مدرسه بنفشه

[ویکی فقه] مدرسه بَنَفشه، از مدارس حنبلی بغداد در سده ششم و هفتم بوده است.
این مدرسه در اصل خانه نظام الدین ابونصر معروف به ابن جَهیر (متوفی ۵۴۹)، وزیر مقتفی عباسی ، بود که در محله اَزَج یا باب الازَج، در ساحل شرقی دجله ، قرار داشت.

علت نامگذاری مدرسه بنفشه
بنفشه ( متوفی ۵۹۸) از کنیزکان مُستضی (حک: ۵۶۶ ـ ۵۷۵)، پس از خرید این خانه آن را به صورت مدرسه درآورد و املاکی بر آن وقف کرد، و ازاین رو این محل بنفشه و نیز احتمالاً به دلیل مجاورت با ساحل (شاطی ء)، شاطئیّه، نامیده شد.

مدیریت مدرسه بنفشه
اداره مدرسه را ابتدا ابوجعفر بن صباغ برعهده گرفت، اما کمی بعد بنفشه تدریس و تولیت مدرسه را به ابوالفرج عبدالرحمان بن جوزی (متوفی ۵۹۷) مورخ و فقیه حنبلی سپرد. به نوشته ابن جوزی در ذکر وقایع ۵۷۰، در ۲۵ شعبان ، « وقفنامه مدرسه در حضور قاضی القضات و حاجب و سایر مقامات دستگاه خلافت ، خوانده شد و خلعت تدریس بر من پوشاندند و من در حضور فقها و حدود پنجاه هزار تن از اهالی بغداد به تدریس برخاستم». ابن جوزی تا ۵۹۰ که به دستور ابن القصّاب وزیر دستگیر و تبعید شد، عهده دار اداره مدرسه بنفشه بوده است.

اختصاص یافتن مدرسه بنفشه به پیروان مذهب احمد بن حنبل
...