[ویکی شیعه] اِبْن حَمْزه، نصیرالدین ابوطالب عبدالله بن حمزه بن عبدالله بن حمزه بن حسن بن علی طوسی مشهدی شارحی، عالم شیعی قرن ۶ هجری که در شهرهای مشهد، اصفهان، کاشان و ری سکونت داشت. از مشایخ او می توان به ابوالفتوح حسین بن علی رازی و سید فضل الله بن علی راوندی اشاره کرد. در منابع از او با عنوان راوی و فقیه یاد شده است. الثاقب فی المناقب و الهادی الی النجاة من جمیع المهلکات عناوین برخی از آثار اوست.
گفته شده که ابن حمزه با شیخ طوسی رابطه نسبی داشته و نیز دایی پدر خواجه نصیر الدین طوسی بوده است.
از تاریخ ولادت و وفات او گزارشی نرسیده، اما گفته شده که وی بخشی از حکومت سلطان سنجر سلجوقی (حکومت۵۱۱-۵۵۲ق) را درک کرده است. از طرف دیگر آخرین اطلاع در مورد حیات وی حضور او در اصفهان پس از وفات منتجب الدین ابوالفتوح عجلی (درگذشت۶۰۰ق) است.
گفته شده که ابن حمزه با شیخ طوسی رابطه نسبی داشته و نیز دایی پدر خواجه نصیر الدین طوسی بوده است.
از تاریخ ولادت و وفات او گزارشی نرسیده، اما گفته شده که وی بخشی از حکومت سلطان سنجر سلجوقی (حکومت۵۱۱-۵۵۲ق) را درک کرده است. از طرف دیگر آخرین اطلاع در مورد حیات وی حضور او در اصفهان پس از وفات منتجب الدین ابوالفتوح عجلی (درگذشت۶۰۰ق) است.
wikishia: نصیرالدین_بن_حمزه_طوسی