نهی مطلق

[ویکی فقه] نهی مطلق، نهی از چیزی بدون مقیّد شدن به حالت خاص است.
نهی مطلق؛ نهیی است که بدون این که به زمان یا حالت یا قید خاصی مقید باشد، به طبیعت مطلق تعلق می گیرد. این نهی تمام افراد و مصادیق طبیعت منهی عنه را شامل می گردد. لازمه نهی مطلق، دلالت آن بر دوام و استمرار است، مانند: «لاتشرب الخمر»، که درآن، تمام مصادیق شرب خمر در همه جا و همه حال مورد نهی قرار گرفته است.