منیسک (کالبدشناسی). Qozab یک ساختار تشریحی از جنس غضروف فیبری هلالی شکل است که بر خلاف دیسک مفصلی، فقط بخشی از مفصل زلاله ای را در بر می گیرد. [ ۱] منیسک ها در انسان در مفاصل زانو، مچ دست، مفصل سرشانه ای ترقوه ای، مفصل جناغی ترقوه ای و مفصل گیجگاهی زیرواره ای قرار دارند. [ ۲] در سایر حیوانات ممکن است در سایر مفاصل هم وجود داشته باشد.
به طور کلی، اصطلاح منیسک برای غضروف زانو، یا منیسک خارجی یا منیسک داخلی استفاده می شود. هر دو از جنس بافت غضروفی هستند و هنگامی که زانو دچار کشش و پیچش می شود، یکپارچگی ساختاری ایجاد می کنند. منیسک ها بخاطر شکل هلالی خود به عنوان غضروف های نیمه ماه نیز شناخته می شوند.
اصطلاح مینیسک از واژه ای در یونان باستان به نام μηνίσκος ( meniskos ) به معنی هلال آمده است. [ ۳]
مینیسک های زانو هر دو از جنس غضروف فیبری هستند که برای پراکندگی اصطکاک در مفصل زانو میان استخوان های ساق پا ( درشت نی ) و ران ( فمور ) حضور دارند. این دو از بالا مقعر و از پایین صاف هستند و با استخوان درشت نی شناخته می شوند. مینیسک ها به فرورفتگی های کوچک یا همان حفره ها ( fossa ) میان کوندیل های استخوان درشت نی ( حفره اینترکوندیلوئید ) متصل شده اند و به سمت مرکز آنها متصل نیستند و شکل آنها به مانند یک قفسه نازک باریک می شود. [ ۴] جریان خون مینیسک از حاشیه ( بیرون ) به سوی مینیسک مرکزی است. جریان خون با افزایش سن کاهش می یابد و مینیسک مرکزی در بزرگسالی کم خون تر است و منجر به سرعت بهبود بسیار ضعیفی می شود.
منیسک ها برای پراکندگی وزن بدن و کاهش اصطکاک در حین حرکت عمل می کنند. از آنجا که کندیل های استخوان ران و استخوان درشت نی در یک نقطه به هم می رسند ( که در هنگام خم شدن و کشیدگی تغییر می کند ) ، مینیسک ها بار وزن بدن را گسترش می دهند. [ ۵] از جهت تفاوتی با استخوان کنجد دارد که از بافت استخوانی ساخته شده و عملکرد آن محافظت و نگهداری از زردپی ( تاندون ) مجاور و افزایش اثر مکانیکی آن است.
در ورزش و ارتوپدی، مردم گاهی اوقات از غضروف پاره شده صحبت می کنند و در واقع به آسیب دیدگی یکی از منیسک پ ها اشاره خواهند کرد. صدمات منیسک به دو نوع کلی وجود دارد: پارگی حاد که غالباً ناشی از ضربه یا آسیب دیدگی ورزشی و پارگی های مزمن یا ساییدگی است. نوع حاد دارای اشکال گوناگون ( عمودی، افقی، شعاعی، مایل و پیچیده ) و اندازه های گوناگون است. این موارد اغلب بسته به سن بیمار با ترمیم جراحی درمان می شوند زیرا به ندرت به خودی خود بهبود می یابند. پارگی مزمن به صورت علامتی درمان می شود: فیزیوتراپی با یا بدون افزودن تزریق و داروهای ضد التهاب. اگر پارگی باعث ادامه درد، تورم یا اختلال عملکرد زانو شود، می توان پارگی را با جراحی برطرف کرد یا ترمیم کرد. سه گانه ناراضی مجموعه ای از آسیب های مشترک زانو است که شامل آسیب به منیسک درونی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه طور کلی، اصطلاح منیسک برای غضروف زانو، یا منیسک خارجی یا منیسک داخلی استفاده می شود. هر دو از جنس بافت غضروفی هستند و هنگامی که زانو دچار کشش و پیچش می شود، یکپارچگی ساختاری ایجاد می کنند. منیسک ها بخاطر شکل هلالی خود به عنوان غضروف های نیمه ماه نیز شناخته می شوند.
اصطلاح مینیسک از واژه ای در یونان باستان به نام μηνίσκος ( meniskos ) به معنی هلال آمده است. [ ۳]
مینیسک های زانو هر دو از جنس غضروف فیبری هستند که برای پراکندگی اصطکاک در مفصل زانو میان استخوان های ساق پا ( درشت نی ) و ران ( فمور ) حضور دارند. این دو از بالا مقعر و از پایین صاف هستند و با استخوان درشت نی شناخته می شوند. مینیسک ها به فرورفتگی های کوچک یا همان حفره ها ( fossa ) میان کوندیل های استخوان درشت نی ( حفره اینترکوندیلوئید ) متصل شده اند و به سمت مرکز آنها متصل نیستند و شکل آنها به مانند یک قفسه نازک باریک می شود. [ ۴] جریان خون مینیسک از حاشیه ( بیرون ) به سوی مینیسک مرکزی است. جریان خون با افزایش سن کاهش می یابد و مینیسک مرکزی در بزرگسالی کم خون تر است و منجر به سرعت بهبود بسیار ضعیفی می شود.
منیسک ها برای پراکندگی وزن بدن و کاهش اصطکاک در حین حرکت عمل می کنند. از آنجا که کندیل های استخوان ران و استخوان درشت نی در یک نقطه به هم می رسند ( که در هنگام خم شدن و کشیدگی تغییر می کند ) ، مینیسک ها بار وزن بدن را گسترش می دهند. [ ۵] از جهت تفاوتی با استخوان کنجد دارد که از بافت استخوانی ساخته شده و عملکرد آن محافظت و نگهداری از زردپی ( تاندون ) مجاور و افزایش اثر مکانیکی آن است.
در ورزش و ارتوپدی، مردم گاهی اوقات از غضروف پاره شده صحبت می کنند و در واقع به آسیب دیدگی یکی از منیسک پ ها اشاره خواهند کرد. صدمات منیسک به دو نوع کلی وجود دارد: پارگی حاد که غالباً ناشی از ضربه یا آسیب دیدگی ورزشی و پارگی های مزمن یا ساییدگی است. نوع حاد دارای اشکال گوناگون ( عمودی، افقی، شعاعی، مایل و پیچیده ) و اندازه های گوناگون است. این موارد اغلب بسته به سن بیمار با ترمیم جراحی درمان می شوند زیرا به ندرت به خودی خود بهبود می یابند. پارگی مزمن به صورت علامتی درمان می شود: فیزیوتراپی با یا بدون افزودن تزریق و داروهای ضد التهاب. اگر پارگی باعث ادامه درد، تورم یا اختلال عملکرد زانو شود، می توان پارگی را با جراحی برطرف کرد یا ترمیم کرد. سه گانه ناراضی مجموعه ای از آسیب های مشترک زانو است که شامل آسیب به منیسک درونی است.
wiki: منیسک (کالبدشناسی)