محیط رومیزی

یک محیط رومیزی ( به انگلیسی: desktop environment ) یا دسکتاپ، در رایانش یک پیاده سازی از «کنایه روی میز بودن» است، که از دسته ای از برنامه ها تشکیل شده است که روی یک سیستم عامل رایانه ای اجرا می شود، و دارای واسط کاربری گرافیکی ( GUI ) ( که گاهی توسط یک پوسته گرافیکی توصیف می شود ) مشترکی هستند. محیط رومیزی تا قبل از اختراع رایانش موبایلی بیشتر در رایانه های شخصی دیده می شدند. GUI های رومیزی به کاربر کمک می کند تا به سادگی به فایل ها دسترسی بیابند و آن ها را ویرایش کنند، درحالیکه امکان دسترسی به همه ویژگی های یافت شده در سیستم عامل زیربنایی را فراهم نمی کنند. درعوض، وقتیکه کنترل کامل روی سیستم عامل مورد نیاز است، هنوز از یک واسط خط - فرمانی ( CLI ) سنتی استفاده می شود.
در سامانه هایی که از سامانهٔ پنجره ایکس ( X Window System ) استفاده می کنند ( معمولا سامانه های شبه یونیکسی ) ، محیط میزکار بسیار انعطاف پذیرتر است. یک محیط میز کار، معمولاً از یک مدیر پنجره ( از قبیل متا سیتی یا کی وین ) ، یک مدیر فایل ( همچون ناتیلوس و دولفین ) ، گروهی از پوسته ها و برنامه ها و همچنین کتابخانه ها برای مدیریت میز کار تشکیل شده است. هر یک از این واحدها به طور مستقل می توانند توسعه بیابند یا به صورت تک تک تنظیم شوند تا ترکیبی یکتا را، تشکیل دهند، ولی اکثر محیط های میزکار، یک پیکره بندی پیش فرض را فراهم می کنند که کمترین نیاز به ورودی کاربر را دارند.
همه برنامه های که بخشی از یک میزکار هستند، تأثیری که توسط کاربر قابل رویت باشد، ندارند. مقداری از آن ممکن است کد سطح پایین باشد. برای نمونه، کی دی ای KIOslaves را ارائه می دهد که به کاربر امکان دسترسی به طیف وسیعی از دستگاه های مجازی را ارائه می دهد. این خادم های ورودی/خروجی خارج از محیط کی دی ای در دسترس نیستند.
یک سامانه محیط میز کاری پنجره ایکس، یک مدیر پنجره را با یک دسته برنامه ها که از قوانین رابط انسانی پیروی می کند و تحت سامانه پنجره ایکس اجرا می شود، در هم می آمیزد. معمولاً آن ها با سیستم های عاملی همچون لینوکس استفاده می شوند. همانطوری که یک مدیر پنجره مشابه رابط کاربری آکوا ( آکوا ) در OS X است، یک محیط میزکاری لینوکس نیز مشابه آکوا است مانند همه برنامه های گرافیکی و ابزارهای پیکره بندی پیش فرض OS X. بعضی از مدیران پنجره از قبیل IceVM , Fluxbox و WindowMaker محیط های میزکاری ابتدایی ای دارند، در حالی که بقیه مانند evilwm و wmii اینطور نیستند. در آغاز CDE به عنوان یک راه حل انحصاری در دسترس بود ولی هرگز در سامانه های لینوکسی به خاطر هزینه ومحدودیت های قراردادها محبوب نبود. در سال ۱۹۹۶ کی دی ای منتشر شد که با انتشار گنوم در سال ۱۹۹۷ تعقیب شد. Xfce هم پروژه کوچک مشابهی است که در سال ۱۹۹۷ پایه گذاری شد و روی سرعت و پیمانه ای بودن تمرکز داشت. یک مقایسه بین محیط های میزکاری سامانه پنجره ایکس تفاوت های بین این محیط ها را نشان می دهد. امروزه گنوم و کی دی ای میز کارهای غالب هستند و اغلب به صورت پیش فرض روی سامانه های لینوکسی نصب شده اند. هر یک از آن ها این موارد را فراهم می کنند: