اوستایی

/~avestAyi/

فرهنگ فارسی

۱ - زبان اوستایی . یکی از قدیمترین زبانهای ایرانی که در مشرق و شمال شرقی ایران رواج داشته و [ اوستا ] کتاب مقدس ایرانیان بدان زبان نوشته شده و آن با سنسکریت و پارسی باستان قرابت دارد . ۲ - خط اوستایی . یا دین دبیری یا دین دبیره یا دین دفیره ( معرب ) خطی است ماخوذ از خط پهلوی که در دوره ساسانی برای تحریر متون مقدس زردشتی وضع کردند . بدین معنی که مانند الفبای یونانی حروف مصوت را داخل الفبا کردند . زمان اختراع این خط را باختلاف بین قرن ۴ تا ۶ م . می دانند .
(صفت ) منسوب به اوستا. یا زبان اوستایی

پیشنهاد کاربران

قابل توجه دوستان فارسی زبان!!
زبان اوستایی، یک زبان کاملا مستقل هستش و زیر مجموعه هیچ زبان دیگری نیست و تا کنون هیچ کسی به هیچ روشی نتوانسته آن را تصاحب کند.
امروز یزدان یک دختر بهم داد به افتخار گذشته گان دور مون نامش را یانا نهادم
زبان آریایی ها ( پارسها ) به سه دسته تقسیم میشود:
زبان سانسکریت ، زبان پارسی ، زبان اوستایی
این سه زبان باهم همریشه و هم خانواده و یکی هستند.
۱ - زبان اوستایی که زبان زرتشتیان است و زبانی مقدس در بین پارسیان به شمار میرفت و خواستگاه آن ایران امروزی بود که یک دسته از زبان های منقرض شده از زبان پارسیها آریایی ها است.
...
[مشاهده متن کامل]

۲ - زبان سانسکریت یک زبان آریایی پارسی که با مهاجرت آریایی ها به خاک هندوستان هندو ها که دارای زبان دراویدی بودند را به سمت جنوب هندوستان میفرستند و آریایی ها در شمال هندوستان ساکن میشوند و زبان سانسکریت را در هند پخش میکنند که این زبان همانند زبان پارسی ادامه حیات یافت. امروزه هندوستان به زبان های هندی و انگلیسی سخن میگویند. قلمرو آریایی ها در آن زمان از شمال هندوستان تا ، ایران ، افغانستان ، تاجیکستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، قرقیزستان و. . . نام های امروزی کشیده میشد و این مناطق در آن زمان همه آریایی و از یکتبار بودند.
۳ - زبان پارسی یک دسته دیگر از زبان های آریایی است که خود در طی زمان به دسته های مختلف تبدیل میشود. که عبارت اند از:
۱ - پارسی باستان
۲ - پارسیه میانه پهلوی که خود در دو دوران:
( پارسی میانه پهلوی اشکانی ، پارسیه میانه پهلوی ساسانی در حالت قوی ) تقسیم میشود
۳ - در نهایت به شاخه پارسی نوین ( پارسی دری ) تبدیل میشود.

زبان کهن فارسی که از شاخه های هندی اروپایی با توجه به گفته ی پروفسور راجر د. وودِرد با قدمتی سه هزار ساله شباهت زیادی به زبان سانسکریت دارد. البته قدمت آن بیشتر هم می باشد. از زبان های شرقی ایران است.
مصوت ها و صامت های آن روی هم رفته 53 عدد می باشند که بیشتر آواها را در بر می گیرند.
بعضی از آواهایی که خیلی ها آنها را در نظر نمی گیرند شامل: θ ( ث ) ، � ( ذ ) ، tʃ ( چ ) ، ɣ ( غ ) می باشد.
ساختار یک جمله در زبان اوستایی:
aete zi vaco ahuro mazda framraot zaraθushtrai:
اهورا مزدا به زردشت این سخنان را فرمود.
framraot: به معنی ( فرمود ) می باشد. ریشه کلمه ی فرمود از این واژه اوستایی می آید.
vaco: به معنی سخنان، کلمات
zi: جزء تأکیدی جمله.
aete: به معنای این ها.
حفظ این زبان و زبان کهن پهلوی یکی از ارزشمندترین کارهایی است که هر ایرانی می بایست انجام بدهد.
توصیه میکنم از طریق معرفی گاتها آیین زرتشت رو بیشتر معرفی کنین
به زبان اوستایی
کهن پارسی

بپرس