[ویکی فقه] آلِ حَسْنَوَیْههْ، یا حَسْنویه، خاندانی شیعه مذهب از کردان بَرْزَکانی ایران که حدود نیمه دوم سده ۴ق/۱۰م برقسمت هایی از جبال و کردستان و لرستان و خوزستان فرمان راندند. یکی از شخصیت های این خاندان، هلال بن بدر است.
هلال بن بدر ابوالبدر ملقّب المعالی (۴۰۰-۴۰۵ق/۱۰۱۰-۱۰۱۴م).چنین می نماید که بدر حسنویه به فرزند خود هلال که مادرش از تیره شادیگان بود و به دور از او به بار آمد، علاقه ای نداشت و تنها فرزند دیگرش «ابوعیسی» را دوست می داشت که هیچ خبری از او دانسته نیست.
سبب اختلاف هلال با پدر
کشمکش آن دو وقتی بالا گرفت که هلال برخلاف امر پدر به شهر زور تاخت و آن جا را از همدست پدر خود ابن قاضی گرفت پسر گردید و به خواست خود در قلعه درازینه اقامت گزید (۴۰۰ق/۱۰۱۰م). بدر از آن جا به تحریک امیران اطراف (شمس الدوله، ابوعیسی شادی، ابوبکر رافع، ابوالفتح عنّاز) بر ضد هلال برخاست و حتی از بهاءالدوله یاری خواست و نیز کردان گورانی را بر ضد برزکانی ها برانگیخت. از سوی بغداد فخرالملک ابوغالبِ وزیر و از سوی شمس الدوله همدانی، ابوبکر رافع به یاری بدر شتافتند. نخست، هلال سپاهیان جبال و دیلمیان را در نهاوند شکست داد و کشتاری سخت به راه انداخت که طی آن ۹۰ امیر (و ازجمله ابوعیسی شادی اسدآبادی) کشته شدند، اما وی در مقابله با لشکریان عراق شکست خورد و خود اسیر گردید و در بغداد به زندان افتاد. بدر حسنویه از نو به امارت خویش بازگشت، اما دیگر اقتدار و اعتبار و بسیاری از اموال و اعمال وی از دست رفته بود و انحطاط خاندانش فرا رسیده بود. شهرزور در تصرف سپاهیان بهاءالدوله قرار داشت، که ناگاه طاهر بن هلال نواده بدر حسنویه بر نیای خود شورید و آن شهر را باز گرفت (۴۰۴ق/۱۰۱۳م).
کشته شدن بدر
بدر نیز پس از سرکوب برزکانیان همراه با گورانیان روانه تسخیر ناحیت حسین بن مسعود کردی شد، اما طی محاصره طولانی قلعه کوشخد در کنار سپیدرود، بر اثر شورش امیران گورانی، در رمضان یا شوال ۴۰۵ق/فوریه یا مارس ۱۰۱۴م به دست ایشان کشته شد. پیکرش را به نجف روانه کردند و در آن جا به خاک سپردند.
کشته شدن هلال
...
هلال بن بدر ابوالبدر ملقّب المعالی (۴۰۰-۴۰۵ق/۱۰۱۰-۱۰۱۴م).چنین می نماید که بدر حسنویه به فرزند خود هلال که مادرش از تیره شادیگان بود و به دور از او به بار آمد، علاقه ای نداشت و تنها فرزند دیگرش «ابوعیسی» را دوست می داشت که هیچ خبری از او دانسته نیست.
سبب اختلاف هلال با پدر
کشمکش آن دو وقتی بالا گرفت که هلال برخلاف امر پدر به شهر زور تاخت و آن جا را از همدست پدر خود ابن قاضی گرفت پسر گردید و به خواست خود در قلعه درازینه اقامت گزید (۴۰۰ق/۱۰۱۰م). بدر از آن جا به تحریک امیران اطراف (شمس الدوله، ابوعیسی شادی، ابوبکر رافع، ابوالفتح عنّاز) بر ضد هلال برخاست و حتی از بهاءالدوله یاری خواست و نیز کردان گورانی را بر ضد برزکانی ها برانگیخت. از سوی بغداد فخرالملک ابوغالبِ وزیر و از سوی شمس الدوله همدانی، ابوبکر رافع به یاری بدر شتافتند. نخست، هلال سپاهیان جبال و دیلمیان را در نهاوند شکست داد و کشتاری سخت به راه انداخت که طی آن ۹۰ امیر (و ازجمله ابوعیسی شادی اسدآبادی) کشته شدند، اما وی در مقابله با لشکریان عراق شکست خورد و خود اسیر گردید و در بغداد به زندان افتاد. بدر حسنویه از نو به امارت خویش بازگشت، اما دیگر اقتدار و اعتبار و بسیاری از اموال و اعمال وی از دست رفته بود و انحطاط خاندانش فرا رسیده بود. شهرزور در تصرف سپاهیان بهاءالدوله قرار داشت، که ناگاه طاهر بن هلال نواده بدر حسنویه بر نیای خود شورید و آن شهر را باز گرفت (۴۰۴ق/۱۰۱۳م).
کشته شدن بدر
بدر نیز پس از سرکوب برزکانیان همراه با گورانیان روانه تسخیر ناحیت حسین بن مسعود کردی شد، اما طی محاصره طولانی قلعه کوشخد در کنار سپیدرود، بر اثر شورش امیران گورانی، در رمضان یا شوال ۴۰۵ق/فوریه یا مارس ۱۰۱۴م به دست ایشان کشته شد. پیکرش را به نجف روانه کردند و در آن جا به خاک سپردند.
کشته شدن هلال
...
wikifeqh: قطب _المعالی