[ویکی فقه] طبق اعتقاد شیعیان دوازده امامی و به اعتراف علمای اهل سنت، پدر حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف)، امام حسن عسکری (علیه السلام) است؛ اما بسیاری از علمای اهل سنت، برای ابطال نظر شیعه در مورد امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، ادعا کرده اند که طبق روایات پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) نام پدر آن حضرت، عبدالله است، در این مقاله با توجه به روایات خود اهل سنت اثبات خواهیم کرد که این مدعا باطل است.
بسیاری از علمای اهل سنت، برای ابطال نظر شیعه در مورد امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، ادعا کرده اند که طبق روایات نام پدر آن حضرت، عبدالله است؛ از جمله ابن تیمیه که در حقیقت مؤسس فکری وهابیت به شمار می رود، این شبهه را در کتاب معروفش منهاج السنه، مطرح کرده است: ان الاثنی عشریة الذین ادّعوا ان هذا هو مذهبهم، مهدیهم اسمه محمد بن الحسن. والمهدی المنعوت الذی وصفه النبی صلی الله علیه وسلم اسمه محمد بن عبد اللّه. ولهذا حذفت طائفة ذکر الاب من لفظ الرسول حتی لا یناقض ما کذبت. وطائفة حرّفته، فقالت: جده الحسین، وکنیته ابو عبد اللّه، فمعناه محمد بن ابی عبد اللّه، وجعلت الکنیة اسما.شیعیان دوازده امامی که ادعا می کنند مذهب شان دوازده امامی است، اسم مهدی آنان م ح م د بن الحسن است در حالی که آن مهدی را که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) توصیف کرده، اسمش محمد بن عبدالله است. به این جهت گروهی از شیعه، جمله «اسم ابیه اسم ابی» را از روایت رسول خدا حذف کرده تا با دروغ های آنان تناقض نداشته باشد و گروهی نیز روایت را تحریف کرده اند و گفته اند: جد مهدی، حسین و کنیه جدش ابوعبدالله است پس معنای روایت رسول خدا این می شود که اسم مهدی محمد بن ابی عبدالله است و کنیه اسم قرار داده شده است.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس احمد عبدالحلیم (متوفای ۷۲۸ ه)، منهاج السنة النبویة، ج۸، ص۲۵۴-۲۶۰، تحقیق:د. محمد رشاد سالم، ناشر:مؤسسة قرطبة، الطبعة:الاولی، ۱۴۰۶ه.
در ابتدا به پاسخ شبهه دوم پرداخته و با روایات صحیح السند اهل سنت، ثابت خواهیم کرد که در کتب آنها عبارت «اسمه اسمی» بدون زیاده، با حداقل دو سند صحیح به نظر اهل سنت، و از چندین نفر از صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از جمله ابن مسعود، ابوهریره، حذیفه، ابن عباس، ابوسعید خدری و عبدالله بن عمر در منابع اهل سنت آمده است.این دسته علاوه بر این که طریق صحیح نیز دارند، به حد استفاضه هم می رسند و این نشانگر این است که روایت این گروه صحیح است. بنابراین، این ادعا که شیعیان، برای اثبات اعتقاد خود، دست به تحریف روایت زده اند، ادعایی باطل و کذب است، و نظر شیعیان، مطابق با این دسته از روایات اهل سنت است.سپس، به بررسی روایاتی که زیاده «اسم ابیه اسم ابی» در آنها آمده است، ثابت می شود که تمام طرق آن، غیر از یک طریق (طریق مشهور) ضعیف است، و آن یک طریق نیز توسط یک راوی مضطرب الحدیث نقل شده است که گاهی روایت را با این زیاده و گاهی بدون این زیاده نقل کرده است! و بنابراین برای اثبات زیاده نمی توان به سخن او اعتماد کرد. و حتی علمای اهل سنت، تصریح کرده اند که این روایت او به خاطر اضطراب حجت نیست!همچنین کلام علمای اهل سنت خواهد آمد که بر خلاف نظر ابن تیمیه، این زیاده توسط مدعیان مهدویت در روایات اضافه شده است، تا بتوانند خود را به عنوان مهدی موعود معرفی کنند! و یا حداقل مهدی شیعه را دروغ جلوه دهند!
