مهندسی هوافضا

فرهنگستان زبان و ادب

{aerospace engineering} [حمل ونقل هوایی] شاخه ای از مهندسی که با هواگَردها و فضاپیماها و مباحث مرتبط با آنها سروکار دارد

دانشنامه عمومی

مهندسی هوافضا ( به انگلیسی: Aerospace engineering ) ، شاخه ای اصلی از رشته های مهندسی که تمرکز اصلی آن بر طراحی هواپیما و فضاپیما و تمامی وسایل پرنده است. این رشته مهندسی به طور کلی دو شاخه اصلی هوانوردی و کیهان نوردی دارد[ ۱] که دارای مباحث مشترک و همپوشانی هستند.
همچنین رشته مهندسی الکترونیک پرواز با امور الکترونیکی مهندسی هوافضا سر و کار دارد.
"مهندسی هوانوردی" اصطلاح اصلی برای این رشته بود. با پیشرفت فناوری پرواز و شامل وسایل نقلیه در فضای خارج از جو، اصطلاح گسترده تر «مهندسی هوافضا» مورد استفاده قرار گرفته است. مهندسی هوافضا، به ویژه شاخه فضانوردی، اغلب در زبان محاوره ای به عنوان "علم موشکی" نامیده می شود.
وسایل نقلیه هوایی تحت شرایط دشواری حاصل از تغییرات فشار جوی و درجه حرارت پرواز می کنند و نیروهای سازه ای متفاوتی بر اجزای آن ها وارد می شود. در نتیجه این وسایل نقلیه محصول فناوری ها و علوم مهندسی متنوعی شامل آیرودینامیک، پیشرانش، الکترونیک پرواز، علم مواد و آنالیز سازه ها هستند. مهندسی هوافضا آمیزه ای متقابل از این فناوری هاست و به دلیل پیچیدگی و تنوع موضوعات، هر یک از مهندسین هوافضا در یکی از زمینه ها متخصص می شوند.
مهندسی هوافضا یکی از پیشروترین زمینه های پژوهشی است و بودجه های کلان نظامی و غیرنظامی که صرف این رشته می شود زمینه های پیشرفت و جهش در دیگر رشته های دانش و مهندسی را فراهم ساخته است. این مهندسی دانشی راهبردی است که در آن از دانش های دیگر مانند مکانیک، متالورژی، علوم رایانه، مهندسی عمران و الکترونیک استفاده می شود.
منشاء مهندسی هوافضا را می توان به پیشگامان هوانوردی در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم ردیابی کرد، اگرچه کار سر جورج کیلی از دهه آخر قرن هجدهم تا اواسط قرن نوزدهم بازمی گردد. یکی از مهم ترین افراد در تاریخ هوانوردی و یکی از پیشگامان مهندسی هوانوردی، کیلی به عنوان اولین فردی شناخته می شود که نیروهای بالابر و کشش را که بر هر وسیله نقلیه پرواز جوی تأثیر می گذارد، جدا کرد.
دانش اولیه مهندسی هوانوردی عمدتاً تجربی بود و برخی از مفاهیم و مهارت ها از شاخه های دیگر مهندسی وارد شده بود. برخی از عناصر کلیدی، مانند دینامیک سیالات، توسط دانشمندان قرن هجدهم درک شد.
در دسامبر ۱۹۰۳،   برادران رایت  اولین پرواز ثابت و کنترل شده یک هواپیمای نیرومند و سنگین تر از هوا را به مدت ۱۲ ثانیه انجام دادند. دهه ۱۹۱۰ شاهد توسعه مهندسی هوانوردی از طریق طراحی هواپیماهای نظامی جنگ جهانی اول بود.
عکس مهندسی هوافضاعکس مهندسی هوافضا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس