[ویکی فقه] ملاعلی معصومی همدانی متوفای ۱۳۹۹ هـ. ق. از علمای معاصر همدان بود.
آخوند ملاعلی معصومی همدانی در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در روستای «وفس» (از روستا های بخش سردرود شهرستان رزن است.) از توابع همدان دیده به جهان گشود. آثار رشد و نبوغ از همان دوران کودکی در پیشانی این طفل، نمایان بود. پدر پارسایش، ابراهیم که به استعداد ذاتی و شایستگی وی پی برده بود، آموزش ابتدایی او را به عالم باتقوای منطقه، آخوند «ملا محمدتقی ثابتی» سپرد.شوق سرشار به علم و دانش، علی را برای تکمیل تحصیلات، راهی همدان کرد. وی نزد مدرسان عالی مقام آن جا صرف، نحو، معانی بیان، متون سطح و علوم نقلی را آموخت.در آن زمان که هنوز حوزه علمیه قم رونق چندانی نداشت و در تهران دانشمندان ممتازی ـ به ویژه در علوم عقلی ـ تدریس می کردند، آوازه استادان حوزه علمیه تهران این شخصیت فرزانه را به آن حوزه کشانید.وی در مدت ۵ سال اقامت در تهران، علوم مختلفی همچون: فلسفه، کلام، ریاضیات و هیئت را نزد استادان والا مقامی همانند عارف معروف، حکیم هیدجی و میرزای آشتیانی فراگرفت.با ورود مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری به شهر قم، در سال ۱۳۴۰ هـ. ق. این عاشق بی قرار علوم اهل بیت (علیهم السلام) نیز مانند بسیاری از فضلای شهرستان ها به قم عزیمت کرده و در آن جا به ادامه تحصیل مشغول گردید.
استادان
برای شناخت ابعاد شخصیت مردان بزرگ، ناگزیر به آشنایی با استادان آنها هستیم از این رو، به معرفی برخی از استادان آخوند می پردازیم که عبارتند از آیات و حجج اسلام:۱. حاج میرزا عبدالرزاق محدث حائری اصفهانی (متوفای ۱۳۸۱هـ. ق.) وی که از علمای صاحب نام و وارسته همدان بود، تاثیر به سزایی در ساختار شخصیت ملاعلی معصومی داشته است.از جمله امتیازات وی، عبارت است از: عدم استفاده از وجوهات شرعی، مبارزه با خرافات، تلاش در اعتلا و ترویج مذهب تشیع، پاسخ به شبهات مخالفان و تالیف کتاب بالغ بر ۲۰ جلد در موضوعات فقه، اصول، کلام و اخلاق.۲. حاج شیخ عمادالدین علی گنبدی (متوفای ۱۳۶۴ هـ. ق.) وی فقیهی بی بدیل، عارفی بی نظیر و صاحب کرامت بوده است. او در فقه و اصول از آقا سید محمدکاظم یزدی و آخوند خراسانی و در اخلاق و عرفان از آخوند ملاحسینقلی همدانی بهره برده بود.آخوند معصومی در عرصه عرفان و اخلاق، توشه های فراوانی از این عارف واصل برگرفت.۳. حاج شیخ علی دامغانی (متوفای ۱۳۷۲ هـ. ق.) وی از شاگردان آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود که به عنوان حاکم شرع، به همدان اعزام شده بود. آخوند معصومی دروس فقه، اصول و کلام را نزد وی فراگرفت.۴. آخوند ملا محمد هیدجی حکیم هیدجی از شاگردان عارف متاله، «میرزا ابوالحسن جلوه» بود. ملاعلی همدانی پیوسته در گفت وگو هایش از این استاد یاد کرده و نکاتی از حالات معنوی و روحی آن مرد عارف را بازگو می کرد. وی حلاوت انس با این استاد و جذبه های معنوی آن عارف فرزانه را در وجود خود کاملا احساس می نمود.۵. شیخ عبدالنبی نوری (متوفای ۱۳۴۴ هـ. ق.).۶. میرزا مهدی آشتیانی (متوفای ۱۳۷۲ هـ. ق.) وی از حکمای نامدار تهران و از شاگردان شهید شیخ فضل الله نوری بود.۷. میرزا محمود مدرس کهکی (متوفای ۱۳۴۶هـ. ق.).۸. حاج شیخ محمدرضا تنکابنی (متوفای ۱۳۸۵ هـ. ق.) وی پدر خطیب مشهور، حاج شیخ محمدتقی فلسفی است. آقای فلسفی میگوید: «در محضر پدرم (آیةالله تنکابنی) افراد لایقی تربیت شدند که یکی از آنان، مرحوم آیةالله آخوند ملا علی همدانی بود. او قبل از آن که حوزه علمیه قم تاسیس شود، در دروس پدرم در تهران شرکت داشت. هر وقت به تهران میآمد، دیدار از پدرم و درک محضر او را، از فرائض خود می دانست.»
خاطرات فلسفی، ص۴۴.