روایات اهل سنت با تعبیر اسمه اسمی
روایاتی که تنها جمله «اسمه اسمی» را دارند، از طرق متعدد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نقل شده است.
← طریق ابوهریره با سند صحیح
...
بسیاری از علمای اهل سنت، برای ابطال نظر شیعه در مورد امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، ادعا کرده اند که طبق روایات نام پدر آن حضرت، عبدالله است؛ از جمله ابن تیمیه که در حقیقت مؤسس فکری وهابیت به شمار می رود، این شبهه را در کتاب معروفش منهاج السنه، مطرح کرده است: ان الاثنی عشریة الذین ادّعوا ان هذا هو مذهبهم، مهدیهم اسمه محمد بن الحسن. والمهدی المنعوت الذی وصفه النبی صلی الله علیه وسلم اسمه محمد بن عبد اللّه. ولهذا حذفت طائفة ذکر الاب من لفظ الرسول حتی لا یناقض ما کذبت. وطائفة حرّفته، فقالت: جده الحسین، وکنیته ابو عبد اللّه، فمعناه محمد بن ابی عبد اللّه، وجعلت الکنیة اسما.شیعیان دوازده امامی که ادعا می کنند مذهب شان دوازده امامی است، اسم مهدی آنان م ح م د بن الحسن است در حالی که آن مهدی را که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) توصیف کرده، اسمش محمد بن عبدالله است. به این جهت گروهی از شیعه، جمله «اسم ابیه اسم ابی» را از روایت رسول خدا حذف کرده تا با دروغ های آنان تناقض نداشته باشد و گروهی نیز روایت را تحریف کرده اند و گفته اند: جد مهدی، حسین و کنیه جدش ابوعبدالله است پس معنای روایت رسول خدا این می شود که اسم مهدی محمد بن ابی عبدالله است و کنیه اسم قرار داده شده است.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس احمد عبدالحلیم (متوفای ۷۲۸ ه)، منهاج السنة النبویة، ج۸، ص۲۵۴-۲۶۰، تحقیق:د. محمد رشاد سالم، ناشر:مؤسسة قرطبة، الطبعة:الاولی، ۱۴۰۶ه.
در ابتدا به پاسخ شبهه دوم پرداخته و با روایات صحیح السند اهل سنت، ثابت خواهیم کرد که در کتب آنها عبارت «اسمه اسمی» بدون زیاده، با حداقل دو سند صحیح به نظر اهل سنت، و از چندین نفر از صحابه رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از جمله ابن مسعود، ابوهریره، حذیفه، ابن عباس، ابوسعید خدری و عبدالله بن عمر در منابع اهل سنت آمده است.این دسته علاوه بر این که طریق صحیح نیز دارند، به حد استفاضه هم می رسند و این نشانگر این است که روایت این گروه صحیح است. بنابراین، این ادعا که شیعیان، برای اثبات اعتقاد خود، دست به تحریف روایت زده اند، ادعایی باطل و کذب است، و نظر شیعیان، مطابق با این دسته از روایات اهل سنت است.سپس، به بررسی روایاتی که زیاده «اسم ابیه اسم ابی» در آنها آمده است، ثابت می شود که تمام طرق آن، غیر از یک طریق (طریق مشهور) ضعیف است، و آن یک طریق نیز توسط یک راوی مضطرب الحدیث نقل شده است که گاهی روایت را با این زیاده و گاهی بدون این زیاده نقل کرده است! و بنابراین برای اثبات زیاده نمی توان به سخن او اعتماد کرد. و حتی علمای اهل سنت، تصریح کرده اند که این روایت او به خاطر اضطراب حجت نیست!همچنین کلام علمای اهل سنت خواهد آمد که بر خلاف نظر ابن تیمیه، این زیاده توسط مدعیان مهدویت در روایات اضافه شده است، تا بتوانند خود را به عنوان مهدی موعود معرفی کنند! و یا حداقل مهدی شیعه را دروغ جلوه دهند!
روایات اهل سنت با تعبیر اسمه اسمی
روایاتی که تنها جمله «اسمه اسمی» را دارند، از طرق متعدد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) نقل شده است.
← طریق ابوهریره با سند صحیح
...
wikifeqh: نام_پدر_امام_زمان