ولادت حضرت مهدی

[ویکی فقه] وی یگانه فرزند امام عسکری (علیه السلام) یازدهمین امام شیعیان است. امام زمان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در سحرگاه نیمه شعبان ۲۵۵ ق در سامرّا چشم به جهان گشود و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ ق به دنبال شهادت حضرت عسکری (علیه السلام) همچون حضرت عیسی (علیه السلام) و حضرت یحیی (علیه السلام) که در سنین کودکی عهده دار نبوت شده بودند، در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.
از حوادث مهم در تاریخ بشر، ولادت آخرین ذخیرۀ الهی و موعود امت ها، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. ولادت آن حضرت، از مسلمات تاریخ به شمار می آید. نه فقط امامان معصوم (علیهم السلام)، دانشمندان و تاریخ نویسان شیعه به این مهم اشاره کرده اند؛ بلکه مورخان و محدثانی چند از اهل سنت نیز به این حادثه بزرگ تصریح نموده، آن را یک واقعیت دانسته اند. حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ولادت شگفت آوری داشته و این، برای بسیاری سؤال انگیز بوده است؛ ازاین رو ترسیم و تصویر مقدمات ولادت و برخورد مخالفان و دشمنان اهل بیت (علیهم السلام) برابر این پدیده، ضروری می نماید.
اخبار علما و محدثین امامیه
علما و محدثین امامیه، از جمله علامه مجلسی، شیخ مفید، شیخ صدوق (رحمة الله علیه) و... اتفاق بر آن دارند که حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) در نیمه شعبان سال ۲۵۵ در سامرا چشم به جهان گشود. واز آنجا که مسئله ولادت امام مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) از منظر شیعه امامیه مشهور است تنها به صورت اجمالی به ذکر برخی از ادله ولادت ان حضرت می پردازیم:
← تولد فرزند امام حسن عسکری
این قول مشهور و دقیق بین علمای شیعه و تمام شیعیان است، بنابراین امام دوازدهم (علیه السّلام) پنج سال در کنار پدر بزرگوارش و در سایه پدر مهربانش زندگی نموده است و این زندگی و حتی تولد حضرتش به نوعی در خفاء و پنهانی بوده است، علّت اختفاء مربوط به اوضاع سیاسی و اجتماعی معاصر امام عسکری (علیه السّلام) و حتی ائمه پیش از او بوده است به لحاظ امنیت جانی چنان که ولادت برخی از انبیای الهی در خفا و استتار بوده است،
تقیه کامل شیعه در عصر امام
...