منهی عنه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] منهیٌ عنه، افعال مورد نهی شارع می باشد.
منهی عنه، فعل یا ترک فعلی است که به سبب مبغوض بودنش در نزد مولا، از آن نهی می شود؛ به بیان دیگر، هر چیزی که نهی به آن تعلق می گیرد، منهی عنه است. امامیه و معتزله ، ملاک تعلق نهی به چیزی را، وجود مفسده واقعی در آن می دانند، که اگر این مفسده، ملزمه و لازم الاجتناب باشد، منهی عنه حرام ، و در صورتی که غیر ملزمه باشد منهی عنه مکروه است.
اقسام منهی عنه به اعتبارهای گوناگون
منهی عنه به اعتبارهای گوناگون به گونه های مختلف تقسیم می شود:۱. به لحاظ چگونگی مطلوبیت، به منهی عنه نفسی و غیری؛ ۲. به لحاظ توقف بر شرط، به منهی عنه مطلق و مشروط؛ ۳. به لحاظ تقارن حکم و محکوم علیه، به منهی عنه معلق و منجّز؛به لحاظ تعلق نهی به متعلق، به منهی عنه تحریمی و تنزیهی.
سنخ منهی عنه
منهی عنه یا از سنخ افعال است، مثل: «لا تقربوا الزنا»، یا از سنخ اقوال، مثل: نهی از قرائت دو سوره در نماز ، و یا از سنخ اعتقادات، مثل: «لا تشرکوا بالله».

پیشنهاد کاربران

بپرس