی کند، سپس آن را آبکش کرده و قبل از پخت آن را با خامه بپوشاند. [ ۱]
این پای معمولاً با ماهی تازه و دودی ( به عنوان مثال ماهی کاد، شاه ماهی، ماهی قزل آلا یا هالیبوت ) یا غذاهای دریایی در سس سفید[ ۱] یا سس پنیر چدار که با استفاده از شیری که ماهی در آن پخته شده درست می شود، درست می شود. [ نیازمند منبع] تخم مرغ آب پز سفت یک ماده اضافی رایج است. [ نیازمند منبع] گاهی جعفری یا پیازچه به سس اضافه می شود. در فر در ظرفی عمیق پخته می شود، اما معمولاً با پوستهٔ شیرینی پفی که با بیشتر پای های خوش طعم ( مانند استیک و پای کلیوی ) مرتبط است، درست نمی شود. [ ۱]
به جای یک محفظه شیرینی که پای را در بر می گیرد، رویه ای از پوره سیب زمینی[ ۱] ( گاهی با پنیر یا سبزیجاتی مانند پیاز و تره فرنگی اضافه می شود ) [ نیازمند منبع] برای پوشاندن ماهی در حین پخت استفاده می شود. این غذا گاهی به عنوان پای ماهیگیر شناخته می شود زیرا رویه پوره سیب زمینی شبیه به چیزی است که برای پای چوپان استفاده می شود. [ ۱]
هدایای پای ماهی به پادشاه برای مناسبت های مختلف یک سنت رایج بود. طبق سنت روزه داری، شهر یارموث موظف بود ۱۰۰ شاه ماهی را در دوجین پای بپزد و برای پادشاه بفرستد. [ ۲] [ ۳] پیشین Llanthony , Gloucester، مارماهی و کپور پخته شده به عنوان یک پای به عنوان هدیه به هنری هشتم در 1530. [ ۳] در سال ۱۷۵۲ یکی برای شاهزاده ولز فرستاده شد. این سنت در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا نیز ثبت شد.