استتار

اِستِتار یا همرنگی[ ۱] [ ۲] ( به انگلیسی: Camouflage ) یکی از راه هایی است که برای در امان ماندن موجودات زنده و غیرزنده از دیده شدن به وسیله دشمن به شیوهٔ غیرقابل تشخیص شدن از محیط پیرامون به کار می رود. استتار به هر گونه بهره بردن یا ترکیب کردن مواد، رنگ ها، ایجاد خطای دید، و چنین چیزها که باعث پنهان شدن یا سخت تر دیده شدن جانوران یا اجسام ( دیدگریزی ) یا اینکه آنها با استتار خود را به چیز دیگری همرنگ ساخته ( محاکات ) گفته می شود. برای مثال می توان به پوست خال دار یوزپلنگ ها، لباس جنگی سربازان امروزی، بال های حشره راست بال که شبیه به برگ درخت است، اشاره کرد. رویکرد سوم، حرکت خیره کننده که بیننده را با یک الگوی آشکار اشتباه می گیرد و باعث می شود تا شیء قابل مشاهده باشد اما فهمیدن موقعیت آن لحظه به لحظه سخت تر می شود. هدف بیشتر روش های استتار دیدگریزی است. دیدگریزی اغلب به شیوهٔ شباهت کلی به پس زمینه، رنگ متضاد با کنتراست بالا، از بین بردن سایه و دورنگ بودن مانند تیره تر بودن در سطح بالایی بدن و روشن تر بودن در سطح زیرین بدن صورت می پذیرد. در اقیانوس آزاد، که هیچ زمینه ای در آن وجود ندارد، روش های اصلی استتار شفاف بودن، نقره ای بودن و دورنگ بودن است و توانایی تولید نور از جمله موارد دیگری است که برای ضد روشنایی استفاده می شود، مانند بخش زیرین بدن سرپایانی همچون ماهی مرکب. برخی جانوران مانند آفتاب پرست و اختاپوس توانایی آن را دارند تا به طور فعال الگو و رنگ پوست خود را تغییر دهند، چه برای استتار و چه برای علامت دهی. ممکن است که برخی از گیاهان برای خورده نشدن توسط جانوران گیاهخوار نیز از استتار استفاده کنند.
در طبیعت جانورانی که با محیط خود هم رنگ هستند از این روش سود می برند. [ ۳] مانند طرح و رنگ یکسان بدن یوزپلنگ با گیاهان زیست بومش و همرنگ شدن آفتاب پرست با محیط پیرامونش.
انسان ها نیز در دفاع نظامی از این روش استفاده می کنند. به مجموعه اقداماتی که فرد یا افراد برای در امان ماندن خود یا تجهیزات شان از دید دشمن انجام می دهند، استتار گویند. بدیهی ست دشمن نمی تواند کسی را که نمی بیند یا نمی داند کجاست، هدف قرار دهد. [ ۴]
اصول استتار شامل انتخاب محل، انضباط استتار و ساختمان استتار است.
انتخاب محل یا موضع یابی، انتخاب بهترین و مطلوب ترین نقطه و محل استقرار است به طوری که پنهان و مخفی کردن نیروی انسانی، وسایل و تجهیزات و فعالیت ها را به بهترین وجه امکان پذیر سازد؛ بنابراین اگر انتخاب محل به خوبی انجام شود، به کارگیری و استفاده از وسایل و ابزار مصنوعی برای استتار و اختفا ضرورتی پیدا نمی کند یا این ضرورت به حداقل ممکن کاهش خواهد یافت. مکان یابی صحیح،

استتار (فیلم ۱۹۷۷). استتار ( لهستانی: Barwy ochronne ) فیلمی به کارگردانی کشیشتف زانوسی است که در سال ۱۹۷۷ منتشر شد.

استتار (فیلم ۲۰۰۱). استتار ( انگلیسی: Camouflage ) فیلمی در ژانر کمدی است که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به لسلی نیلسن اشاره کرد.

اِسْتِتار (camouflage)
اِسْتِتار
رنگ ها یا ساختاری که جانور را با محیط پیرامونش هماهنگ می کند و مانع می شود جانوران دیگر آن را شناسایی کنند. استتار ممکن است با همسان شدن با رنگ زمینه، محوسایه با تیره تر شدن در قسمت بالا و کم رنگ تر شدن در قسمت پایین برای بی اثر کردن سایه های طبیعی بدن یا به شکل الگوهای نامنظمی باشد که زمینۀ اصلی پیکر جانور را قطعه قطعه می کند. استتار ماهرانه تر با تشبیه بیشتر به ویژگی های محیط طبیعی صورت می گیرد. از جمله استتار حشرۀ عصاریخت است که دقیقاً محیط را تقلید می کند. همچنین، استتار فن نظامی مهمی به شمار می آید و طی آن، برای پنهان کردن تجهیزات، سربازان یا محل از دید دشمن آن ها را تغییر شکل می دهند. برای کاربردهای نظامی، عنصری که موجب شناسایی شیء می شود، از جمله درخشش، شکل، و سایه را چنان تغییر می دهند که شناسایی شیء مشکل باشد. رایج ترین فن به کار بردن الگوی رنگ آمیزی گمراه کننده، از بین بردن درخشندگی، و ایجاد سایه های کاذب است. کاربرد چنین تمهیداتی در کشتی ها، ساختمان ها، هواپیماها و وسایل نقلیه مؤثر است. مخفی سازی موقعیت های یک منطقه غالباً با پهن کردن تور، پارچه های رنگارنگ، نی ها، شاخه ها، و دیگر مواد بر روی شیء صورت می گیرد، به نحوی که این اشیاء با الگوی زمین اطراف یک رنگ می شوند. پس از استتار محل، ابقای ظاهر آن ضروری است. این امر با تغییر منظم گیاهان سبز منطقه و برقراری انضباط در بین سرباز ناحیه صورت می گیرد تا ناحیۀ استتارشده به سبب ایجاد کوره راه های منتهی بدان آشکار نشود. در جنگ، استفاده از فنون جنگ الکترونیک، از جمله ارسال پارازیت روی رادارها، و گریز از آن ها را نیز نوعی استتار به شمار می آورند.

استتار (اخترشناسی). اِستِتار (اخترشناسی)(occultation)
در اخترشناسی، پنهان شدن موقتی یک ستاره در پشت یکی از اجسام منظومۀ خورشیدی. استتار برای فراهم آوردن اطلاعاتی از تغییر مدار و ساختار اجسام در فضا، نظیر منابع رادیویی، به کار می آید. شکل و اندازۀ دقیق سیاره ها و سیارک را هنگامی می توان پیدا کرد که باعث استتار ستاره ها می شوند. در ۱۹۷۷، حلقه های اورانوس را هنگامی کشف کردند که این سیاره ستاره ای را استتار کرده بود.