نجیب الدین

فرهنگ اسم ها

اسم: نجیب الدین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: najiboddin) (فارسی: نَجيب‌الدين) (انگلیسی: najiboddin)
معنی: شریف و پارسا در دین، ( اَعلام ) نجیب الدین سمرقندی: ( = محمّدابن علی ) [قرن و هجری] پزشک ایرانی، مؤلف کتاب الاسباب و العلامات، در شناخت بیماری ها، اصیل و شریف در دین
برچسب ها: اسم، اسم با ن، اسم پسر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی

لغت نامه دهخدا

نجیب الدین. [ن َ بُدْ دی ] ( اِخ ) بهاءالملک. وی از طرف سلطان محمد خورازمشاه حکومت مرو داشت و چون در فتنه تاتار مغولان قصد مرو کردند، شهر را رها کرده به قلعه ای پناهنده شد و سپس به مازندران رفت و مغولان را به تسخیر مرو [ که مجدداً به دست مجیرالملک شرف الدین مظفر حاکم قبلی آنجا افتاده بود ] برانگیخت و خود با سپاه مغول روانه مرو شد و سرانجام به دست مغولان کشته گشت. رجوع به تاریخ مغول تألیف عباس اقبال ص 52 و 53 شود.
نجیب الدین. [ ن َ بُدْ دی ] ( اِخ ) ( خواجه... ) وی مدتی وزیر سلطان اویس ایلکانی فرمانروای بغداد بود .
نجیب الدین. [ ن َ بُدْ دی ] ( اِخ ) ( شیخ... ) علی بن بزغش. از عرفای قرن هفتم هجری است. پدرش از شام به شیراز آمد و در آنجا توطن و ازدواج کرد و نجیب الدین در شیراز تولد یافت. پس از تحصیل مقدمات علوم بر اثر رؤیائی به سفر حجاز رفت و به خدمت شیخ شهاب الدین سهروردی رسید و دست ارادت بدو داد و از دست او خرقه پوشید و به شیراز بازگشت و خانقاهی بنا کرده به ارشاد پرداخت و به سال 678 هَ.ق. در آنجا وفات یافت. رجوع به شدالازار صص 335 - 338 و شیرازنامه ص 131 و مجمل فصیحی ( ذیل حوادث سنه 678 ) و نفحات الانس ص 546 و سفینةالاولیاء ص 114 و خزینةالاصفیاء ج 2 ص 27 و وصاف ص 193 شود.
نجیب الدین. [ ن َ بُدْ دی ] ( اِخ ) علی بن محمدجبل عاملی. از فقها و محدثان و شعرای امامیه عرب است. او راست : 1- حساب الخطأین. 2- شرح اثناعشریه صاحب معالم. 3- رحله منظوم. وی در قرن یازدهم هجری میزیسته. ( ازریحانةالادب ج 4 ص 176 ). و نیز رجوع به امل الامل شود.
نجیب الدین. [ ن َ بُدْ دی ] ( اِخ ) محمدبن علی سمرقندی ، ملقب به نجیب الدین و مکنی به ابوحامد. از دانشمندان عهد خوارزمشاهی و معاصر امام فخرالدین رازی است. وی کتاب الاسباب و العلامات را در علم طب و فن معالجه با استفاده از معالجات بقراط و قانون ابن سینا و کتابهای دیگر تألیف کرد ، او در شهر هرات اقامت داشت و در همین شهربه سال 619 هَ. ق. در قتل عام هرات به دست لشکریان تولی پسر چنگیز مغول کشته شد. ( از تاریخ مغول عباس اقبال ص 498 ). از تصانیف اوست : 1- ابدال الادویه. 2- ادویه مفرده. 3- الاسباب و العلامات. 4- اصول الترکیب. 5-الاطعمة للاصحاء. 6- الاطعمة للمَرضی ̍ و دیگر کتب طبی.( از ریحانةالادب ج 2 ص 226 ) ( معجم المطبوعات ص 1047 ).

فرهنگ فارسی

شیخ علی بن بزغش ( ف. ۶۷۸ ه.ق . ) از عرفای قرن هفتم است پدرش از شام بشیراز آمد و در آنجا متوطن شد و نجیب الدین در شیراز تولد یافت . پس از تحصیل علوم به حجاز رفت و بخدمت شیخ شهاب الدین سهرودری رسید و دست ارادت بدو داد و از دست او خرقه پوشید و به شیراز برگشت و خانقاهی بساخت و به ارشاد پرداخت تا در سال ۶۷۸ در آنجا وفات یافت .
محمد بن علی سمرقندی ملقب به نجیب الدین و مکنی به ابو حامد از دانشمندان عهد خوارزمشاهی و معاصر امام فخر الدین رازی است . وی کتاب الاسباب و العلامات را در علم طب و فن معالجه با استفاده از معالجات بقراط و قانون ابن سینا و کتابهای دیگر تالیف کرد .

پیشنهاد کاربران

بپرس