ملا علی معصومی در اثر شوق درونی و پشتکار شبانه روزی، از نظر علمی به درجات عالی نائل آمد و در علوم اسلامی همچون: فقه، اصول، فلسفه، رجال، تاریخ، ادبیات، تفسیر، ریاضیات، نجوم، هیئت، شعر و ادب فارسی اطلاعات گسترد ه ای به دست آورده و مورد توجه مراجع و بزرگان عصر خود قرار گرفت.اراده قوی، ایمان به هدف، توسل به اهل بیت (علیهم السلام)، استعداد ذاتی، پشتکار مداوم و حضور در محضر اساتید فراوان را می توان از عوامل موفقیت این فقیه نامدار به حساب آورد. در این بخش به مراحلی از موفقیت های علمی وی، از دوران تحصیل تا مرحله مرجعیت، می پردازیم:
← شعله های نبوغ
...
آخوند ملاعلی معصومی همدانی در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در روستای «وفس» (از روستا های بخش سردرود شهرستان رزن است.) از توابع همدان دیده به جهان گشود. آثار رشد و نبوغ از همان دوران کودکی در پیشانی این طفل، نمایان بود. پدر پارسایش، ابراهیم که به استعداد ذاتی و شایستگی وی پی برده بود، آموزش ابتدایی او را به عالم باتقوای منطقه، آخوند «ملا محمدتقی ثابتی» سپرد.شوق سرشار به علم و دانش، علی را برای تکمیل تحصیلات، راهی همدان کرد. وی نزد مدرسان عالی مقام آن جا صرف، نحو، معانی بیان، متون سطح و علوم نقلی را آموخت.در آن زمان که هنوز حوزه علمیه قم رونق چندانی نداشت و در تهران دانشمندان ممتازی ـ به ویژه در علوم عقلی ـ تدریس می کردند، آوازه استادان حوزه علمیه تهران این شخصیت فرزانه را به آن حوزه کشانید.وی در مدت ۵ سال اقامت در تهران، علوم مختلفی همچون: فلسفه، کلام، ریاضیات و هیئت را نزد استادان والا مقامی همانند عارف معروف، حکیم هیدجی و میرزای آشتیانی فراگرفت.با ورود مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری به شهر قم، در سال ۱۳۴۰ هـ. ق. این عاشق بی قرار علوم اهل بیت (علیهم السلام) نیز مانند بسیاری از فضلای شهرستان ها به قم عزیمت کرده و در آن جا به ادامه تحصیل مشغول گردید.
استادان
برای شناخت ابعاد شخصیت مردان بزرگ، ناگزیر به آشنایی با استادان آنها هستیم از این رو، به معرفی برخی از استادان آخوند می پردازیم که عبارتند از آیات و حجج اسلام:۱. حاج میرزا عبدالرزاق محدث حائری اصفهانی (متوفای ۱۳۸۱هـ. ق.) وی که از علمای صاحب نام و وارسته همدان بود، تاثیر به سزایی در ساختار شخصیت ملاعلی معصومی داشته است.از جمله امتیازات وی، عبارت است از: عدم استفاده از وجوهات شرعی، مبارزه با خرافات، تلاش در اعتلا و ترویج مذهب تشیع، پاسخ به شبهات مخالفان و تالیف کتاب بالغ بر ۲۰ جلد در موضوعات فقه، اصول، کلام و اخلاق.۲. حاج شیخ عمادالدین علی گنبدی (متوفای ۱۳۶۴ هـ. ق.) وی فقیهی بی بدیل، عارفی بی نظیر و صاحب کرامت بوده است. او در فقه و اصول از آقا سید محمدکاظم یزدی و آخوند خراسانی و در اخلاق و عرفان از آخوند ملاحسینقلی همدانی بهره برده بود.آخوند معصومی در عرصه عرفان و اخلاق، توشه های فراوانی از این عارف واصل برگرفت.۳. حاج شیخ علی دامغانی (متوفای ۱۳۷۲ هـ. ق.) وی از شاگردان آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود که به عنوان حاکم شرع، به همدان اعزام شده بود. آخوند معصومی دروس فقه، اصول و کلام را نزد وی فراگرفت.۴. آخوند ملا محمد هیدجی حکیم هیدجی از شاگردان عارف متاله، «میرزا ابوالحسن جلوه» بود. ملاعلی همدانی پیوسته در گفت وگو هایش از این استاد یاد کرده و نکاتی از حالات معنوی و روحی آن مرد عارف را بازگو می کرد. وی حلاوت انس با این استاد و جذبه های معنوی آن عارف فرزانه را در وجود خود کاملا احساس می نمود.۵. شیخ عبدالنبی نوری (متوفای ۱۳۴۴ هـ. ق.).۶. میرزا مهدی آشتیانی (متوفای ۱۳۷۲ هـ. ق.) وی از حکمای نامدار تهران و از شاگردان شهید شیخ فضل الله نوری بود.۷. میرزا محمود مدرس کهکی (متوفای ۱۳۴۶هـ. ق.).۸. حاج شیخ محمدرضا تنکابنی (متوفای ۱۳۸۵ هـ. ق.) وی پدر خطیب مشهور، حاج شیخ محمدتقی فلسفی است. آقای فلسفی میگوید: «در محضر پدرم (آیةالله تنکابنی) افراد لایقی تربیت شدند که یکی از آنان، مرحوم آیةالله آخوند ملا علی همدانی بود. او قبل از آن که حوزه علمیه قم تاسیس شود، در دروس پدرم در تهران شرکت داشت. هر وقت به تهران میآمد، دیدار از پدرم و درک محضر او را، از فرائض خود می دانست.»
