موسی مبرقع

[ویکی فقه] حضرت امام جواد (علیه السّلام) هشت فرزند داشت که چهار تن از آن ها پسر و چهار تن دیگر دختر بوده اند؛ دومین فرزند ایشان بعد از حضرت امام علی النقی (علیه السّلام)، ابو احمد «موسی» نام دارد.
ابو احمد از مادر پاکی که ام ولده بوده در سال ۲۱۴ هجری قمری متولد شد، نام این بانوی گرامی سمانه مغربیه بود که مادر امام دهم نیز می باشد. ایشان در زمان شهادت پدر بزرگوارش حدود پنج سال داشت. تا زمانی که در مدینه بود سرپرستی اولاد حضرت جواد (علیه السّلام) را بر عهده داشت و اموال آن بزرگوار را سرپرستی می نمود و موقوفات و صدقات پدرش را به اهلش می رسانید.
احضار به بغداد
در سال ۲۴۴ هجری، متوکل عباسی خلیفه وقت، به علت وحشت از موقعیت ایشان او را از مدینه به بغداد احضار کرد و او را در سامراء قرار داد تا مثل برادر بزرگوارش تحت نظر باشد؛ ایشان تا مرگ متوکل سال ۲۴۷ تحت نظارت بود
ورود به قم
و ظاهرا از سال ۲۴۷ تا ورودش به قم در سال ۲۵۶ هجری، در کوفه می زیسته است. موسی مبرقع جد سادات رضویه است و سلسه اولاد وی تاکنون باقی است و بسیاری از سادات، به وی منتهی می شوند. او اول نفر از سادات رضوی است که از کوفه به قم وارد شد. سال ورود ایشان به قم را ۲۵۶ هجری ذکر نموده اند. در ابتداء ایشان دائما روی صورت خود برقع (روپوش) می انداختند تا چهره ایشان شناخته نشود و به همین جهت بزرگان عرب قم در ابتدا ایشان را نشناختند و به او نامه نوشتند که باید از قم برود. برخی نیز نوشته اند که چون موسی شمایل بسیار زیبایی داشت، برای اینکه مردم در کوچه به وی نگاه نکنند، برقعی روی صورت می انداخت، از اینرو به موسی مبرقع معروف شد. او به کاشان رفت و مورد تکریم بزرگان آن شهر واقع شد و برای او مقرری سالانه یک هزار مثقال طلا معین کردند، لیکن پس از آن رؤسای عرب اهل قم پشیمان شدند. نزد او رفته از او عذر خواهی کردند و او را مجددا با احترام به قم آوردند. روزگار او در قم بسیار خوب شد، مزارعی خرید و کشاورزی کرد. خواهران وی نیز به نزد او آمدند و همگی در قم وفات یافتند.
وفات یا شهادت
...

[ویکی شیعه] موسی مُبَرْقَعْ (متوفای ۲۹۶ق) فرزند امام جواد(ع) و برادر کوچک تر امام هادی(ع) است. وی اهل علم بوده و روایاتی را از امام جواد(ع) نقل کرده است. مدفن وی در قم می باشد. او را به جهت پوشاندن چهره اش با نقاب، مُبَرقَع می نامیده اند. موسی مبرقع، جد سادات رضوی است. معروف است که خاندان سادات بُرقعی قم و اطراف ری به او منسوب اند. مزار وی در محله چهل اختران قم مورد زیارت و تکریم شیعیان است.
نام او موسی است که به موسی مُبَرقَع شهرت دارد. گفته شده که وی برای شناخته نشدن، صورت خود را با نقاب (بُرقَع) می پوشاند به همین جهت به او مُبَرقَع گفته اند. از کنیه های ذکر شده برای وی، می توان به ابواحمد و ابوجعفر اشاره نمود.
موسی فرزند امام جواد(ع) و مادرش سمانه مغربیه همان مادر امام هادی(ع) است. وی دو سال بعد از امام هادی در سال ۲۱۴ق در مدینه به دنیا آمد. موسی در خلق و خو به مادرش شباهت داشت. موسی تا زمان شهادت امام جواد(ع) در آنجا اقامت داشت و بعد از آن به کوفه رفت و مدتی را این شهر سپری کرد و در سال ۲۵۶ق برای سکونت، قم را برگزید و به آنجا مهاجرت کرد؛ البته برخی از اهالی شهر به جهت عدم شناخت، او را اخراج کردند و او به کاشان رفت، و در آنجا مورد تکریم عبدالعزیز بن ابی دلف قرار گرفته و به وی خلعت و مَرکَب بخشید و حقوق سالیانه برای وی مشخص نمود بعد از مدتی مردم قم از این عمل خود پشیمان گشته و خواستار بازگشت موسی به قم شدند.. وی در ۲۲ ربیع الثانی سال ۲۹۶ هجری در شهر قم رحلت کرددر محلی که هم اکنون در خیابان آذر محله چهل اختران معروف است به خاک سپرده شد.