ناتالکا پولتاوکا ( به اوکراینی: Наталка Полтавка ) ( ناتالکا از پولتاوا ) یک نمایشنامهٔ اوکراینی نوشتهٔ ایوان کوتلیارفسکی است.
اُپرا در ۲ پرده، ناتالکا پولتاوکا، آخرین اجرای برنامه ریزی شده توسط شرکت اپرای کی یف در خانهٔ اپرای ملی اوکراین به نام تاراس شوچنکو در کی یف، پیش از تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ میلادی بود. [ ۱]
ناتالکا پولتاوکا ( ناتالکا از پولتاوا ) یک نمایشنامهٔ اوکراینی نوشتهٔ ایوان کوتلیارفسکی است.
این نمایشنامه در سال ۱۸۱۹ میلادی به زبان اوکراینی نوشته شد و اولین بار در سال ۱۸۲۱ میلادی در شهر خارکیف اجرا شد، [ ۲] اگرچه تا سال ۱۸۳۸ میلادی به صورت چاپی در دسترس نبود. [ ۳] این نمایشنامه به عنوان پایه ای برای اُپرت ناتالکا پولتاوکا اثر آهنگساز اوکراینی مایکولا لیسنکو بوده و همچنین تعدادی فیلم در اوکراین و خارج از کشور ساخته شده است. این نمایشنامه دارای ویژگی های شاعرانهٔ کلاسیک است و همچنین، مطابق با روح تولد دوبارهٔ ملی اوکراین در دوره ای که در آن نوشته شده است، و علاقۀ خاصی به زندگی مردم و دهقانان عادی اوکراین دارد. این عنصر اخیر، دلیل محبوبیت زیاد آن در اوکراین چه در زمان نگارش آن و چه در عصر حاضر، و همچنین تأثیر آن بر توسعهٔ ادبیات نمایشی اوکراین در قرن ۱۹ میلادی است. [ ۴] [ ۵]
نمایشنامه، تلاش ها و مصائب ناتالکا و پیتر ( پترو ) را دنبال می کند. دلباختگان قصد ازدواج دارند. با این حال، پدر ناتالکا ازدواج را تأیید نمی کند، زیرا پترو به اندازهٔ کافی ثروتمند نیست که بتواند از ناتالکا به روشی که او لایق می داند، نگهداری کند. پترو می رود تا ثروت لازم را به دست آورد. در این بین، پدر ناتالکا می میرد، و خانواده خود را در فقر می گذارد؛ خانواده مجبور می شوند به اقامتگاه های دهقانان فقیر بروند. به مدت پنج سال بدون هیچ خبری از پترو، ناتالکا تسلیم خواسته های مادرش می شود و در نهایت پیشنهاد ازدواج بعدی را می پذیرد که اتفاقاً از سوی یک مرد مسن با مقام دولتی، اما نسبتاً ثروتمند است. پترو با مال اندکی که به دست آورده باز می گردد و متوجه می شود که معشوقش به شخص دیگری قول ازدواج داده است. تنش افزایش می یابد تا زمانی که عاشقان بار دیگر همدل می شوند. از جمله شرایط تراژیک آشکارِ گرفتاری عاشق، نقش برجستهٔ طنز روستایی از مقام روسی شدهٔ دولت اوکراین است که به زبانی شکسته صحبت می کند و تلاش دارد به شیوه ای ناموفق از زبان مقامات روسی آن روز تقلید کند. [ ۶] در نهایت، عشق واقعی بر همه پیروز می شود.
اُپرا در ۲ پرده، ناتالکا پولتاوکا، آخرین اجرای برنامه ریزی شده توسط شرکت اپرای کی یف در خانهٔ اپرای ملی اوکراین به نام تاراس شوچنکو در کی یف، پیش از تهاجم روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ میلادی بود. [ ۱]
ناتالکا پولتاوکا ( ناتالکا از پولتاوا ) یک نمایشنامهٔ اوکراینی نوشتهٔ ایوان کوتلیارفسکی است.
