نماد شاخ

نماد شاخ ( به انگلیسی: Sign of the horns ) به شیوهٔ قرار گرفتن انگشتان یک دست به صورتی گفته می شود که انگشت اشاره و کوچک باز بمانند و دو انگشت میانی به حالت مُشت جمع شوند. این فرم به خصوص ریشه در فرهنگ اهالی کشورهای مدیترانه ای دارد و نزد مردمان فرهنگ های گوناگون معانی مختلف دارد.
در ایتالیا و کشورهای مدیترانه ای هنگام بدبیاری ها، از این علامت برای دور کردن بخت بد استفاده می کنند. همچنین از این نماد برای گریز از چشم زخم استفاده می شود. در این کاربرد، انگشتان دست باید به سمت پایین نشانه بروند.
نماد شاخ یکی از نمادهای موسیقی هوی متال و راک هم هست. این علامت جایگاه ویژه ای در میان هواداران این سبک ها دارد تا جایی که آن ها در هنگام دیدار همدیگر، این علامت را به هم نشان می دهند یا در کنسرت ها دست های خود را بلند می کنند و این نماد را نشان می دهند.
بر طبق روایتی اولین بار رونی جیمز دیو، خوانندهٔ افسانه ای راک، این علامت را ترویج داد[ ۱] و روایتی دیگر این چنین بیان می کند که «نماد شاخ» در اصل به خاطر جلد آلبوم «تفنگ عشق» از گروه کیس بوده است. [ ۲]
در تفکر شیطان پرستان، شیطان شاخدار است و در برخی ارتباطات با حرکت دست خود، شیطان را نمایش می دهند.
دست شاخدار حرکتی است که باید در تفسیر آن بسیار محتاطانه عمل کرد، زیرا معانی دیگری نیز دارد. مثلاً در زبان اشاره این علامت به معنای دوست داشتن و احترام گذاردن است. در میان ترک ها ( از ترک های اویغوری تا ترک زبانان آذربایجانیان و ترکیه ) نیز علامتی مشابه به عنوان نماد بوزقورد ( گرگ خاکستری ) که نماد پانترکیسم است به کار می رود.