وقت سحر

[ویکی فقه] زمان قبل از سپیده دم را سَحَر گویند. از احکام مرتبط با این عنوان در بابهای صلات، صوم و حج سخن گفته‏اند.
پایان سحر معلوم است؛ زیرا به طلوع فجر صادق متصل است و با طلوع آن، سحر پایان می‏یابد؛ لیکن در آغاز آن ابهام وجود دارد. برخی، مدت سحر را از آغاز تا پایان، یک ششم پایانی شب ذکر کرده‏اند. سحر به آخر شب، نزدیک طلوع فجر و پیش از طلوع فجر نیز تعریف شده است. برخی آن را به یک سوم پایانی شب تعریف کرده و روایاتی را بر آن شاهد آورده‏اند.

فضیلت سحر
بهترین زمان برای دعا وقت سحر و دعا کردن در این وقت مستحب است. در حدیثی از امام باقر علیه السّلام آمده است: «بر شما باد به دعا کردن هنگام سحر تا طلوع خورشید. این زمان ساعتی است که درهای آسمان گشوده، روزیها تقسیم و حاجتهای بزرگ برآورده می‏شود».
طلب آمرزش از خداوند متعال در وقت سحر، مستحب مؤکد
و در قرآن کریم از ویژگیهای پرهیزکاران شمرده شده است.
با فضیلت‏ترین زمان خواندن نماز شب، وقت سحر، بویژه نزدیک طلوع فجر است.
مسواک زدن هنگام سحر برای کسی که جهت گزاردن نماز از خواب برمی‏خیزد مستحب است.

سحری خوردن برای روزه
سحری خوردن هنگام سحر برای کسی که می‏خواهد روزه بگیرد، بویژه در ماه رمضان مستحب است.

تلبیه هنگام سحر
...