وعید

[ویکی فقه] وعد به معنای عهد و تعهد کردن به انجام کاری را گویند؛ خواه امر خیر یا شر که با قرینه مشخص می شود. واژه وعید از وعد گرفته شده ولی فقط در وعده شر و تهدید به کار می رود.
"وعد" در لغت به معنی عهد می باشد
و در اصطلاح عبارتست از تعهّد کردن به انجام أمری، خواه آن أمر خیر باشد یا شرّ، و اختصاص پیدا کردن به یکی از آنها بواسطه قرینه، معین می‏شود.

معنای وعید
"وعید" که از وعد گرفته شده خبری است که فقط در وعدۀ شر و تهدید استعمال می گردد.

تفاوت وعده با وعید
← تفاوت از لحاظ استعمال
...

[ویکی شیعه] وعید تهدید و ترساندن به عذاب. یکی از راه های دین برای هوشیار نمودن و هدایت به خیر است. با وعده تفاوت دارد.تخلف از وعید برای خداوند ممکن است و تحقّق وعیدها بر اساس استحقاق بندگان است که در میان متکلمان موافق و مخالف دارد.
وعید تهدید وترساندن به عذاب است. این کلمه در قرآن شش مرتبه تکرار شده و افراد را از تحقّق وعیدهای الهی انذار داده و عاقبت کسانی که وعیدهای الهی را اهمیت داده و همچنین عاقبت کفار که وعیدهای الهی را دروغ پنداشتند را ذکر نموده است.
این افراد یا گروه ها در قرآن به خلود در آتش وعید داده شده اند:کافران، مشرکان، و منافقان

[ویکی اهل البیت] وعید خبری است که در شر و تهدید استعمال می گردد.
"وعد" در لغت به معنی عهد می­باشد و در اصطلاح عبارتست از تعهد کردن به انجام أمری، خواه آن أمر خیر باشد یا شرّ و اختصاص پیدا کردن به یکی از آنها بواسطه قرینه، معین می شود. و "وعید" که از وعد گرفته شده خبری است که فقط در وعده شر و تهدید استعمال می­گردد.
در قرآن برای حفظ روحیه خوف و رجا به تناسب وعده­های نیک به مؤمنان به انذار انسانها نیز پرداخته و آنها را از سرپیچی دستورات خداوند بیم داده است تا از این راه، بقاء حیات نوع بشر را تداوم بخشیده و به مسیر کمال رهنمون گردد.
واژه وعید در قرآن شش مرتبه استعمال شده است و انسانها را از تحقق وعید­های الهی بیم داده و عاقبت کسانی که وعید­های الهی را جدی گرفته و همچنین عاقبت کفار که وعیدهای الهی را دروغ انگاشتند را یادآوری نموده است که ما برخی از این وعیدها را ذکر نموده و بررسی می­نماییم:
یکی از گروههایی که مخاطب وعیدهای خداوند قرار گرفته­اند کفار می­باشند چرا که این گروه به عنوان اصلی­ترین دشمن حق جویان به حساب می­آمدند، آنها به دلیل لجاجت از ایمان آوردن خود و دیگران جلوگیری می­کردند و أنبیاء الهی و کتب آنها را تکذیب می­نمودند لذا خداوند برای مقابله با این رفتارها، وعیدهای متفاوتی از جمله وعید عذاب در دنیا و آخرت به آنها داده است که نمونه­ های آن در قرآن فراوان به چشم می­خورد: «فَإِذا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ فَذلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ عَلَی الْکافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ»؛ و هنگامی که در صور دمیده شود، آن روز روزی سخت است و برای کافران آسان نیست.
در این آیات خداوند به کافران که آیات الهی را مسخره کرده و قرآن را سحر نامیدند، وعید شدیدی می­دهد و به آنها روزی سخت و مصیبت بار را وعده می­دهد.
منافقان از دیگر گروههایی هستند که خداوند به آنها وعید داده است: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ لایَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسارِعُونَ فِی الْکُفْرِ مِنَ الَّذِینَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُم ... أُولئِکَ الَّذِینَ لَمْ یُرِدِاللَّهُ أَنْ یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِیم »؛ ای فرستاده (خدا)! آنها که در مسیر کفر شتاب می کنند و با زبان می گویند: «ایمان آوردیم» و قلب آنها ایمان نیاورده، تو را اندوهگین نسازند... آنها کسانی هستند که خدا نخواسته دلهایشان را پاک کند، در دنیا رسوایی و در آخرت مجازات بزرگی نصیبشان خواهد شد.