این نمایشنامه در سال ۱۸۱۹ میلادی به زبان اوکراینی نوشته شد و اولین بار در سال ۱۸۲۱ میلادی در شهر خارکیف اجرا شد، [ ۲] اگرچه تا سال ۱۸۳۸ میلادی به صورت چاپی در دسترس نبود. [ ۳] این نمایشنامه به عنوان پایه ای برای اُپرت ناتالکا پولتاوکا اثر آهنگساز اوکراینی مایکولا لیسنکو بوده و همچنین تعدادی فیلم در اوکراین و خارج از کشور ساخته شده است. این نمایشنامه دارای ویژگی های شاعرانهٔ کلاسیک است و همچنین، مطابق با روح تولد دوبارهٔ ملی اوکراین در دوره ای که در آن نوشته شده است، و علاقۀ خاصی به زندگی مردم و دهقانان عادی اوکراین دارد. این عنصر اخیر، دلیل محبوبیت زیاد آن در اوکراین چه در زمان نگارش آن و چه در عصر حاضر، و همچنین تأثیر آن بر توسعهٔ ادبیات نمایشی اوکراین در قرن ۱۹ میلادی است. [ ۴] [ ۵]
نمایشنامه، تلاش ها و مصائب ناتالکا و پیتر ( پترو ) را دنبال می کند. دلباختگان قصد ازدواج دارند. با این حال، پدر ناتالکا ازدواج را تأیید نمی کند، زیرا پترو به اندازهٔ کافی ثروتمند نیست که بتواند از ناتالکا به روشی که او لایق می داند، نگهداری کند. پترو می رود تا ثروت لازم را به دست آورد. در این بین، پدر ناتالکا می میرد، و خانواده خود را در فقر می گذارد؛ خانواده مجبور می شوند به اقامتگاه های دهقانان فقیر بروند. به مدت پنج سال بدون هیچ خبری از پترو، ناتالکا تسلیم خواسته های مادرش می شود و در نهایت پیشنهاد ازدواج بعدی را می پذیرد که اتفاقاً از سوی یک مرد مسن با مقام دولتی، اما نسبتاً ثروتمند است. پترو با مال اندکی که به دست آورده باز می گردد و متوجه می شود که معشوقش به شخص دیگری قول ازدواج داده است. تنش افزایش می یابد تا زمانی که عاشقان بار دیگر همدل می شوند. از جمله شرایط تراژیک آشکارِ گرفتاری عاشق، نقش برجستهٔ طنز روستایی از مقام روسی شدهٔ دولت اوکراین است که به زبانی شکسته صحبت می کند و تلاش دارد به شیوه ای ناموفق از زبان مقامات روسی آن روز تقلید کند. [ ۶] در نهایت، عشق واقعی بر همه پیروز می شود.
wiki: ناتالکا پولتاوکا
ناتالکا پولتاوکا (اپرا). ناتالکا پولتاوکا ( به اوکراینی: Наталка Полтавка ) ( ناتالکا از پولتاوا ) اُپرایی است در سه پرده از آهنگساز اوکراینی مایکولا لیسنکو، بر اساس نمایشنامۀ ناتالکا پولتاوکا نوشتۀ ایوان کوتلیارفسکی[ ۱] که اولین بار در سال ۱۸۸۹ میلادی اجرا شد. [ ۲]
نسخهٔ اصلی نمایشنامۀ کوتلیارفسکی در سال ۱۸۱۹ میلادی حاوی تعدادی آهنگ فولکلور اوکراینی بود که در قسمت های مختلف اثر خوانده می شد. اولین اقتباس موسیقایی شناخته شده از نمایشنامه، توسط: آ. بارسیتسکی نوازندهٔ اهل خارکیف ساخته شد و در سال ۱۸۳۳ میلادی منتشر شد. همزمان نمایشنامه با بازی میخائیل شپکین در نقش ویبورنی در سال ۱۸۳۰ میلادی در مسکو با موسیقی تنظیم شده توسط: آ. گوریانوف، اول نوازندهٔ ویولن و بعدها رهبر ارکستر اجرا شد. تنظیم های بعدی توسط آ. یدلیچکا، ام. واسیلیف و دیگران انجام شد.
لیسنکو کار بر روی اپرا را در سال ۱۸۶۴ میلادی آغاز کرد، اما آن را کنار گذاشت، زیرا تجربۀ نوشتن برای صحنۀ اُپرا نداشت. نسخۀ نهایی او در سال ۱۸۸۹ میلادی تمام نسخه های قبلی اثر را به نمایش گذاشت. [ ۲] لیسنکو آهنگ های اصلی را که طولانی بودند، از نمایشنامه گرفت و همراهی ارکستر را برای این آهنگ ها و رقص های محلی در نمایشنامه نوشت. او درهم تنیدگی موسیقایی را با تولید موسیقی پس زمینه به بخش هایی بزرگ تبدیل کرد. آهنگ ها به آریا تبدیل شدند، یک اوورتور و وقفهٔ موسیقی اضافه شد که به روح نمایشنامه کوتلیاروفسکی وفادار ماند. اگرچه نسخهٔ لیسنکو معمولاً به عنوان یک اُپرت طبقه بندی می شود، [ ۳] اما بیشتر به یک اُپرا - کمیک نزدیک است و شامل گستره های طولانی دیالوگ گفتاری است.
