نبرد موگادیشو

نبرد موگادیشو (۱۹۹۳). نبرد موگادیشو که در بین آمریکایی ها به «سقوط شاهین سیاه» و در بین سومالیایی ها به «روز رنجرها» معروف است، به عملیات نیروهای آمریکایی با پشتیبانی نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل موسوم به UNOSOM II - علیه شبه نظامیان سومالیایی وفادار به محمد فرح عیدید در روزهای ۳ و ۴ اکتبر ۱۹۹۳ گفته می شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] این عملیات بخشی گسترده تر از جنگ داخلی سومالی بود که از سال ۱۹۹۱ تشدید گردید و قحطی و گرسنگی را برای سومالی به ارمغان آورد. سازمان ملل متحد به ارائهٔ کمک های غذایی متعهد شده بود، اما در نهایت مأموریت خود را به ایجاد دموکراسی و بازگرداندن یک دولت قابل اعتماد تغییر داد.
عیدید که از همکاری با سازمان ملل امتناع ورزید، سد راه بود. تکاوران نیروی ضربت آمریکایی برای دستگیری دو تن از ستوان های رده بالای عیدید در جریان جلسه ای در شهر، اعزام شدند. هدف این عملیات محقق شد، اگرچه این عملیات، یک پیروزی شکست آمیز و وضعیت به نبرد مرگبار موگادیشو تبدیل شد. [ ۴] عملیات اولیه در ۳ اکتبر ۱۹۹۳، که قرار بود یک ساعت طول بکشد، تبدیل به یک توقف شبانه و عملیات نجات شد که تا روشنایی روز ۴ اکتبر ۱۹۹۳ ادامه یافت.
این حمله قرار بود شامل یک فاز هوایی و زمینی باشد. در حالی که مأموریت در جریان بود، نیروهای سومالیایی دو هلیکوپتر آمریکایی سیکورسکی یواچ - ۶۰ بلک هاوک را با استفاده از آرپی جی - ۷ سرنگون کردند. دفاع همراه با استیصال از لاشهٔ هلیکوپترهای سرنگون شده آغاز شد که در سال ۲۰۰۱ در فیلم سقوط شاهین سیاه به تصویر کشیده شد. نبرد در طول شب برای دفاع از بازماندگان سقوط به طول انجامید، از جمله وارد کردن دو گروه نیروی دلتای ارتش ایالات متحده که پس از مرگ مدال افتخار دریافت کردند. صبح، یک کاروان زرهی UNOSOM II راهی محل سقوط هلیکوپترها شد که باعث شد تا تلفات بیشتری را متحمل شوند اما در نهایت بازماندگان را نجات داد.
تلفات شامل ۱۹ سرباز آمریکایی کشته شده و ۷۳ زخمی بود، نیروهای مالزیایی یک کشته و هفت زخمی و نیروهای پاکستانی یک کشته و دو زخمی داشتند. [ نیازمند منبع] بین ۳۱۵ تا ۲۰۰۰ سومالیایی قربانی شدند. [ نیازمند منبع] این نبرد سیاست خارجی آمریکا را تغییر داد و منجر به خروج نهایی مأموریت سازمان ملل شد. عقب نشینی آمریکا توسط القاعده مورد تمسخر قرار گرفت که احتمالاً مسئول آموزش نیروهایی بود که هلیکوپترها را ساقط کردند. پس از نبرد، سربازان کشته شدهٔ آمریکایی توسط سومالیایی ها در خیابان ها کشیده شدند که در تلویزیون آمریکا نمایش داده شد که ارعاب عمومی را در پی داشت. ترس از تکرار نبرد مشابه، دلیلی بر عدم تمایل آمریکا برای دخالت بیشتر در منطقه بود. برخی از محققان استدلال می کنند که این عامل مهمی بود که بر تصمیم دولت بیل کلینتون برای عدم مداخله در نسل کشی رواندا، که شش ماه بعد رخ داد، تأثیر گذاشت. [ ۵]