[ویکی فقه] استاد سید محمد طباطبایی، از بزرگان علم و ادب و شعر، و مدافع فرهنگ اسلامی، در عرصه اندیشه و عمل در بحث های گوناگون و مناسبت های مقتضی از ارزش های دینی و اعتقادی پاسداری می نمود. (۱۲۸۱ـ۱۳۷۱ش).
استاد سید محمد طباطبایی در روز شنبه نهم ربیع الثانی سال ۱۳۲۰ق (۲۳ خرداد ۱۲۸۱ش) در آبادی گزلا (دهکده ییلاقی) از توابع زواره و در حوالی اردستان، دیده به جهان گشود.محیط طباطبایی در مکتب ملا علی فرزند حاج حسن که مرد فاضل و وارسته ای بود، آغاز به تحصیل کرد و مقدمات علوم حوزوی را از محضر پدر و برخی علمای زواره فرا گرفت. از سال ۱۳۳۳ق. تحصیل منظم را ترک و در امور کشاورزی به خانواده کمک کرد، اما ذوق آموختن با تغییر این شرایط از بین نرفت، ولی جز پدر معلمی نمی شناخت.در سال ۱۳۳۳ ق. در ظاهر برای معالجه و در اصل برای فراگیری علوم به اصفهان رفت و موفق گردید در مدتی کوتاه مبانی برخی علوم ـ بویژه دانش طبیعی ـ را فرا بگیرد و تا حدودی با زبان و ادبیات فرانسه آشنا شود. پس از چهار ماه توقف در اصفهان، به زواره بازگشت. بار دیگر به اصفهان آمد تا به تحصیل علم طب بپردازد، اما پس از چندی، از تحصیل منصرف گردید و دوباره به زواره بازگشت و خود را مهیای سفر به تهران نمود. در سال ۱۳۰۱ش نزد مدیر مدرسه نوبنیاد زواره، مرحوم اسدالله کاوه زاده، مشغول کار شد و ضمن کمک در امور مدرسه، برخی درسها را تدریس کرد، و خود نزد کاوه زاده زبان انگلیسی آموخت. سرانجام در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۰۲ ش برای تحصیل ـ به گفته پدر ـ یا برای روزنامه نگاری ـ به سلیقه خودـ به تهران رفت. یک سال در مدرسه قاجاریه ماند و طی سه سال دوره شش ساله ادبی دارالفنون را گذرانید و مقداری هم در مدرسه عالی حقوق تحصیل نمود، ولی از ادامه آن منصرف گردید. در این روزگار فرصتی یافت تا زبان فرانسه را تکمیل کند و از این طریق با آثار ادبی دنیای جدید و نویسندگان و شعرای اروپا آشنا شود.
نسب محیط
پس از آن که احمد بن محمد بن رستم مطیار قرشی که در اوایل قرن چهارم هجری در اصفهان سمت حکمرانی داشت، شهر زواره و برخی روستاهای اطراف آن را بر سادات وقف می نماید، گروه هایی از سادات از اولاد طاهر بن علی که فاطمه دختر این حکمران را به زنی گرفته بود، به زواره کوچ کردند. در ادوار گوناگون تاریخی بر اثر حوادثی چون یورش مغول ها به زواره و دیگر رویدادهای این شهر، طوایفی از سادات زواره به بروجرد، تبریز، اصفهان، نائین، یزد و نطنز کوچ کردند و پنج طایفه در این شهر باقی ماندند که عبارتند از طوایف: میرزا رفیعا، میرشاهمراد، میر محمد شفیع، سید مرتضی یا حاجی میر باقر و طایفه میرزا آقا علی، سید ابراهیم فنا، پدر محیط طباطبایی، منسوب به این طایفه اخیر است و آنان از طریق ابن طباطبای شاعر به امام حسن مجتبی علیه السّلام نسب می برند.
← پدر و مادر
محیط در سال ۱۳۲۲ش. ازدواج کرد که محصول آن ۵ فرزند شامل دو پسر و سه دختر می باشد. فرزندانش همه تحصیلات دانشگاهی دارند. پسر بزرگش فوق تخصص و جراح قلب و عروق است و سید احمد محیط طباطبایی پس از تکمیل تحصیلات دانشگاهی در رشته تاریخ دانشگاه تهران، از سال ۱۳۷۷ش. در بخش پژوهش سازمان میراث فرهنگی مشغول به کار شد. احمد محیط که متولد ۱۳۳۸ش. است می گوید:«در سطوح مختلف از مدرسه تا دانشگاه تدریس کرده ام و در کنار آن چند سالی به عنوان هیات علمی در مدرسه عالی شهید مطهری فعالیت داشتم. وی در زمینه های فرهنگی، تاریخی و هنری مقالاتی نوشته که در برخی نشریات از جمله کیهان فرهنگی و رهنمون چاپ شده است.