تلاش هایی برای تبدیل اثر به «اپرای بزرگ» با اضافه کردن موسیقی توسط وی. ایوریش موفقیت آمیز نبود. اُپرای دولتی کی یف به نسخۀ اصلی لیسنکو بازگشت.
این اُپرا برای اولین بار در اودسا ( به زبان روسی ) در ۱۲ تا ۲۴ نوامبر ۱۸۸۹ میلادی اجرا شد.
اولین بازیگر نقش میکولا، فیودور استراوینسکی، پدر آهنگساز ایگور استراوینسکی بود.
این اُپرا از سال ۱۹۲۵ میلادی توسط اُپرای دولتی اوکراین و همچنین از زمان جنگ جهانی دوم توسط استودیو اُپرا کنسرواتوار کی یف اجرا شده است. در این دوره قطعات توسط خوانندگان برجستۀ اوکراینی از جمله: ام. شپکین، ام. کروپیونیتسکی، پی. ساکساهانسکی، ام. زانکووتسکی، آی. پاتورژینسکی، ام. لیتوننکو - ولهموت، ام. دونتس و او. پتروسنکو اجرا شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنسخهٔ اصلی نمایشنامۀ کوتلیارفسکی در سال ۱۸۱۹ میلادی حاوی تعدادی آهنگ فولکلور اوکراینی بود که در قسمت های مختلف اثر خوانده می شد. اولین اقتباس موسیقایی شناخته شده از نمایشنامه، توسط: آ. بارسیتسکی نوازندهٔ اهل خارکیف ساخته شد و در سال ۱۸۳۳ میلادی منتشر شد. همزمان نمایشنامه با بازی میخائیل شپکین در نقش ویبورنی در سال ۱۸۳۰ میلادی در مسکو با موسیقی تنظیم شده توسط: آ. گوریانوف، اول نوازندهٔ ویولن و بعدها رهبر ارکستر اجرا شد. تنظیم های بعدی توسط آ. یدلیچکا، ام. واسیلیف و دیگران انجام شد.
لیسنکو کار بر روی اپرا را در سال ۱۸۶۴ میلادی آغاز کرد، اما آن را کنار گذاشت، زیرا تجربۀ نوشتن برای صحنۀ اُپرا نداشت. نسخۀ نهایی او در سال ۱۸۸۹ میلادی تمام نسخه های قبلی اثر را به نمایش گذاشت. [ ۲] لیسنکو آهنگ های اصلی را که طولانی بودند، از نمایشنامه گرفت و همراهی ارکستر را برای این آهنگ ها و رقص های محلی در نمایشنامه نوشت. او درهم تنیدگی موسیقایی را با تولید موسیقی پس زمینه به بخش هایی بزرگ تبدیل کرد. آهنگ ها به آریا تبدیل شدند، یک اوورتور و وقفهٔ موسیقی اضافه شد که به روح نمایشنامه کوتلیاروفسکی وفادار ماند. اگرچه نسخهٔ لیسنکو معمولاً به عنوان یک اُپرت طبقه بندی می شود، [ ۳] اما بیشتر به یک اُپرا - کمیک نزدیک است و شامل گستره های طولانی دیالوگ گفتاری است.
تلاش هایی برای تبدیل اثر به «اپرای بزرگ» با اضافه کردن موسیقی توسط وی. ایوریش موفقیت آمیز نبود. اُپرای دولتی کی یف به نسخۀ اصلی لیسنکو بازگشت.
این اُپرا برای اولین بار در اودسا ( به زبان روسی ) در ۱۲ تا ۲۴ نوامبر ۱۸۸۹ میلادی اجرا شد.
اولین بازیگر نقش میکولا، فیودور استراوینسکی، پدر آهنگساز ایگور استراوینسکی بود.
این اُپرا از سال ۱۹۲۵ میلادی توسط اُپرای دولتی اوکراین و همچنین از زمان جنگ جهانی دوم توسط استودیو اُپرا کنسرواتوار کی یف اجرا شده است. در این دوره قطعات توسط خوانندگان برجستۀ اوکراینی از جمله: ام. شپکین، ام. کروپیونیتسکی، پی. ساکساهانسکی، ام. زانکووتسکی، آی. پاتورژینسکی، ام. لیتوننکو - ولهموت، ام. دونتس و او. پتروسنکو اجرا شده است.
wiki: ناتالکا پولتاوکا (اپرا)