منابع فقه

[ویکی نور] علامه فقیه استاد محمدتقی جعفری قدس سره
دین مقدس اسلام دو رکن اساسی دارد:
رکن اول آن عبارت است از یک عده اصول و عقاید و اخلاقیات عالی انسانی که بهترین و شایسته ترین بیدار کننده و پرورش دهندۀ فطرت پاک انسانی است.
رکن دوم احکام و مقرراتی است که بایستگی ها و شایستگی ها و مباحات شئون بشری را چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی و خواه از جنبۀ فردی و خواه در قلمرو اجتماعی بیان می کند.
در اوائل ظهور اسلام تقسیم بندی فوق بعنوان دو یا چند علم جداگانه مطرح نبوده است، این انقسام بتدریج و با گسترش جوامع اسلامی نمودار شده، رفته رفته هر مجموعۀ متشکلی از مسائل عنوان علم مخصوصی به خود گرفته است، مانند کلام یا معارف اسلامی بطور عموم، علم اخلاق، و اصول فقه و فقه.

[ویکی فقه] منابع فقه (کتاب). کتاب" منابع فقه" مجموعۀ دروسی است از علامه محمد تقی جعفری که در انجمن اسلامی مهندسین در بارۀ چند مسأله مطرح شده است این بررسی ها نه به عنوان فتوا و نه بعنوان آخرین حد بحث در مسائل مزبوره می باشد، بلکه چنانکه هدف آقایان فضلای مهندسین بوده است مباحث کتاب بعنوان روشن شدن اجمالی منابعی است که در بارۀ مسائل مزبوره وجود دارد، و اما مباحث نهایی که بیشتر و از نظر کیفیت فنی تر بوده باشد در کتب اختصاصی که مآخذ عالم فقاهت است مورد بهره برداری قرار می گیرد.
علامه فقیه استاد محمد تقی جعفری قدس سره در مرداد ماه سال ۱۳۰۴ هجری شمسی( مطابق ۱۳۴۴ هق) در شهر تبریز به دنیا آمد، ایشان به همراه برادرشان مقارن سالهای پایانی جنگ جهانی دوم به مدرسه طالبیه تبریز رفته و تحصیلات علوم دینی را پی گرفتند . محمد تقی سپس به تهران عزیمت کرده و در مدرسه مروی این دیار مطالعه و تحصیل متن رسائل و مکاسب را پی گرفت. علامه محمد تقی جعفری در شهر مقدس قم در مدرسه فیضیه در کلاس درس اخلاق حضرت امام خمینی ( قدس سره) حضور یافت، و پس از مدتی به نجف اشرف هجرت کرد. علامه جعفری در اصول، خارج مقالات آقا ضیاء الدین عراقی را خدمت مرحوم آقا میرزا حسن یزدی آموخت، استاد محمد تقی جعفری این توفیق را به دست آورد که در علم اصول مدت یازده سال شاگرد سید ابوالقاسم موسوی خویی باشد که تقریبا دو دوره را در بر می گرفت، فقیه ، عارف و حکیم الهی شیخ مرتضی طالقانی در نجف حدود یک سال و نیم در مباحث عرفانی و حکمت علامه جعفری را به فیض رسانید و از لحاظ روحی بر وی تأثیری شدید و سازنده گذاشت.ایشان پس از یازده سال اقامت در نجف اشرف به ایران بازگشت و در تهران مشغول به تدریس علوم ومعارف گشت و بعد از مدتی به تألیف، تحقیق و امور زیر بنایی روی آورد، هر چند این حکیم نامدار غالبا به فلسفه و علوم انسانی پرداخته و آثاری را که خود بر جای نهاده اکثرا در چنین زمینه هایی است ولی اهمیت فقه هیج وقت از نظرش دور نبوده است و پس از پایان تحصیلات در حوزه نجف و نیل به مقام اجتهاد احساس نمود که خلأ فکری جامعه در زمینه علوم انسانی است، لذا به تحقیق پیرامون موضوعاتی پرداخت که هم ضرورت داشت و نیز دیگران به آن توجه نداشتند، با این همه در زمینه برخی مسائل فقهی تحقیقاتی عالی نموده و در مباحثی که مطرح کرده استقلال فکری خود را حفظ نموده است.
درباره کتاب
دین مقدس اسلام دو رکن اساسی دارد:رکن اول آن عبارت است از یک عده اصول و عقاید و اخلاقیات عالی انسانی که بهترین و شایسته ترین بیدار کننده و پرورش دهندۀ فطرت پاک انسانی است. رکن دوم احکام و مقرراتی است که بایستگی ها و شایستگی ها و مباحات شئون بشری را چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی و خواه از جنبۀ فردی و خواه در قلمرو اجتماعی بیان می کند. در اوائل ظهور اسلام تقسیم بندی فوق بعنوان دو یا چند علم جداگانه مطرح نبوده است، این انقسام بتدریج و با گسترش جوامع اسلامی نمودار شده، رفته رفته هر مجموعۀ متشکلی از مسائل عنوان علم مخصوصی به خود گرفته است، مانند کلام یا معارف اسلامی بطور عموم، علم اخلاق ، و اصول فقه و فقه.چگونگی سرگذشت علوم اسلامی پیش از ارتباط مسلمین با جوامع دیگر و پس از آن داستان مفصلی است که احتیاج به تألیف مجلداتی دارد، و گروهی از فضلای اسلامی و بعضی از مستشرقین در این باره با تفصیل سخن گفته اند با گذشت زمانها عموم فرهنگ اسلامی مخصوصا اصول فقه و فقه که مورد ابتلای مستقیم مردم بوده است گسترش و عمق بیشتری پیدا کرده است، این گسترش و عمق معلول باز بودن سیستم فرهنگ اسلامی بوده است که ذاتا محدودیت ندارد. مخصوصا فقه اسلامی در پرتو تشیع جلوۀ مخصوصی در تاریخ فقه و حقوق اسلامی داشته است که از جهات فراوانی همه جانبه تر و دقیق تر از سایر سیستم های فقاهی و حقوقی تلقی شده است.
← علت بارور شدن فقه تشیع
۱. ↑ منابع فقه، علامه جعفری، ج۱، ص ۱ .
منبع
...