نظارت

نظارت ( به انگلیسی: Surveillance ) ، به معنی زیر نظر گرفتن رفتار، کارها، یا اطلاعات، با هدف تأثیرگذاری، مدیریت، یا هدایت کردن آنها است. این می تواند شامل نظارت از دور به وسیله ابزار الکترونیک، مانند دوربین مداربسته، یا شنود الکترونیک اطلاعات جابجا شده مانند ترافیک اینترنت شود. همچنین روش های فنی ساده، مانند گردآوری اطلاعات با جاسوس و رهگیری پستی را نیز در بر می گیرد.
دولت ها از نظارت، برای گردآوری اطلاعات، پیشگیری از بزه، حفاظت از یک فرایند، فرد، گروه، یا جسم، یا بررسی یک بزه استفاده می کنند. همچنین، سازمان های تبهکار از نظارت، برای برنامه ریزی و انجام کارهای تبهکارانه خود استفاده می کنند. شرکت های کسب وکار نیز از آن برای بدست آوردن اطلاعات از رقیبان، عرضه کنندگان، یا مشتری های خود استفاده می کنند.
می توان نظارت را به دید زیر پا گذاشتن حریم شخصی، نگاه کرد که اغلب، کنش گران آزادی مدنی، با آن مخالفند. یک لیبرال دموکراسی، ممکن است قوانینی داشته باشد که نظارت حکومت کشور خود و استفاده شخصی از نظارت را محدود کند. حکومت های فرمایشی، جسته گریخته، محدودیت داخلی برای نظارت دارند و جاسوسی بین المللی بین کشورها، چیزی عادی است.
به خاطر گسترش فناوری های الکترونیکی و اینترنتی شدن همه چیز، نگرانی دربارهٔ نظارت، بیشتر شده است. جایی که فناوری نظارتی برای شناسایی، نظارت، مکان یابی، یا دسترسی به ساختمان ها و شبکه ها استفاده می شود.
بخش زیادی از نظارت رایانه ای، شامل نظارت بر داده و ترافیک اینترنت می شود. [ ۱] برای نمونه در ایالات متحده آمریکا بر پایه لایحه کمک های ارتباطاتی برای اجرای قانون ۱۹۹۴، همه تماس های تلفنی و ارتباطات اینترنتی پهن باند ( ایمیل، وبگردی، پیام رسانی فوری، و مانند آنها ) برای نظارت لحظه ای نامحدود سازمان های فدرال اجرای قانون باید در دسترس باشند. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
در اینترنت، داده خیلی زیادی برای بازرسان، وجود دارد تا در آن جستجو کنند؛ بنابراین، برنامه های نظارت اینترنتی خودکار، داده بزرگ شنود الکترونیک شده از ترافیک اینترنتی را وارسی می کنند تا ترافیکی را که جالب با مشکوک به نظر می رسد به بازرسان، گزارش دهند. این فرایند با جستجوی واژه یا گزاره های «کلیدی»، بازدید از وبگاه های خاص، یا ارتباط اینترنتی با ایمیل یا گفت وگوی اینترنتی با مردم یا گروه های مشکوک، کار می کند. [ ۵] هر سال، سازمان های اطلاعاتی ( مانند آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) ، اداره تحقیقات فدرال ( اف بی آی ) ، و دفتر آگاهی از اطلاعات ) میلیاردرها دلار آمریکا برای توسعه، خرید، کارگذاری، و اجرای سامانه هایی مانند کارنیور، ناروس اینسایت، و اشلون هزینه می کنند تا همه این داده را شنود و تحلیل کنند تا تنها، اطلاعاتی را استخراج کنند که به درد سازمان های اطلاعاتی و اجرای قانون، می خورد. [ ۶]