[ویکی فقه] منشأ حسنه (قرآن). منشأ همه حوادث تلخ وشیرین خداست، نه آنچه ثنویت می گوید و اهریمن و یزدان را مطرح می کند.
خداوند، منشا همه نیکی ها و حسنات:•«ومنهم من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة....؛ و برخی از آنان گویند: پروردگارا، به ما در دنیا نیکی و در آخرت نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش (دوزخ) نگاه دار.»•«واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة....؛ و در این دنیا برای ما نیکی (در زندگی و طاعت و عاقبت) مقرر دار و در آخرت نیز (نیکی در حساب و شفاعت و بهشت)، زیرا ما به سوی تو بازگشته ایم. فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم (به اقتضاء حکمت در نظام اتمّ خلقت) می رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است؛ پس به زودی آن را برای کسانی که تقوا می ورزند و زکات می دهند و کسانی که به آیات و نشانه های ما می گروند، مقرر می دارم.»•«.. وبلونـهم بالحسنـت...؛ و آنها را در روی زمین به صورت گروه هایی پراکنده کردیم، برخی از آنان نیکوکارند و برخی فروتر از آنها و آنها را با خوشی ها و ناخوشی ها آزمودیم، باشد که (به سوی حق) بازگردند.»•«والذین هاجروا فی الله من بعد ما ظـلموا لنبوئنهم فی الدنیا حسنة...؛ و کسانی که پس از ستم دیدن در (راه) خدا هجرت نمودند، مسلّما آنها را در دنیا در جایگاهی نیک جای خواهیم داد، و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگر بدانند.»•«وءاتینـه فی الدنیا حسنة...؛ و او را در دنیا زندگانی نیکی (مقبولیت میان امم، طول عمر، اولاد صالح و ثروت سرشار) دادیم، و البته او در آخرت از صالحان خواهد بود.»•«... وان تصبهم حسنة یقولوا هـذه من عند الله وان تصبهم سیئة یقولوا هـذه من عندک...؛ هر کجا باشید مرگ شما را درمی یابد هر چند در میان حصارها و قصرهای برافراشته باشید. و چون آنها (منافقان) را حسنه ای (ثروت و فراوانی و غنیمتی) برسد گویند: این از جانب خداست؛ و چون سیئه ای (فقر و مرض و شکستی) برسد گویند: این از جانب توست (به خاطر شومی توست)؛ بگو: همه اینها از جانب خداوند است (جریان همه حوادث جهان مباشرتا به اراده اوست لکن اسباب مختلف است)؛ پس این گروه را چه شده که حاضر نیستند سخنی را درک کنند؟!»برخی فاعل «یقولوا» را یهود و برخی منافقان و برخی اعم از آن دو دانسته اند؛ به هر حال آنها خداوند را منشا حسنه و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را منشا سیئه و گرفتاری می دانستند.
خداوند، منشا همه نیکی ها و حسنات:•«ومنهم من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة....؛ و برخی از آنان گویند: پروردگارا، به ما در دنیا نیکی و در آخرت نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش (دوزخ) نگاه دار.»•«واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة....؛ و در این دنیا برای ما نیکی (در زندگی و طاعت و عاقبت) مقرر دار و در آخرت نیز (نیکی در حساب و شفاعت و بهشت)، زیرا ما به سوی تو بازگشته ایم. فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم (به اقتضاء حکمت در نظام اتمّ خلقت) می رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است؛ پس به زودی آن را برای کسانی که تقوا می ورزند و زکات می دهند و کسانی که به آیات و نشانه های ما می گروند، مقرر می دارم.»•«.. وبلونـهم بالحسنـت...؛ و آنها را در روی زمین به صورت گروه هایی پراکنده کردیم، برخی از آنان نیکوکارند و برخی فروتر از آنها و آنها را با خوشی ها و ناخوشی ها آزمودیم، باشد که (به سوی حق) بازگردند.»•«والذین هاجروا فی الله من بعد ما ظـلموا لنبوئنهم فی الدنیا حسنة...؛ و کسانی که پس از ستم دیدن در (راه) خدا هجرت نمودند، مسلّما آنها را در دنیا در جایگاهی نیک جای خواهیم داد، و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگر بدانند.»•«وءاتینـه فی الدنیا حسنة...؛ و او را در دنیا زندگانی نیکی (مقبولیت میان امم، طول عمر، اولاد صالح و ثروت سرشار) دادیم، و البته او در آخرت از صالحان خواهد بود.»•«... وان تصبهم حسنة یقولوا هـذه من عند الله وان تصبهم سیئة یقولوا هـذه من عندک...؛ هر کجا باشید مرگ شما را درمی یابد هر چند در میان حصارها و قصرهای برافراشته باشید. و چون آنها (منافقان) را حسنه ای (ثروت و فراوانی و غنیمتی) برسد گویند: این از جانب خداست؛ و چون سیئه ای (فقر و مرض و شکستی) برسد گویند: این از جانب توست (به خاطر شومی توست)؛ بگو: همه اینها از جانب خداوند است (جریان همه حوادث جهان مباشرتا به اراده اوست لکن اسباب مختلف است)؛ پس این گروه را چه شده که حاضر نیستند سخنی را درک کنند؟!»برخی فاعل «یقولوا» را یهود و برخی منافقان و برخی اعم از آن دو دانسته اند؛ به هر حال آنها خداوند را منشا حسنه و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را منشا سیئه و گرفتاری می دانستند.
