هوشیدر

هوشیدر به مئنی مرد هشیار می باشد

هُوشیدَر ( شیذیر، شیذَر! ) - یکی از نام های پروردگار -
اُوشیدَر ( اُشیدَر، اوشیدا ) ، سوشیانت، سوشینت، سیوشانس، سوشیانس،
اُوخشیَت اِرِتَه ( گسترنده پارسایی ( اَشا ) ، وابسته به هوشیدر ) یا
اَستوَت اِرِتَه ( Astvat Eretah: نظم استوار، مری بویس: اِنگارِش ( تجسم ) پارسایی ( اَشا ) ، وابسته به سوشیانت ) یا
اُوخشیَت نِمَه یا نِمَنگه ( گسترنده نماز و نیایش، وابسته به هوشیدر ماه )
واژه مشتق اَوِستایی - اسم پسرانه
هوش ( هوشی، اوشی ) : خِرَد، عقل، دانش، حکمت، معرفت، فراست، زیرکی - روح، روان، شُعور، فهم، ادراک، فَروَهَر!
دَر: تر - پسوند نگهبانی، حفاظت، مراقبت، نگهداری، رسیدگی، آسایش دهندگی و. . . فارسی اَوِستایی است!
مثل: مادر، پدر، برادر، دختر و. . .
معنی: نگهبان خِرَد و عقل انسان ها، پشتیبان و یاریگر آدم ها، جانپاسِ دانش و حکمت مردم، بهترین نگهبان موجود خدا، آسایش دهنده و رهاننده ( نجات ) و آرامش دهنده ی بشریّت!
سوشیانت: سود رساننده، رهاننده و نجات بخش انسان ها - مُنجی و موعود الهی - شکست ناپذیر
به گفته ی بزرگان زرتشتی و کتاب اوستا ( مَزدَیَسنا ) :
در آیین مَزدَیَسنا درازای جهان 1200 سال داشته شده که به 4 دوره ی 3 هزار ساله بخش بندی گردیده است.
1 - سه هزاره ی اول: دوره مینویی یا روحانی یا اهورایی
در سه هزاره اول؛ اهورامزدا عالم فَروَهَر، یعنی عالم روحانی را بیافرید، که عصر مینویی جهان بوده است.
2 - سه هزاره ی دوم ( بُندَهِشن: آفرینش ) :
دوره گیتی یا مادی یا اَستومندی
در سه هزاره دوم؛ از روى چهره ی عالمِ روحانی، جهان جسمانی پدید آمد!
در این دوره کارهای جهان و زندگی مردمان فارغ از گزند و آسیب بود و به همین فَرنود ( دلیل ) عصر طلایی تاریخ دینیِ مَزدَیَسنان نامیده می شود.
3 - سه هزاره ی سوم ( گُمیزِشن: آمیزش ) :
دوره آلایش یا آمیزش تاریکی و نور یا دوران نبرد فرشتگان اهورامزدا با دیوهای اهریمن!
4 - سه هزاره چهارم ( ویچَرِشن: گزینش ) :
دوره رُخ نمودن ( ظهور ) هوشیدر ماه ( امام زمان ) و نجات بخشان ایزدی ( فرشتگان اهورامزدا ) و پالایش گیتی از رنج و بیداد و ناپاکی
سی سال پیش از پایان یافتن سده دهم از هزاره ی زرتشت، دخترِ جوانی که تبارش به گواگ پَد ( نامیگ پَد: کسی که پدرِ پیروز یا نامدار دارد ) در آب شنا می کند و از آن می نوشد سپس نطفه زرتشت درون بدن او می شود و او به گونه باکره هوشیدَر ( اوشیدَر، سوشیانت یا اولین موعود از نظر زرتشتیان ) را به دنیا می آورد.
زرتشتیان بر این باورند: که نیلوفر آبی ( نماد آناهیتا: فرشته پاکی و زُلالی آب ها ) ، جایگاه نگهداری تخمه ( نطفه ) هوشیدر ( فَرّ زرتشت ) بوده است که در آب نگهداری می شود و 99999 هزار فَروَشی ( فَروَهَر، فَروَتی، فَره وَشی ) از آن جانپاسی و نگهبانی می کنند!
بر پایه نوشته دادِستان دینی ( گردآورنده: منوچهر گُشن جَم، برادر زادِسپَرَم ) :
فَرَشگرد ( رستاخیز ) مُردگان، 57 سال به درازا می کشد!
هوشیدر ماه ( امام زمان ) و شش یارانش در هفت بخش زمین جای می گیرند:
( ( نام های این بخش ها برابر با نام های ایران باستان و امروزه نام های آن دگرگون شده است! ) )
1. هُوَرِ چَئِشمَن ( خور چشم ) : افشاننده فروغ خورشید -
بخش سَوَه >>> شرق
2. رَئوچَس چَئِشمَن ( روشن چشم ) : روشنی پاینده -
بخش اَرِزَه >>> غرب
3. وُئورُو سَوَه ( کامَک سود ) : فراخ سود -
بخش وُرُوجَرِشت ( وُرُوجَرِش ) >>> شمال شرقی
4. وُئورُو نِمَه ( کامَک نیایش ) : فراخ نیایش -
بخش وُرُوبَرِشت ( وُرُوبَرِش ) >>> شمال غربی
5. فَرادَت خُوارِنَه ( فَرادَت فَرّه ) : فَرّ پرور -
بخش فَرَدَذَفش ( فَرَدَدَفش ) >>> جنوب شرقی
6. ویذَت خُوارِنَه ( وَرِدَت فَرّه ) : فَرّ برخوردار -
بخش ویدَذَفش ( ویدَدَفش ) >>> جنوب غربی
7. هوشیدر ماه: بخش خونیرَس >>> میانه ( مرکزی )
منظور از هوشیدر پیغمبر ( پیامبر ) : سِپَنتمان زرتشت
منظور از هوشیدر بامی ( هوشیدر درخشان ) : فرشته روشنایی: مِهر ( میترا )
منظور از اولین هوشیدَر ( هوشیعانا، اولین سوشیانت ) : حضرت مسیح ( ع )
منظور از دومین هوشیدَر ( هوشیدَر ماه، دومین سوشیانت ) : حضرت مهدی موعود ( عج )