خاطرات فلسفی، ص۴۴.
ملا علی معصومی در اثر شوق درونی و پشتکار شبانه روزی، از نظر علمی به درجات عالی نائل آمد و در علوم اسلامی همچون: فقه، اصول، فلسفه، رجال، تاریخ، ادبیات، تفسیر، ریاضیات، نجوم، هیئت، شعر و ادب فارسی اطلاعات گسترد ه ای به دست آورده و مورد توجه مراجع و بزرگان عصر خود قرار گرفت.اراده قوی، ایمان به هدف، توسل به اهل بیت (علیهم السلام)، استعداد ذاتی، پشتکار مداوم و حضور در محضر اساتید فراوان را می توان از عوامل موفقیت این فقیه نامدار به حساب آورد. در این بخش به مراحلی از موفقیت های علمی وی، از دوران تحصیل تا مرحله مرجعیت، می پردازیم:
← شعله های نبوغ
...
wikifeqh: آخوند_ملاعلی_معصومی_همدانی
[ویکی فقه] ملاّ علی معصومی همدانی. ملا علی معصومی همدانی متوفای ۱۳۹۹ هـ. ق. از علمای معاصر همدان بود.
آخوند ملا علی معصومی همدانی در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در روستای «وفس» (از روستاهای بخش سردرود شهرستان رزن است. ) از توابع همدان دیده به جهان گشود. آثار رشد و نبوغ از همان دوران کودکی در پیشانی این طفل ، نمایان بود. پدر پارسایش، ابراهیم که به استعداد ذاتی و شایستگی وی پی برده بود، آموزش ابتدایی او را به عالم باتقوای منطقه، آخوند «ملا محمدتقی ثابتی» سپرد.شوق سرشار به علم و دانش ، علی را برای تکمیل تحصیلات، راهی همدان کرد. وی نزد مدرسان عالی مقام آن جا صرف ، نحو ، معانی بیان ، متون سطح و علوم نقلی را آموخت.در آن زمان که هنوز حوزه علمیه قم رونق چندانی نداشت و در تهران دانشمندان ممتازی ـ بویژه در علوم عقلی ـ تدریس می کردند، آوازه استادان حوزه علمیه تهران این شخصیت فرزانه را به آن حوزه کشانید.وی در مدت ۵ سال اقامت در تهران ، علوم مختلفی همچون: فلسفه ، کلام، ریاضیات و هیئت را نزد استادان والا مقامی همانند عارف معروف، حکیم هیدجی و میرزای آشتیانی فراگرفت.با ورود مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری به شهر قم ، در سال ۱۳۴۰ هـ. ق. این عاشق بی قرار علوم اهل بیت - علیهم السلام- نیز مانند بسیاری از فضلای شهرستانها به قم عزیمت کرده و در آن جا به ادامه تحصیل مشغول گردید.
آخوند ملا علی معصومی همدانی در سال ۱۳۱۲ هـ. ق. در روستای «وفس» (از روستاهای بخش سردرود شهرستان رزن است. ) از توابع همدان دیده به جهان گشود. آثار رشد و نبوغ از همان دوران کودکی در پیشانی این طفل ، نمایان بود. پدر پارسایش، ابراهیم که به استعداد ذاتی و شایستگی وی پی برده بود، آموزش ابتدایی او را به عالم باتقوای منطقه، آخوند «ملا محمدتقی ثابتی» سپرد.شوق سرشار به علم و دانش ، علی را برای تکمیل تحصیلات، راهی همدان کرد. وی نزد مدرسان عالی مقام آن جا صرف ، نحو ، معانی بیان ، متون سطح و علوم نقلی را آموخت.در آن زمان که هنوز حوزه علمیه قم رونق چندانی نداشت و در تهران دانشمندان ممتازی ـ بویژه در علوم عقلی ـ تدریس می کردند، آوازه استادان حوزه علمیه تهران این شخصیت فرزانه را به آن حوزه کشانید.وی در مدت ۵ سال اقامت در تهران ، علوم مختلفی همچون: فلسفه ، کلام، ریاضیات و هیئت را نزد استادان والا مقامی همانند عارف معروف، حکیم هیدجی و میرزای آشتیانی فراگرفت.با ورود مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری به شهر قم ، در سال ۱۳۴۰ هـ. ق. این عاشق بی قرار علوم اهل بیت - علیهم السلام- نیز مانند بسیاری از فضلای شهرستانها به قم عزیمت کرده و در آن جا به ادامه تحصیل مشغول گردید.