[ویکی فقه] منشا حسنه (قرآن). منشأ همه حوادث تلخ وشیرین خداست، نه آنچه ثنویت می گوید و اهریمن و یزدان را مطرح می کند.
خداوند، منشا همه نیکی ها و حسنات:•«ومنهم من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة....؛ و برخی از آنان گویند: پروردگارا، به ما در دنیا نیکی و در آخرت نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش (دوزخ) نگاه دار.»•«واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة....؛ و در این دنیا برای ما نیکی (در زندگی و طاعت و عاقبت) مقرر دار و در آخرت نیز (نیکی در حساب و شفاعت و بهشت)، زیرا ما به سوی تو بازگشته ایم. فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم (به اقتضاء حکمت در نظام اتمّ خلقت) می رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است؛ پس به زودی آن را برای کسانی که تقوا می ورزند و زکات می دهند و کسانی که به آیات و نشانه های ما می گروند، مقرر می دارم.»•«.. وبلونـهم بالحسنـت...؛ و آنها را در روی زمین به صورت گروه هایی پراکنده کردیم، برخی از آنان نیکوکارند و برخی فروتر از آنها و آنها را با خوشی ها و ناخوشی ها آزمودیم، باشد که (به سوی حق) بازگردند.»•«والذین هاجروا فی الله من بعد ما ظـلموا لنبوئنهم فی الدنیا حسنة...؛ و کسانی که پس از ستم دیدن در (راه) خدا هجرت نمودند، مسلّما آنها را در دنیا در جایگاهی نیک جای خواهیم داد، و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگر بدانند.»•«وءاتینـه فی الدنیا حسنة...؛ و او را در دنیا زندگانی نیکی (مقبولیت میان امم، طول عمر، اولاد صالح و ثروت سرشار) دادیم، و البته او در آخرت از صالحان خواهد بود.»•«... وان تصبهم حسنة یقولوا هـذه من عند الله وان تصبهم سیئة یقولوا هـذه من عندک...؛ هر کجا باشید مرگ شما را درمی یابد هر چند در میان حصارها و قصرهای برافراشته باشید. و چون آنها (منافقان) را حسنه ای (ثروت و فراوانی و غنیمتی) برسد گویند: این از جانب خداست؛ و چون سیئه ای (فقر و مرض و شکستی) برسد گویند: این از جانب توست (به خاطر شومی توست)؛ بگو: همه اینها از جانب خداوند است (جریان همه حوادث جهان مباشرتا به اراده اوست لکن اسباب مختلف است)؛ پس این گروه را چه شده که حاضر نیستند سخنی را درک کنند؟!»برخی فاعل «یقولوا» را یهود و برخی منافقان و برخی اعم از آن دو دانسته اند؛ به هر حال آنها خداوند را منشا حسنه و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را منشا سیئه و گرفتاری می دانستند.
خداوند، منشا همه نیکی ها و حسنات:•«ومنهم من یقول ربنا ءاتنا فی الدنیا حسنة وفی الاخرة حسنة....؛ و برخی از آنان گویند: پروردگارا، به ما در دنیا نیکی و در آخرت نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش (دوزخ) نگاه دار.»•«واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة....؛ و در این دنیا برای ما نیکی (در زندگی و طاعت و عاقبت) مقرر دار و در آخرت نیز (نیکی در حساب و شفاعت و بهشت)، زیرا ما به سوی تو بازگشته ایم. فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم (به اقتضاء حکمت در نظام اتمّ خلقت) می رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است؛ پس به زودی آن را برای کسانی که تقوا می ورزند و زکات می دهند و کسانی که به آیات و نشانه های ما می گروند، مقرر می دارم.»•«.. وبلونـهم بالحسنـت...؛ و آنها را در روی زمین به صورت گروه هایی پراکنده کردیم، برخی از آنان نیکوکارند و برخی فروتر از آنها و آنها را با خوشی ها و ناخوشی ها آزمودیم، باشد که (به سوی حق) بازگردند.»•«والذین هاجروا فی الله من بعد ما ظـلموا لنبوئنهم فی الدنیا حسنة...؛ و کسانی که پس از ستم دیدن در (راه) خدا هجرت نمودند، مسلّما آنها را در دنیا در جایگاهی نیک جای خواهیم داد، و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگر بدانند.»•«وءاتینـه فی الدنیا حسنة...؛ و او را در دنیا زندگانی نیکی (مقبولیت میان امم، طول عمر، اولاد صالح و ثروت سرشار) دادیم، و البته او در آخرت از صالحان خواهد بود.»•«... وان تصبهم حسنة یقولوا هـذه من عند الله وان تصبهم سیئة یقولوا هـذه من عندک...؛ هر کجا باشید مرگ شما را درمی یابد هر چند در میان حصارها و قصرهای برافراشته باشید. و چون آنها (منافقان) را حسنه ای (ثروت و فراوانی و غنیمتی) برسد گویند: این از جانب خداست؛ و چون سیئه ای (فقر و مرض و شکستی) برسد گویند: این از جانب توست (به خاطر شومی توست)؛ بگو: همه اینها از جانب خداوند است (جریان همه حوادث جهان مباشرتا به اراده اوست لکن اسباب مختلف است)؛ پس این گروه را چه شده که حاضر نیستند سخنی را درک کنند؟!»برخی فاعل «یقولوا» را یهود و برخی منافقان و برخی اعم از آن دو دانسته اند؛ به هر حال آنها خداوند را منشا حسنه و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را منشا سیئه و گرفتاری می دانستند.
wikifeqh: منشأ_حسنه_(قرآن)