[ویکی الکتاب] معنی وَعِیدِ: وعده شرّ - وعده عذاب (کلمه "وعد" بدون همراهی با کلمه وعید هم معنای وعده خیر می دهد و هم به معنای وعده شر . ولی اگر هر دو با هم در کلامی بیایند ، وعد به معنای وعده خیر ، و وعید به معنای وعده شر خواهد بود.لذا خلف وعده مقبوح و زشت است ولی خلف وعید نشانه...
معنی یَعِدُکُمْ: به شما وعده می دهد (اگر این وعده وعده ی بد و شر باشد (وعید) آنگاه معنی ترساندن هم می دهد )
معنی یَعِدُهُمْ: به آنان وعده می دهد (اگر این وعده وعده ی بد و شر باشد (وعید) آنگاه معنی ترساندن هم می دهد )
معنی وَعْدَ: وعده (کلمه "وعد" بدون همراهی با کلمه وعید هم معنای وعده خیر می دهد و هم به معنای وعده شر . ولی اگر هر دو با هم در کلامی بیایند ، وعد به معنای وعده خیر ، و وعید به معنای وعده شر خواهد بود.لذا خلف وعده مقبوح و زشت است ولی خلف وعید نشانه ی کرم و لطف به ...
معنی وَعْدَکَ: وعده ی تو (کلمه "وعد" بدون همراهی با کلمه وعید هم معنای وعده خیر می دهد و هم به معنای وعده شر . ولی اگر هر دو با هم در کلامی بیایند ، وعد به معنای وعده خیر ، و وعید به معنای وعده شر خواهد بود.لذا خلف وعده مقبوح و زشت است ولی خلف وعید نشانه ی کرم و لط...
معنی وَعْدَهُ: وعده ی او (کلمه "وعد" بدون همراهی با کلمه وعید هم معنای وعده خیر می دهد و هم به معنای وعده شر . ولی اگر هر دو با هم در کلامی بیایند ، وعد به معنای وعده خیر ، و وعید به معنای وعده شر خواهد بود.لذا خلف وعده مقبوح و زشت است ولی خلف وعید نشانه ی کرم و لط...
معنی دِینَ: پاداش - به معنای مطلق جزا است ، چه وعده باشد و چه وعید -مجموع یا قسمتی ازاحکامی که خداوند بر انبیای خودش نازل کرده (در جمله "أَلَا لِلَّهِ ﭐلدِّینُ ﭐلْخَالِصُ " منظور عبادت است)
معنی یَعِدُکُمُ: به شما وعده می دهد (اگر این وعده وعده ی بد و شر باشد (وعید) آنگاه معنی ترساندن هم می دهد .حرکت آخرش از جهت تقارن با حرف ساکن یا تشدید دار کلمه بعد می باشد)
معنی یَعِدُهُمُ: به آنان وعده می دهد (اگر این وعده وعده ی بد و شر باشد (وعید) آنگاه معنی ترساندن هم می دهد .حرکت آخرش از جهت تقارن با حرف ساکن یا تشدید دار کلمه بعد می باشد)
معنی لَا یَدِینُونَ: متدین نمی شوند - دیندار نمی شوند - به احکام الهی عمل نمی کنند (کلمه دین بر مجموع یا قسمتی از احکامی که خداوند بر انبیای خودش نازل کرده اطلاق می گردد و این کلمه در اصل معنی پاداش و جزا می دهد چه در مورد کار خیر (وعده ) و چه در مورد کار شر (وعید) )
ریشه کلمه:
وعد (۱۵۱ بار)

راغب گوید: وعد در وعده خیر وشر هر دو بکار رود گویند: «وَعَدْتُهُ بِنَفْعٍ وَ ضَرٍ»... ولی وعید فقط در وعده شر گفته می‏شود. فعل آن «اَوْعَدَ ایعاداً»است. نگارنده گوید: دلیل قول راغب استعمال قرآن مجید است. . این «وعد» در خیر است . این «وعد» در شر و اشاره بوعده عذاب نسبت به قوم صالح «علیه‏السلام» است ایضا . فعل اول در وعده خیر ودوم در وعده شر وعذاب است. ایضاآیه . و . و نظائر آن که در باره شر و عذاب می‏باشد. * مواعده: هم برای مفرد باشد و هم بین الاثنین چنانکه در اقرب الموارد گفته است . مواعده در آیه بین الاثنین نیست و به معنی وعده است یعنی آنگاه که به موسی چهل شب را وعده کردیم که در میقات باشد و الواح تورات را دریافت کند، سپس شما گوساله را برای عبادت اخذ کردید. * تَوعُدو اِنَعاد: بین الاثنین است به قولی تواعد در خیر و اتعاد در شر است. . اگر با همدیگر وعده کرده بودید در وعده اختلاف می‏کردید. ایعاد: ظاهرا در شر است گویند: «اَوْعَدَهُ ایعاداً تَهَدَّدَهُ» یعنی او را تهدید کرد «اَوْعَدَهُ السِجْنَ» . ننشینید در هر راهی که مردم را می‏ترسانید واز راه خدا باز می‏دارید. ظاهر ان است که قوم شعیب «علیه السلام» در سراه مؤمنان می‏نشسته و آنها را تهدید می‏کرده‏اند. *** مَوْعِد: (به فتح میم و کسر عین) مصدر میمی به معنی وعد و اسم زمان و مکان است مثل . در وعده و عهد من تخلف کردید گفتند: ما از پیش خود وعده تو را تخلف نکردیم. همچنین است موعدة. و در آیه . به معنی مکان است یعنی: هر که از دسته‏های کفر به آن کفر ورزد وعده گاه و مکان او آتش است. و در آیه . مراد زمان است. میعاد: مواعده. وعد. طبرسی فرموده: میعاد به معنی وعده است چنانکه میقات به معنی وقت. در کتب لغت مواعده و وقت نیز گفته‏اند. . خداوند به وعده‏اش تخلف نمی‏کند.