تدریس
...
استاد سید محمد طباطبایی در روز شنبه نهم ربیع الثانی سال ۱۳۲۰ق (۲۳ خرداد ۱۲۸۱ش) در آبادی گزلا (دهکده ییلاقی) از توابع زواره و در حوالی اردستان، دیده به جهان گشود.محیط طباطبایی در مکتب ملا علی فرزند حاج حسن که مرد فاضل و وارسته ای بود، آغاز به تحصیل کرد و مقدمات علوم حوزوی را از محضر پدر و برخی علمای زواره فرا گرفت. از سال ۱۳۳۳ق. تحصیل منظم را ترک و در امور کشاورزی به خانواده کمک کرد، اما ذوق آموختن با تغییر این شرایط از بین نرفت، ولی جز پدر معلمی نمی شناخت.در سال ۱۳۳۳ ق. در ظاهر برای معالجه و در اصل برای فراگیری علوم به اصفهان رفت و موفق گردید در مدتی کوتاه مبانی برخی علوم ـ بویژه دانش طبیعی ـ را فرا بگیرد و تا حدودی با زبان و ادبیات فرانسه آشنا شود. پس از چهار ماه توقف در اصفهان، به زواره بازگشت. بار دیگر به اصفهان آمد تا به تحصیل علم طب بپردازد، اما پس از چندی، از تحصیل منصرف گردید و دوباره به زواره بازگشت و خود را مهیای سفر به تهران نمود. در سال ۱۳۰۱ش نزد مدیر مدرسه نوبنیاد زواره، مرحوم اسدالله کاوه زاده، مشغول کار شد و ضمن کمک در امور مدرسه، برخی درسها را تدریس کرد، و خود نزد کاوه زاده زبان انگلیسی آموخت. سرانجام در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۰۲ ش برای تحصیل ـ به گفته پدر ـ یا برای روزنامه نگاری ـ به سلیقه خودـ به تهران رفت. یک سال در مدرسه قاجاریه ماند و طی سه سال دوره شش ساله ادبی دارالفنون را گذرانید و مقداری هم در مدرسه عالی حقوق تحصیل نمود، ولی از ادامه آن منصرف گردید. در این روزگار فرصتی یافت تا زبان فرانسه را تکمیل کند و از این طریق با آثار ادبی دنیای جدید و نویسندگان و شعرای اروپا آشنا شود.
نسب محیط
پس از آن که احمد بن محمد بن رستم مطیار قرشی که در اوایل قرن چهارم هجری در اصفهان سمت حکمرانی داشت، شهر زواره و برخی روستاهای اطراف آن را بر سادات وقف می نماید، گروه هایی از سادات از اولاد طاهر بن علی که فاطمه دختر این حکمران را به زنی گرفته بود، به زواره کوچ کردند. در ادوار گوناگون تاریخی بر اثر حوادثی چون یورش مغول ها به زواره و دیگر رویدادهای این شهر، طوایفی از سادات زواره به بروجرد، تبریز، اصفهان، نائین، یزد و نطنز کوچ کردند و پنج طایفه در این شهر باقی ماندند که عبارتند از طوایف: میرزا رفیعا، میرشاهمراد، میر محمد شفیع، سید مرتضی یا حاجی میر باقر و طایفه میرزا آقا علی، سید ابراهیم فنا، پدر محیط طباطبایی، منسوب به این طایفه اخیر است و آنان از طریق ابن طباطبای شاعر به امام حسن مجتبی علیه السّلام نسب می برند.
← پدر و مادر
محیط در سال ۱۳۲۲ش. ازدواج کرد که محصول آن ۵ فرزند شامل دو پسر و سه دختر می باشد. فرزندانش همه تحصیلات دانشگاهی دارند. پسر بزرگش فوق تخصص و جراح قلب و عروق است و سید احمد محیط طباطبایی پس از تکمیل تحصیلات دانشگاهی در رشته تاریخ دانشگاه تهران، از سال ۱۳۷۷ش. در بخش پژوهش سازمان میراث فرهنگی مشغول به کار شد. احمد محیط که متولد ۱۳۳۸ش. است می گوید:«در سطوح مختلف از مدرسه تا دانشگاه تدریس کرده ام و در کنار آن چند سالی به عنوان هیات علمی در مدرسه عالی شهید مطهری فعالیت داشتم. وی در زمینه های فرهنگی، تاریخی و هنری مقالاتی نوشته که در برخی نشریات از جمله کیهان فرهنگی و رهنمون چاپ شده است.
تدریس
...
wikifeqh: محیط_طباطبایی